จ้าวโรค 4 อสูรย์ตัวจริง
“หนูไม่ยอม!!”
หนูไม่ยอม หนูไม่ยอม คราวที่แล้วถึงเวรหนูเขียนตอนอสูรย์ยอดรักแต่นายทริโคโมแนส ถือว่าตัวโตกว่าถือโอกาสแซงคิวไปก่อน เห็นไหมละไม่ได้ความเลย สู้หนูก็ไม่ได้ หนูน่ะเป็นผู้หญิง หรืออย่างน้อยก็มีคนเรียกหนูว่า ลูกสาว (daughter cell) หนูไม่รู้จักพ่อหร๊อก เพราะหนูมีแต่แม่ แม่ของหนูอ้วนกว่าหนูอีก ตัวรีๆ รูปร่างน่ารัก แม้พะโล้ไปหน่อยส่วนหนูเป็นลูกสาวก็...ต้องสวยเป็นธรรมดา ใครว่าหนูไม่สวยก็ช่าง หนูว่าหนูสวยก็พอแล้วกัน
นายทริโคโมแนส เขามีนายคนใหม่สวยชื่อหยาดฟ้ามาดิน หนูก็มีนายสวยเหมือนกันชื่อ คุณสร้อย คุณสร้องของหนูเป็นสาวสิบหก หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู เธอก็เหมือนหนูนั่นแหละคือกำพร้าพ่อ เธออยู่กับแม่ของเธอสองคนเท่านั้นเอง ที่จริงวันนี้เขาให้หนูมาเล่าถึงเรื่องกามโรคต่อจากคราวที่แล้ว แต่หนูอยากเล่าเรื่องคุณสร้องที่น่าสงสารของหนูนี่นา หนูจะเล่าละ บ.ก. ไม่ยอมก็ตามใจเถอะ
เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง คุณสร้อยเธอยังน่ารัก สดใสสมวัยของเธอ แต่ขณะนี้เธอกลายเป็นคนละคน เธอเศร้าจนหนูต้องร้องไห้ไปกับเธอด้วย สาเหตุที่เธอเศร้าเพราะ คืนวันหนึ่งมีเจ้าผู้ร้ายใจทมิฬ 3 ตัว เข้าไปปล้นบ้านเธอด้วย เท่านั้นยังไม่พอ ยังข่มขืนเธอด้วย หนูเจ็บใจแทนเธอเหลือเกิน หนูพยายามส่งสมัครพรรคพวกไปทำร้ายเจ้า 3 ตัวนั่นให้ได้ คอยดูซิ
คุณสร้อยคนดีของหนูเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนจริงๆ เธอถูกทำร้ายกายนะไม่เท่าไหร่ แต่ทางใจของเธอน่ะซิใหญ่หลวงนัก เป็นความผิดอะไรของเธอ หรือกรรมอันโตของเธอกันแน่ ไม่ว่าเพื่อน ญาติพี่น้อง คนใกล้เคียง ต่างมองเธอด้วยสายตาแปลกประหลาด จนเธอทนไม่ได้ เธอต้องออกจากการเรียนกลางคัน เพราะทนสายตาที่อยากรู้อยากเห็น สายตาที่เวทนา การซุบซิบนินทรา หนูอยากร้องกรี๊ดๆ แทนเสียงเธอ อยากตะโกนถามใครๆ ว่า มันเป็นความผิดของเธอหรือของอ้าย 3 ตัวนั้น สังคมไม่ยุติธรรมเลย
หนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมชาวบ้านถึงสนใจเหลือเกิน ซุบซิบถามกันว่า “ไหนคนไหน ยายสร้อยที่ถูกข่มขืนนะ” ไม่ยักจะมีใครสนใจจะดูหน้าใย้ผู้ร้ายสักคน คนโน้นก็ถาม คนนี้ก็ถาม พอคุณสร้อยเดินผ่านก็มักจะมีเสียงว่า “นี่ไงละ ยายสร้อยที่ถูกข่มขืน” ทำไมหนอ ผู้คนถึงช่วยกันซ้ำเติมคุณสร้อยจองหนูอย่างนี้ แล้วพวกผู้คนเหล่านั้นส่วนมากก็เป็น ผู้หญิงด้วยซิ หนูรู้สึกแปลกใจพิลึกผู้หญิงด้วยกันเองแท้ๆ รู้อยู่แก่ใจว่าคุณสร้อย เธอไม่ใช่คนผิดสักนิด กลับรุมกันซ้ำเติมเธอ แม้แต่อันธพาลก็ยังไม่ถูกสังคมลงโทษเท่าเธอ สังคมที่คนช่วยกันสร้างขึ้นมาเองรวมกันตั้งกฏเกณฑ์ขึ้นมาเองแท้ๆ หนูอยากร้องบอกเธอและผู้หญิงทุกๆ คนว่า ตราบใดที่ผู้หญิงยังดูถูกผู้หญิงด้วยกันยังนินทาหาว่าร้ายผู้หญิงด้วยกัน อย่าไปเรียกร้องสิทธิอะไรเลย ต่อให้สิทธิทางกฎหมายมีเท่าไร สภาพก็จะไม่ดีไปกว่านี้เป็นอันขาด
หนูเห็นจะต้องกลับเข้าเรื่องซะทีเดี๋ยว บ.ก. ท่านไล่หนูลงเวทีไปจะลำบาก พรรคพวกหนูติดตามเจ้าตัวร้าย 3 ตัวนั้นไปพอสมควร เจ้า 2 ตัวคงแข็งแรงหน่อย พวกหนูก็เลยแพร่พันธุ์ไม่ได้ ส่วนเจ้าตัวสุดท้ายชื่อไอ้จุ่น สิงห์เฮโรอีน มีความต้านทานต่ำ แถมค่อนข้างจะสกปรกพวกหนูก็เลยช่วยกันเพาะพันธุ์รอบๆ อวัยวะเพศ แถวขาหนีบถึงก้นหลัง (ทวารหนัก) หนูทำให้ไอ้จุ่นคันเป็นลิงเลย ทั้งคันทั้งแสบ ตรงบริเวณขาหนีบและร่องก้นเป็นผื่นแดง และมีเม็ดเป็นตุ่มเล็กๆ ปะปนอยู่ด้วย พวกหนูอยู่อย่างสบายอกสบายใจ เพราะไอ้จุ่นเป็นอาหารที่ดีของหนู แล้วความชื้นบริเวณขาหนีบและก้นมีมากพอกับความต้องการของหนู ผลจากเฮโรอีน ทำให้ความต้านทานโรคของเจ้าจุ่นลดน้อยลง หลายๆ อย่างประกอบกับทำให้หนูอยู่สบาย สถานที่อย่างนี้หนูจะอยู่ให้นานเป็นเดือนเป็นปี
ทีนี้ถึงคุณสร้อยของหนูบ้างชาติที่แล้วเธอคงทำกรรมอะไรไว้หนักหนาก็ไม่รู้ ชาตินี้เธอถึงได้รับกรรมมากมายอย่างนี้ นอกจากเธอจะอับอายจากการกระทำของผู้อื่นแล้ว เธอยังได้รับจ้าวโรคเข้าไปด้วย เพราะไอ้โตมันอมโรคอยู่แล้ว ไอ้โตมันกำลังเป็นฝีมะม่วงอยู่ เจ้าเชื้อฝีมะม่วงเจ้าเก่าที่เกิดจากแผลริมอ่อน (ทันโรคหมอชาวบ้าน ฉบับที่ 3) เชื้อของเจ้าโตเป็นพวกเชื่อแคลมมิเดีย (chlamydia) ทำให้เกิดโรคฝีมะม่วงหรือชื่อภาษาฝรั่งยาวๆ เรียกว่า ลิมป์โฟ แกรนนูโลมาเวนีเรียม (Lymphogranuloma venereum)
สมัยทหารอเมริกันยังอยู่ในเมืองไทยมากๆ ราว 7-8 ปีที่แล้ว นับว่าเป็นกามโรคเข้าอันดับเอาการอยู่แต่สมัยนี้ดูเงียบๆ ไป ถึงอย่างไรก็ยังมีอยู่ไอ้โตมันรับมาจากซูซาน หรือเพื่อนๆ ชอบเรียกว่า คุณซมซาน เธอประกอบอาชีพอยู่แถวพัทยา หลังจากที่คุณสร้อยถูกทำร้ายสัก 3 อาทิตย์ ไข่ดันเธอก็บวมแล้วต่อมาก็แตกและมีหนองไหล เคราะห์ดีที่คุณแม่เธอรีบพาไปหาหมอ หมอให้ยามากินอยู่หลายวัน อาการเธอจึงหายไป และเพื่อนๆ ของหนู คุณฝีมะม่วงก็ตายไปหมด จบอยู่แค่คุณสร้อยเพราะคุณสร้อยเธอเป็นคนดี ไม่ได้มีความสัมพันธ์สำส่อน เชื้อฝีมะม่วงก็เลยแพร่พันธุ์ไม่ได้ต่อไป
ตอนนี้คุณคงสงสัยแล้วว่าทำไมหนูถึงอยู่กับคุณสร้อยได้โดยไม่ทำร้ายคุณสร้อย หนูก็มีสภาพคล้ายๆ นายเบต้า สเตร๊ปโตคอคคัลกลุ่มเอ (ทันโรค-หมอชาวบ้าน ฉบับที่ 2) นั่นแหละ คือ มีสภาพที่อยู่กับคุณสร้อยหรือผู้หญิงอื่นๆ ในช่องคลอดเฉยๆ ไม่ทำอันตรายอะไรก็ได้ แต่ถ้าคุณผู้หญิงเผลอร่างกายอ่อนแอลงเมื่อไรพวกหนูก็จะเล่นงานได้ทั้งเจ็บทั้งแสบทีเดียว
หนูทำให้เกิดโรคช่องคลอดอักเสบได้เก่งไม่แพ้ใครจะว่าหนูเป็นเชื้อกามโรคก็ได้ไม่เป็นก็ได้ การติดต่ออาจเกิดความสัมพันธ์ทางเพศหรือไม่ก็ได้ เวลาคุณผู้หญิงเกิดโรคช่องคลอดอักเสบจากพวกหนูละก็ จะมีอาการ ทั้งแสบ คัน เจ็บ และมีฝ้าขาวๆ ติดบริเวณอวัยวะเพศรอบๆ ช่องคลอดทำให้มองเห็นเป็นแผ่นขาว ถ้าเขี่ยจะหลุดออกมาได้แต่ผนังช่องคลอดจะแดงจัด และอาจมีเลือดซึมๆ เล็กน้อย อาการคันจะมากจนแทบทนไม่ไหว
หนูเป็นลูกสาว เชื้อส่า (Yeast) หน้าตาน่ารักออก ดูรูปซิคะ ส่าตระกูลของหนูเขาเรียกว่า แคนดิดา และหนูก็ชื่อว่า แคนดิดา อัลบิแคนส์ (Candida albicans) หนูน่ารักมากไม่ค่อยทำให้เกิดโรคในคนปกติเท่าไรหรอก แต่กลับจะทำให้เกิดโรคกับคนอ่อนแอ พวกมีโรคเรื้อรังอยู่แล้ว มาระยะหลัง ๆ นี้พวกหนูดูจะมีการแพร่พันธุ์ได้ดีขึ้นมาก เพราะมีคนใช้ยาฆ่าเชื้อ (ยาปฏิชีวนะ)กันมากมายกว้างขวาง การใช้ยาฆ่าเชื้อนานๆ จะทำให้แบคทีเรียหรือที่พวกหนูชอบเรียกกันว่า นักเลงโตประจำถิ่นตายหมด และทำอะไรหนูไม่ได้ พอพวกนั้นตายหนูก็ร้องคำเดียวว่า ส.บ.ม. หนูทำให้เกิดโรคได้สารพัด ตั้งแต่เล็บ ผิวหนัง อวัยวะภายใน เข้าไปในเส้นเลือด ทำให้คนตายได้ด้วย แต่ญาติใกล้ชิดตระกูลอื่นกลับทำประโยชน์ให้พวกมนุษย์ได้ เช่น เชื้อส่าใช้ทำขนมปัง ใช้หมักเหล้า
ที่จริงกามโรคที่สำคัญยังมีอีกชนิดหนึ่ง คือ เชื้อแบคทีเรียที่เรียกว่า คาลิมมาโตแบคทีเรียแกรรมนูโลมาตีส (Calymmatobacterium granulomatis) ชื่อยาวดี แถมไม่มีชื่อเป็นไทยด้วย เพราะไม่ค่อยดังในบ้านเรานั่นเอง แบคทีเรียชนิดนี้เป็นกรัมลบแท่ง เพราะเลี้ยงได้ยากมาก ขนาดตัวค่อนข้างเล็ก แต่ทำให้เกิดแผลบริเวณอวัยวะเพศ และทวารหนักได้กว้าง แผลมีลักษณะน่ากลัวพอดู ขอบแผลกะรุ่งกะริ่ง และแดงมาก มักจะเกิดแผลหลังจากได้รับเชื้อ 40-45 วัน และเป็นอยู่ได้นานปี มะเร็งอาจเกิดขึ้นภายหลังการอักเสบเรื้อรังได้
หนูเล่าเรื่องกามโรคชนิดสั้นที่สุดของแต่ละชนิดมาแล้ว ถ้าไม่แถมด้วยการป้องกัน คุณๆ ก็จะต่อว่าได้ หนูไปแอบเปิดตำราเรื่องโรคติดเชื้อที่พบบ่อยของคุณหมอสมพนธ์ เลขา มาเล่าให้ฟังว่า คุณหมอท่านว่า หลังการร่วมเพศแล้ว ให้ไปฉี่ทันที แล้วฟอกอวัยวะเพศ และบริเวณใกล้เคียงด้วยสบู่ให้สะอาด จะลดการติดเชื้อได้ นอกนั้นการใช้ถุงยางก็ช่วยป้องกันได้ด้วย แต่ที่ป้องกันได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็คือ เลิกกิจกรรมทางเพศกับคนที่ไม่ใช่คู่ของตัวเสียชิคะ !
ภาคพิเศษ
กามโรค เป็นโรคติดต่อกันได้โดยความสัมพันธ์ทางเพศ และบางชนิดถ่ายทอดไปถึงลูกได้ ที่สำคัญได้แก่
1. หนองใน เป็นกามโรคที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิดตัวกลม ชื่อ ไนซีเรีย โกโนเรีย (Neisseria gonorrhea) ผู้ป่วยจะมีอาการเมื่อได้รับเชื้อประมาณ 1-5 วัน ไม่ติดต่อไปถึงลูกในท้อง แต่ขณะคลอด เด็กอาจติดเชื้อจากช่องคลอดของแม่ ทำให้ตาอักเสบและบอดได้ ยาที่ใช้รักษามีหลายชนิด เช่น แอมพิซิลิน เพนนิซิลลิน
2. ซิฟิลีส (Syphilis) เป็นกามโรคที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียรูปเกลียว ผู้ป่วยจะมีแผลริมแข็งเกิดขึ้นหลังจากการได้รับเชื้อประมาณ 3 สัปดาห์ ถ้าไม่ได้รับการรักษาจะเข้าระยะที่ 2 และที่ 3 ของโรคต่อไป สามารถติดต่อถึงลูกในท้องได้โดยผ่านสายสะดือ เด็กจะติดเชื้อซิฟิลีสจากแม่ ทำให้เกิดโรคซิฟิลีสแต่การวินิจฉัยโรคนี้ได้มาก แต่กำเนิดได้ การเลือดตรวจเลือดจะช่วยในการวินิจฉัยโรคนี้ได้ยาก แต่การที่ผลตรวจเลือดออกมาเป็นลบ ไม่ได้แสดงว่าผู้นั้นปราศจากเชื้อกามโรค เพราะกามโรคชนิดอื่นๆ ไม่ได้ตรวจได้โดยวิธีตรวจเลือด ยาที่ใช้ได้ผลก็คือ เพนนิซิลลิน
3. แผลริมอ่อน (Chacroid) สาเหตุของโรค คือ แบคทีเรียแท่งกรัมลบ ชื่อ ฮีโมฟี ดูเครอี (Hemophilua ducrey) หลังจากได้รับเชื้อประมาณ 3-5 วัน จะเกิดแผลริมอ่อนขึ้น เป็นแผลที่เจ็บมากและเลือดออกง่าย ถ้าไม่รักษาจะเกิดฝีที่ไข่ดัน และแตกเป็นหนองต่อไป ยาที่รักษาจะได้ผลดี คือ พวกซัลฟาสเตร๊ปโตมัยซิน เตตร้าซัยคลีน
4. ฝีมะม่วง (Lymphogranuloma venereum) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อแคลมมิเดีย (Chlamydia) ที่คล้ายคลึงกับเชื้อที่ทำให้เกิดโรคริดสีดวงตา ระยะเกิดโรคหรือระยะฟักตัวของเชื้อประมาณ 3 สัปดาห์ บริเวณไข่ดันจะบวมแดง เจ็บ เป็นฝีและแตกหนองไหล ยาที่รักษาได้ผลได้แก่ซัลฟา และเตตร้าซัยคลีน
5. โรคแกรนนูโลม่า อินไกวนาเล่ (Granuloma inquinalae) กามโรคชนิดนี้ระยะฟักตัวนานเป็นเดือน คือ ประมาณ 4-5 สัปดาห์เชื้อที่ทำให้เกิดโรคเป็นแบคทีเรียชนิดแท่งกรัมลบชื่อ Calymmatobacterium granulomatis การรักษาที่ได้ผลคือยาสเตร๊ปโตมัยซิน เตตร้าชัยคลีน และอิริโธมัยซิน
6. โรคที่เกี่ยวพันกับกามโรค
ช่องคลอดอักเสบ จากเชื้อพยาธิทริโคโมแนส วาไจนาลีส (Trichomonas vaginalis) ยาที่ใช้ได้ผล คือ พวกเมโทรไนดาโซล ไทนิดาโซล (Tinidazole)
โรคติดเชื้อแคนดิดา (Candidiasis) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อแคนดิดา (Candida) หรือส่าชนิดหนึ่ง ทำให้ช่องคลอดอักเสบ หรือการอักเสบของผิวหนังบริเวณขาหนีบ ทวารหนัก และอาจเกิดที่อวัยวะเพศชายได้ด้วย ยาที่ยังคงใช้ได้ผลดีคือ นิสแตติน (Nystatin) ไมโคนาโวล (Miconazole) โคลไตรมาโซล (Clotrimazole)
หูดหงอนไก่ (Condyloma acuminata) สาเหตุ คือ เชื้อไวรัสพวกปาโปวาไวรัส (Papovavirus) โรคนี้ต้องรักษาโดยการจี้ออกด้วยไฟฟ้าหรือยาจี้ เช่น กรดไทรคลอร์อะซิติค (Trichloracetic acid) หรือ โปโดฟีลีน
ท่อทางเดินปัสสาวะอักเสบในผู้ชาย ที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิดอื่นหรือชนิดเดียวกับริดสีดวงตา การรักษาขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อโรคนั้นๆ
พอคุณๆ อ่านมาถึงตอนนี้คงหาว่าหนูอมภูมิ ไม่บอกวิธีรักษาและขนาดของยาที่แน่นอน เรื่องอะไรหนูจะบอก เดี๋ยวมาฆ่าหนูตายหมด คุณๆ คอยอ่านจากบ.ก. หรือผู้เชี่ยวชาญทางการรักษาเอาก็แล้วกัน รับรองว่าท่านจะนำมาเล่าให้ได้ประโยชน์แน่ๆ อีกนิดสำหรับ “ทันโรค” หนูอยากได้คำวิจารณ์จากคุณๆ บ้าง จะได้นำไปบอกเพื่อนๆ ที่จะมาเล่าต่อให้แก้ไขข้อบกพร่องต่อไป