ฐานทรัพยากรกับสุขภาพสังคม
ในวันที่ ๒๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๕ คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติและองค์กรต่างๆอีกหลายองค์กร จัดการสัมมนาที่ห้องประชุมสารนิเทศ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เรื่อง"วาระ แห่งชาติว่าด้วยฐานทรัพยากร ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่น" เรื่องนี้มี ความสำคัญอย่างยิ่งต่อสุขภาพสังคม
สุขภาพสังคมหมายถึงการอยู่ร่วมกันด้วยดี
การอยู่ร่วมกันด้วยดีทำให้มีความสุข ทั้งในระดับครอบครัว ชุมชน สังคม หรือโลก
การอยู่ร่วมกันด้วยดีหรือด้วยสันตินั้น หมายถึง การอยู่ร่วมกันด้วยสันติระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ และมนุษย์กับธรรมชาติแวดล้อม
ธรรมชาติแวดล้อมมีความสำคัญต่อสรรพชีวิตรวมทั้งมนุษย์ สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นได้เพราะมีความหลากหลายของธรรมชาติถึงขนาด ถ้าโลกประกอบด้วยธาตุอย่างใดอย่างเดียวก็ไม่มีสิ่ง มีชีวิตเกิดขึ้นได้ ความหลากหลายจำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิต และสิ่งมีชีวิตอันหลากหลายเรียกว่าความหลากหลายทางชีวภาพ
ย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ มนุษย์เกิดมาในธรรมชาติ อยู่กับธรรมชาติ ใช้ธรรมชาติให้เป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิต พัฒนาภูมิปัญญาในการอยู่ร่วมกันอย่าง บรรสานสอดคล้องกับธรรมชาติ ทำให้เกิดความสมดุล ดุลยภาพคือ ความเป็นปกติหรือสุขภาพ
ดุลยภาพระหว่างมนุษย์กับทรัพยากรธรรมชาติและความหลากหลายทางชีวภาพ คือสุขภาพ ภูมิปัญญาท้องถิ่นคือ ภูมิปัญญาเพื่อดุลยภาพที่ว่านี้
ต่อมาอำนาจรัฐ ทุนนิยม และอำนาจทางวิชาการ ที่ไม่เป็นไปเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่าง ได้สมดุล ได้ทำลายฐานทรัพยากร ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่น ทำให้เกิด การทำลายดุลยภาพทางเศรษฐกิจ จิตใจ สังคม สิ่งแวดล้อม หรือสภาพสังคมแตก หรือวิกฤติการณ์ทางสังคม ซึ่งรบกวนสุขภาพสังคมเป็นอย่างยิ่ง
การจะสร้างความสุขในสังคมจึงจำเป็นต้องทำความเข้าใจถึงความสำคัญของฐานทรัพยากร ความหลากหลายทางชีวภาพ และภูมิปัญญาท้องถิ่น อันถือเป็นวาระแห่งชาติทีเดียว