ความรุนแรงของวัยรุ่นกับการปฏิรูปการศึกษา
เมื่อเร็วๆ นี้ มีเรื่องที่ก่อให้เกิดความสลดใจไปตามๆ กัน ที่นักเรียนวัยรุ่นยิงเพื่อนนักเรียนที่ปากพนัง นครศรีธรรมราช และอีกคนหนึ่งแถวพัฒนาการที่ยิงยายและลุงของอดีตแฟนสาวและยิงตัวตาย เคยคิดกันบ้างไหมว่าการศึกษาอย่างที่มีอยู่ในโลกอย่างปัจจุบันเป็นต้นเหตุของวิกฤติการณ์ในชีวิตและสังคมกันทั่วไปหมดทั้งโลก เพราะเป็นการศึกษาที่ทอดทิ้งชีวิตไปเอา "วิชา" เป็นตัวตั้ง ชีวิตกับการศึกษาแยกกันไป ชีวิตก็อย่างหนึ่ง การศึกษาก็อย่างหนึ่ง โดยการศึกษาไปเอา "วิชา" เป็นตัวตั้ง เช่นว่า เรียนวิชาอะไร ใช้ตำราอะไร สอบวิชา อะไร จบวิชาอะไร เป็นวิชาไปหมด ทอดทิ้งให้ชีวิตระหกระเหินและวิกฤติ
ในท่ามกลางโลกที่ซับซ้อน สับสน เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว บุคคลที่ไม่เรียนรู้โดยเอาชีวิตและความเป็นจริงเป็นตัวตั้ง จะเผชิญกับความเป็นจริงของชีวิตและสังคมอันซับซ้อนได้อย่างไร วิกฤติการณ์ในชีวิตและสังคมในปัจจุบันเกิดจากความไม่สามารถเผชิญสถานการณ์ที่เป็นจริง เนื่องจากการศึกษาที่พรากมนุษย์ไปจากความเป็นจริงของชีวิตและสังคมไปเอา "วิชา" เป็นตัวตั้ง
เราคุ้นเคยกับการศึกษาที่เอา "วิชา" เป็นตัวตั้งจนไม่ได้คิดว่าการศึกษาแบบนั้นแหละที่นำความหายนะมาสู่มนุษย์ มนุษย์จะไม่หายวิกฤติถ้าไม่ปฏิรูปการศึกษาให้ถูกจุด โดยเปลี่ยนฐานความรู้จากตำรา มาเป็นฐานความรู้จากการปฏิบัติจริงในวิถีชีวิต ความจริงในวิถีชีวิตอย่างหนึ่งคือความผิดหวัง เด็กๆ จะต้องเรียนรู้ให้มีทักษะในการเผชิญกับความผิดหวังด้วยปัญญา ไม่ใช่ไม่เคยผิดหวังและเมื่อผิดหวังแล้วก็ทำเป็นแต่ฆ่าคนอื่นเท่านั้น
ย้ายการศึกษาให้มาอยู่ที่เดียวกับชีวิต คือ การปฏิรูปการศึกษาที่แท้จริง เพื่อให้มีปัญญาและทักษะในการอยู่ร่วมกันด้วยสันติ ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ และระหว่างมนุษย์กับสรรพธรรมชาติทั้งปวง สันติ คือ สุขภาวะ