โรคหัวใจประสาท‏‏

อาการที่เขียนเล่ามาให้ฟังในผู้หญิงวัย ๒๑ ปี น่าจะมีเหตุปัจจัยทางด้านจิตใจมากกว่าทางกายครับ โดยเฉพาะถ้าอาการดังกล่าวเกิดเป็นๆ หายๆมาเป็นเดือนเป็นปีแบบรำคาญๆ ไม่ได้เป็นมากจนต้องหยุดงาน ไม่ได้เป็นมากขึ้นเรื่อยๆตามเวลา อาการไม่แน่ไม่นอน อยากเป็นก็เป็น อยากหายก็หาย ซึ่งไม่ใช่อาการผิดปกติทางกาย คือ หัวใจหรือปอด เพราะอาการทางกายมักจะมีอาการมากขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านไปหรือมากที่สุดในชีวิต และมีอาการทางกายอื่นร่วมด้วย เช่น ไอ ไข้ นอนราบไม่ได้ บวมเป็นต้นสาเหตุทางใจที่ทำให้มีอาการดังกล่าว มักเกิดจากความเครียดทางใจ มีเรื่องกังวล เรื่องคิดมาก บางคนมีอาการกินไม่ได้ กินไม่อร่อย นอนไม่หลับร่วมด้วย อาการใจสั่งหายใจไม่อื่ม ตื่นเต้น ตกใจง่าย บางคนมีลมออกหู ฝรั่งเรียกว่า neurocirculatroy asthenia คุณหมอบางท่านใช้คำว่า ประสาทหัวใจ เพราะปัจจัยทางจิตใจ ทำให้มีผลต่อระบบประสาทและหัวใจดังกล่าว ผมเชื่อว่าอาการดังกล่าวเป็นกลไกป้องกันตัวเองของเราที่แสดงออกมาเวลาเราคิดเรื่องเดียว เครียดตลอดเวลา ถ้าไม่มีอาการดังกล่าว เราจะคิดมาก ฟ้งซ่านมากจนเกิดโรคประสาท บางคนหลุดโลกเป็นโรคจิตก็ได้ จึงเกิดอาการดังกล่าว ทำให้เราเกิดอาการทางกายเพื่อดึงความคิดความสนใจมาที่อาการทางกายนี้ จนหยุดหรือลืมความคิดความกังวลกลุ้มใจที่มีอยู่ ต้องไปหาหมอตรวจ มิฉะนั้น ถ้าคิดฟุ้งซ่านนานๆ จะเป็นโรคจิตโรคประสาท ยาที่ได้เป็นยาทำให้หัวใจเต้นช้าลง เบาลง คล้าย ๆ กับการเจริญสมาธิ ดังนั้น ถ้าเจริญสมาธิได้หรือแม้แต่ฝึกหายใจช้าๆ (ช้า เบา ยาว สบาย)สักพักอาการจะค่อยๆดีขึ้นโดยไม่ต้องกินยา แต่ถ้าไม่ดีขึ้น กินยาpropranolol ๑๐ มิลลิกรัม เช้าเย็น ก็ช่วยให้อาการดีขึ้นครับ กินสัก ๓ ถึง ๕ วัน พอใจหายเครียด เลิกกังวล คิดมาก ก็หยุดยาได้ครับ อาการดังกล่าวธรรมะให้ศาสนาที่ท่านนับถือจะช่วยได้ครับ เจริญ ทาน ศีล ภาวนา(สมาธิ ปัญญา) เป็นประจำอาการจะค่อยๆ หายได้เองครับ แต่ถ้าอาการไม่ดีขึ้นหรือมีอาการมากขึ้นให้คุณหมอตรวจร่างกายเวลามีอาการ จะบอกได้ชัดเจนขึ้นครับว่า เป็นอาการทางกายหรือไม่ เพื่อหาเหตุปัจจัยและแก้ไขต่อไปครับ