โลกร้อน-โรคร้อน

          เมื่อมาถึงเดือนกุมภาพันธ์ ทำให้นึกถึงเพลงโบราณเพลงหนึ่งที่ว่า
          “กุมภาพันธ์พลันมาสู่ฤดูร้อน
          ทินกรเรืองแรงส่องแสงกล้า…”
          แล้วเลยนึกไปถึงเรื่องโลกร้อนที่กำลังพูดถึงกันมากด้วยหลายสำนวน สำนวนหนึ่งที่กำลังจะออกมาเป็นหนังสือชื่อ “โลกร้อน” โดย ดร.พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ โดยสรุปว่า โลกร้อนน่ะร้อนจริง แต่ที่ว่าน้ำจะท่วมโลกไม่น่าจะจริง แต่มีความจริงที่น่ากลัวกว่านั้นมาก คือ หายนภัยใหญ่ของโลก ๕ ประการ คือ
          ๑. พายุร้ายแรง เช่น เฮอร์ริเคน ไต้ฝุ่น ไซโคลน จะมีมากขึ้นๆ และแรงขึ้นๆ อันมีฤทธิ์ทำลายล้างสรรพสิ่งและสรรพชีวิต
          ๒. ฝนตกหนักน้ำท่วมฉับพลัน
          ๓. ความแห้งแล้งและไฟป่า
          ๔. แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด
          ๕. โรคระบาด ขาดอาหาร สงคราม และความตายของคนจำนวนมาก
          หายนภัยทั้ง ๔ ประการแรกนำมาซึ่งโรคระบาด การขาดแคลนและแย่งชิงอาหาร สงคราม ทั้ง ๕ ประการจะทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก มีผู้ประมาณการว่าจากประชากรโลกที่มี ๖ พันกว่าล้านคน จะเสียชีวิตกว่า ๔ พันล้านคน เหลือ ๑ พันล้านคนเศษ
          เราควรเตรียมเผชิญกับเบญจโลกาวินาศ หรือหายนภัยใหญ่ขนาดทำลายโลก ๕ ประการดังกล่าว ซึ่งอาจทำได้ดังต่อไปนี้
          ๑. หยุดทะเลาะกัน เพราะกำลังเผชิญชะตากรรมร่วมกัน ควรรวมตัวกันเผชิญวิกฤติ
          ๒. เตรียมพร้อมที่จะอยู่กับและเผชิญกับวิกฤติการณ์ ความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่น จะเป็นเครื่องมือเผชิญวิกฤติ
          ๓. ปรับพฤติกรรมการผลิตและการบริโภค เพื่อลดการทำลายสมดุลของธรรมชาติ หันไปหาระบบพอเพียง และเจริญสติ
          การเจริญสติกันทั้งโลกจะลดความร้อนทุกชนิด รวมทั้งสภาวะโลกร้อนด้วย