พลังรักษาโรค (Healing Power)

พลังทีช่วยรักษาโรคและทำให้เรามีอายุยืนอย่างหนึ่งคือ การมีสังคมดี โดยให้ความช่วยเหลือญาติมิตร รวมทั้งการยกโทษหรืให้อภัยแก่ผู้อื่นที่ล่วงเกิน โดยยึดหลักว่า แม้จะถูกทำให้เจ็บช้ำน้ำใจเพียงใด เราก็จะไม่แก้แค้นเมื่อโอกาสมีมาให้ทำ

นักระบาดวิทยาชื่อ เจมส์ เฮาส์ แห่งศูนย์วิจัยมหาวิทยาลัยมิชิแกน สหรัฐอเมริกา ได้ศึกษาประชาชน 2,700 คนเป็นเวลานานถึง 14 ปีเพื่อดูว่าอัตราตายของประชาชนกลุ่มนี้มีความสัมพันธ์กับชีวิตสังคมของเขาอย่างไรบ้าง
ปรากฏผลว่า กลุ่มที่มีสังคมดี คือติดต่อสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ อยู่เรื่อยไปจะมีอายุยืน หรือมีอายุขัย (Life expectancy) เพิ่มขึ้นมาก เฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาย และกลุ่มที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสังคมใกล้ชิด พบว่ามีอัตราตายสูงเป็น 2 เท่าของกลุ่มที่มีสังคมดี

คณะวิจัยที่มหาวิทยาลัยเยลก็พบเช่นเดียวกันว่า พวกที่เป็นโสด มีเพื่อนหรือญาติน้อย และไม่ชอบร่วมงานของชุมชน จะมีอัตราตายสูงเป็น 2 เท่าครึ่งของกลุ่มที่ตรงกันข้าม หลังจากที่ได้ศึกษาวิจัยประชากรเมืองอลามีดา แคลิฟอร์เนีย นานถึง 9 ปี ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่า ในกลุ่มพวกที่มีสัมพันธ์ทางสังคมดี มีการทำความดี โดยช่วยเหลือคนอื่น ๆ อยู่เสมอ ซึ่งคนเหล่านี้จะรู้สึกขอบคุณท่านและมีความรักนับถือท่านด้วย นอกจากนี้ยังได้มีการค้นพบว่า ท่าทีของท่านเองเฉพาะอย่างยิ่งท่าทีที่เป็นศัตรู (hostile) ต่อคนอื่น ๆ จะทำให้ท่านเสี่ยงต่อการเป็นโรคหัวใจสูงขึ้น รวมทั้งท่าทีอื่น ๆ ที่ใกล้เคียงกันด้วย เช่น ความโกรธ หงุดหงิด และความแย่งชิงดีชิงเด่นแบบก้าวร้าว

สรุปว่า พลังที่ช่วยรักษาโรค และทำให้เรามีอายุยืนอย่างหนึ่งคือ การมรสังคมดี โดยให้ความช่วยเหลือญาติมิตร หรือกล่าวสั้น ๆ ว่า การกระทำดี หรือกุศลกรรม หรือการด้านประโยชน์ส่วนรวมเหนือประโยชน์ ส่วนตัวเป็นพลังรักษาได้อย่างดี
พลังรักษาอีกอย่างหนึ่งคือ การยกโทษหรือให้อภัยแก่ผู้ที่ล่วงเกิน หรือล่วงละเมิดเรา โดยยึดหลักการว่า ถึงแม้จะถูกทำให้เจ็บช้ำน้ำใจเพียงใด เราก็จะไม่แก้แค้นเมื่อโอกาสมีมาให้ทำ การให้อภัยโทษอันแท้จริงเป็นเรื่องที่ต้องใช้พลังจิตสูงมาก พวกที่ทำให้เราช้ำใจ (hurt) มากที่สุดนั้นมักจะเป็นคนที่ใกล้ชิดในครอบครัวและญาติมิตร ถ้าเราพยายามแก้แค้น ก็เท่ากับทำให้เกิดมีการกระทำและแก้แค้นกันต่อไปไม่รู้จบ ซึ่งในที่สุดแล้ว ทางออกที่ดีที่สุดคือ การให้อภัยนั่นเอง

สิ่งที่ท้าทายการอภัยโทษมากที่สุดคือ การทรยศ ซึ่งมีอยู่หลายรูปแบบ แต่ที่ที่ยากต่อการยกโทษให้ คือ การนอกใจในชีวิตสมรส บางทีสามีหรือภรรยาก่อนที่จะโมโห ควรจะนั่งตรึกตรองให้ดีว่า ที่เขานอกใจไปเช่นนั้นเพราะเหตุไร ผู้กระทำผิดอาจรู้สึกตัวและขอโทษพร้อมกับเสียใจอย่างสุดซึ้งในกรณีเช่นนี้ การยกโทษให้จะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ซึ่งจะเป็นการเริ่มต้นของชีวิตใหม่ที่พร้อมไปด้วยความสุขทั้งสองฝ่าย


น.พ. สุพจน์ขวัญมิตร