คุยกับผู้อ่าน

เผลอแพล้บเดียว “หมอชาวบ้าน” อายุได้ 3เดือนแล้วครับ ถ้าเป็นเด็กก็จวนพลิกคว่ำได้แล้ว ที่น่ายินดีก็คือ “หมอชาวบ้าน” ได้รับคามสนใจย่างกว้างขวางโดยรวดเร็ว ฉบับแรกขายได้ 100 เปอร์เซ็นต์ ฉบับที่ 2 ต้องเพิ่มยอดการพิมพ์อีก 50 เปอร์เซ็นต์ และฉบับที่ 3 อีก 150 เปอร์เซ็นต์ ที่ยังแย่ก็คือ สถานภาพทางการเงินครับ คือแต่ละเล่มที่ท่านผู้อ่านซื้อไปในราคา 10 บาทนั้น เราขาดทุน 1 บาท เราตั้งความหวังไว้ว่าในอนาคตถ้าฐานะทางการเงินอำนวยเราจะจัดส่ง “หมอชาวบ้าน” ไปถวายพระตามวัดต่างๆ และส่งไปให้โรงเรียนในชนบทให้มากที่สุดเป็นการกุศล ตามกำลังที่เราจะทำได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และขอถือโอกาสบอกบุญมาด้วย

ท่านผู้อ่านสังเกตหรือเปล่าครับว่าที่ตอนล่างของหน้าปก จะมีข้อแนะนำวิธีการรักษาอย่างง่ายๆ แต่มีประโยชน์มากไว้ด้วยทุกฉบับ ที่เราลงไว้ที่หน้าปกเลยก็โดยที่ตั้งใจไว้ว่าแม้ผู้ที่ไม่ได้ซื้อหนังสือเพียงแต่อ่านพบที่ปกหนังสือ ก็ขอให้ประโยชน์พึงเกิดแก่ท่านเหล่านั้นเทอญ เช่นในฉบับที่สอง เราลงว่า “เมื่อมีอาการไข้ ตัวร้อนโปรดใช้แต่ยาลดไข้ แอสไพริน หรือพาราเซตามอน เท่านั้น” ทั้งนี้เพราะในท้องตลาดมียาลดไข้แก้ปวดประมาณ 140 ยี่ห้อ ส่วนมากเป็นยาอันตรายและราคาแพง ยากต่อชาวบ้านจะเลือกใช้ได้เหมาะสม เราจงขอวางเป็นหลักไว้เลยว่า ถ้าปวดหัวเป็นไข้หรือปวดต่างๆ ยาที่จะให้ประโยชน์ที่สุด ปลอดภัยที่สุด และประหยัดที่สุด ก็คือ แอสไพริน ธรรมดาๆ ราคาเม็ดละ 5 สตางค์นี่แหละ แต่ในคนที่กินแล้วปวดท้องตรงลิ้นปี่ หรือเป็นโรคกระเพาะอยู่แล้ว ควรใช้พาราเซตามอล แทน (พาราเซตามอล ราคาเม็ดละ 25 สตางค์) หลักปฏิบัติง่ายๆ เช่นนี้ เราเชื่อว่าจะเกิดประโยชน์ต่อชาวบ้านเป็นอย่างยิ่ง

ในฉบับนี้ราภูมิใจที่ได้มีโอกาสเสนอเรื่อง อัลเบิร์ด ชไวเชอร์ของไทยโดยศาสตราจารย์นายแพทย์อุดม โปษะกฤษณะ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งลงทุนเดินทางไปสังเกตการณ์ด้วยตนเองโดยใกล้ชิด อัลเบิร์ด ชไวเชอร์ หมอชาวเยอรมันลงไปตั้งโรงพยาบาลช่วยชาวอาฟริกา จนมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก และได้รับรางวัลโนเบล ลองอ่านเรื่องของ คุณหมอสมพร มิตรกูล โดยสำนวนของท่านอาจารย์อุดมดูสิครับ ท่านจะเกิดความรู้สึกว่าคนไทยก็มิได้น้อยกว่า อัลเบิร์ด ชไวเชอร์ เลย “หมอชาวบ้าน” จึงมีความยินดียิ่งนักที่มีโอกาสได้ประกาศเกียรติคุณของคนดีให้ขจรไกล