คลอโรควินกับอาการปวดข้อ

ผู้ป่วยโรคปวดข้อรูมาติซึมเคยรักษาด้วยยากลุ่ม NSAID แล้วไม่ได้ผล แต่เมื่อใช้คลอโรควิน ขนาด 250 มิลลิกรัม ปรากฏว่าอาการบรรเทาลง

ในขณะที่ยาคลอโรควินดูจะมีประสิทธิภาพในการรักษามาลาเรียน้อยลงทุกที เนื่องจากภาวการณ์ดื้อยาของเชื้อในแทบทุกส่วนของโลก ก็ปรากฏว่าได้มีความพยายามทดลองใช้ยานี้ในการรักษาอาการอื่นๆด้วย เช่น ได้มีการทดลองใช้ยาคลอโรควินในการรักษาโรคปวดข้อ (recurrent rheumatism)

แพทย์ชาวอังกฤษแห่งโรงพยาบาลเวิร์ดเลย์ เวสต์มิดแลนด์ ได้ประสบผลสำเร็จในการให้ยาคลอโรควินในการรักษาโรคปวดข้อรูมาติซึม ซึ่งเคยรักษาด้วยยากลุ่ม NSAID เช่น นาโพรเซน (naproxen) และเพนิซิลลาไมน์ (penicillamine) แล้วไม่ได้ผล แต่เมื่อให้ยาคลอโรควินขนาด 250 ม.ก. ปรากฏว่าอาการบรรเทาลง แพทย์ได้ให้ผู้ป่วยกินยานี้วันละ 250 ม.ก. ติดต่อกันไปเป็นเวลา 2 ปี แล้วยุติการให้ยา เพราะว่าผู้ป่วยมีอาการผิดปกติที่เรตินา ซึ่งหลังจากนั้นผู้ป่วยก็มีอาการเล็กน้อย 2 ครั้ง แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีอาการอีกเลย ภายใน 7 ปี ซึ่งได้รับรายงานกรณีศึกษานี้ไว้ใน วารสารแพทย์ของอังกฤษ ฉบับวันที่ 21 มีนาคม 2530 นี้

มีผู้ป่วยอีกรายหนึ่งอายุ 19 ปีได้รับการรักษาโรคปวดข้อด้วยยากลุ่ม NSAID มาเป็นเวลาหลายปี จนกระทั่งไม่ได้ผล มีอาการปวดเป็นช่วงๆ นิ้วบวม เข่าบวม ภายหลังจากได้รับยาคลอโรควินวันละ 250 ม.ก. อาการดังกล่าวได้หายไป แต่หากหยุดยาก็จะกลับมามีอาการดังเก่าอีก แพทย์ที่ทำการรักษามีความเห็นว่า คลอโรควินใช้ในการรักษาอาการปวดข้อได้ปลอดภัยกว่ายากลุ่ม NSAID

อย่างไรก็ตาม แพทย์อีกกลุ่มหนึ่งได้กล่าวเตือนว่า ควรได้ทำการศึกษาในผู้ป่วยกลุ่มใหญ่กว่านี้ เพื่อยืนยันประสิทธิผลของยาให้แน่ชัด

ความพยายามหลีกพ้นจากความทรมานด้วยโรคปวดข้ออย่างถาวรก็คงดำเนินต่อไป แต่ก่อนจะใช้ยาก็ควรระมัดระวังให้มาก เพราะแทนที่โรคเก่าจะหาย ก็อาจจะได้โรคใหม่เพิ่มขึ้น