เดือนกุมภาพันธ์ปีนี้มีทั้งวันตรุษจีนในวันที่ ๙ วันวาเลนไทน์วันที่ ๑๔ และวันมาฆบูชาวันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์
ใครจะชอบวันใดวันหนึ่ง หรือสองวัน หรือทั้งสามวันก็ตาม ขอให้มีจิตระลึกรู้ถึงความสำคัญของวันนั้นอย่างลึกๆ
การรับรู้อะไรอย่างลึกๆ จะทำให้เกิดปัญญาสุขุมลุ่มลึก แต่การรับรู้อย่างตื้นๆ คร่าวๆ ผิวเผิน จะทำให้รู้แบบแยกส่วน และเกิดความบีบคั้น
ควรจะฝึกการสัมผัสโดยตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อย่างลึกๆ มีความรู้สึกลึกๆ ตระหนักรู้ความเชื่อมโยงของสรรพสิ่ง แล้วเกิดความกตัญญูต่อสิ่งทั้งปวง
เพราะเราได้อาศัยสิ่งทั้งปวงจึงมีชีวิตและดำรงชีวิตอยู่ได้ การมีความกตัญญูต่อสรรพสิ่งเป็นนิจศีล จะทำให้จิตงามและมีความสุข
ในวันมาฆบูชาแรกคือ วันเพ็ญ เดือน ๓ หลังพระบรมศาสดาตรัสรู้ได้ยังไม่ครบปี คือ ตรัสรู้เมื่อวันเพ็ญกลางเดือน ๖ ก่อนหน้านั้น
ขณะนั้นได้เกิดมีพระอรหันตสาวกขึ้นแล้ว ๑,๒๕๐ รูป พระอรหันต์ทั้งหมดนั้นได้เดินทางมาเฝ้าพระศาสดาที่วัดเวฬุวัน
นอกประตูเมืองราชคฤห์ พระศาสดาได้ทรงแสดงโอวาทปาติโมกข์ต่อพระอรหันต์เหล่านั้น โดยตรัสเป็นประโยคแรกว่า
ขันตี ปรมํ ตโป ตีติกขา
(ขันติเป็นตบะอย่างยิ่ง)
และก็มีข้อความอื่นอีกอันเป็นหลักของพระพุทธศาสนา
ศาสนธรรมเป็นภูมิปัญญาสูงสุดของมนุษยชาติ เพื่อให้มนุษย์มีความเมตตากรุณาต่อกัน มีการอยู่ร่วมกันด้วยสันติ และพัฒนาจิตให้สูงยิ่งๆ ขึ้น
ไม่มีศาสดาองค์ใดเลยที่สอนเรื่องการแข่งขันเสรี ล้วนสอนเรื่องการอยู่ร่วมกันด้วยความรัก ถ้าว่าเดือนกุมภาพันธ์เป็นเดือนแห่งความรัก
ความรักเพื่อนมนุษย์และสรรพสิ่ง เป็นความรักที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นไปเพื่อความสุขทั้งของผู้ให้และผู้รับ ขอจงมีความเมตตาต่อกันและกัน