ปอกมะม่วง
เมื่อผมโผล่เข้าไปในครัว ลูกแก้วกำลังใช้มีดปอกมะม่วง มือขวากำด้ามมีดแน่น แต่ใบมีดก็พลิกแฉลบไปมา จนดูน่าหวาดเสียวว่าจะบาดมือซ้ายที่ถือมะม่วงผลเขื่องในวินาทีใดวินาทีหนึ่งข้างหน้า ผมจึงเข้าไปห้ามและปอกมะม่วงผลนั้นแทน เพราะดูไม่น่าปลอดภัยสำหรับเด็กเล็กที่ใช้มีดคมปานนั้น
ลูกแก้วร้องไห้เสียยกใหญ่ ลูกแก้วเสียความภาคภูมิใจในตัวเอง ลูกแก้วคิดว่า สามารถปอกมะม่วงเองได้ และปอกมาแล้วค่อนลูก ลูกแก้วกำลังจะปอกมะม่วงทั้งลูกสำเร็จ แม้ว่าจะปอกไม่สวย และปอกไม่เกลี้ยงก็ตาม ผมคิดถึงความปลอดภัยของลูก แต่สิ่งที่ลูกแก้วกำลังทำไม่ปลอดภัยจริงหรือ สิ่งที่พ่อแม่ต้องเรียนรู้ คือ พัฒนาการของเด็ก และมอบกิจกรรมให้เด็กทำตามวัยที่เหมาะสม หากเริ่มเร็วเกินไป เด็กอาจทำไม่ได้หรือไม่ปลอดภัย และหากให้เริ่มช้าเกินไป เด็กจะพัฒนาได้ช้า
การมอบกิจกรรมให้เด็กทำนอกจากจะเป็นการเสริมสร้างทักษะทางร่างกายแล้ว ยังเป็นการพัฒนาจิตใจด้วย เด็กจะเกิดความภาคภูมิใจในตนเอง มีความเชื่อมั่นในตัวเอง และเป็นรากฐานก่อให้เกิดความคิดในเรื่องการพึ่งตนเอง แม้แต่การตอกไข่ให้แตกในครั้งแรก เด็กก็เกิดความภูมิใจเสมือนหนึ่งประสบกับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่
การฝึกเด็กให้ทำกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ได้แก่ การล้างหน้า อาบน้ำ กินอาหาร ใส่เสื้อผ้า ถอดเสื้อผ้า หรือช่วยงานบ้านต่างๆ เช่น รดน้ำต้นไม้ กวาดบ้าน ล้างผัก ปอกผลไม้ ล้วนเป็นกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ เสริมสร้างทักษะและพัฒนาเด็ก พ่อแม่และผู้ปกครองมีหน้าที่ช่วยฝึก และระมัดระวังในเรื่องเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ ไม่ให้เกิดอันตรายได้
การสอนเด็กให้รู้จักใช้เครื่องมือต่างๆ อย่างปลอดภัย และบอกถึงจุดอันตรายที่จะเกิดขึ้นจะช่วยได้มาก อย่าคิดว่าเด็กยังเล็ก บอกไปก็ไม่รู้เรื่อง เลยพาลไม่ยอมบอก การหลบหลีกภยันตรายเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์อยู่แล้ว การห้ามเด็กทำโน่นทำนี่เพราะเด็กทำไม่ดี สกปรกเลอะเทอะ หรืออาจเกิดอันตราย ถ้าห้ามเกินความพอดี ก็ทำให้เด็กเสียโอกาสเรียนรู้ และมีพัฒนาการช้า เด็กบางรายอาจต้องแอบทำกิจกรรมที่ถูกห้าม ซึ่งมีโอกาสเกิดผลเสียมากกว่า
คุณแม่ซื้อมีดปอกผลไม้เล่มใหม่ให้ลูกแก้วในวันรุ่งขึ้น ขนาดกะทัดรัดเหมาะมือลูกแก้ว ปลายมีดมนไม่แหลม ลูกแก้ววางมะม่วงบนเขียงแล้วปอกเปลือก คุณแม่สอนวิธีให้ลูกแก้วจับมะม่วงให้วางนิ่งบนเขียง แล้วปอกเปลือกมะม่วงออกจากตำแหน่งที่มือจับ โอกาสที่มีดจะบาดจึงมีน้อยมาก ลูกแก้วมอบมะม่วงลูกแรกที่ปอกเปลือกเองให้ผม ดูท่าทางลูกแก้วภาคภูมิใจมาก และหายโกรธผมแล้ว ผมแทะมะม่วงลูกนั้นทั้งลูกเหมือนเด็กๆ โดยไม่ได้เฉาะเป็นชิ้นๆ ถึงจะมีเปลือกติดอยู่บ้าง แต่รสชาติอย่าบอกใครเชียว ถึงใครจะเอามะม่วงลูกไหนๆ ในโลกมาแลก...ผมก็ไม่ยอม