๑. อย่าเหมาเอาว่าลูกของคุณจะปลอดภัยจาก บุหรี่เมื่อเขาอยู่ที่โรงเรียน เขาอาจจะได้รับความรู้เกี่ยว กับพิษภัยของบุหรี่ แต่ลูกของคุณจะเป็นคนตัดสินใจว่า เขาจะลองสูบบุหรี่หรือไม่ ตามเหตุผลทางอารมณ์ของเขา
๒. ให้ลูกรู้ว่าคุณมีความรู้สึกอย่างไรกับการสูบบุหรี่ ลูกของคุณจะ รู้สึกสบายใจเมื่อรู้ว่าเขามีขอบเขตที่จะทำสิ่งต่างๆ อย่างไร โดยคุณต้องคุยกับลูกให้ชัดเจน
๓. การทำให้ลูกเชื่อฟังความเห็นของคุณนั้น อาจจะมีความรู้สึกต่อต้านเกิดขึ้นในขั้นแรก แต่ถ้าคุณแสดงให้เห็นว่าเขามีความสำคัญ เป็นสิ่งมีค่าสำหรับคุณ การยอมรับจะเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย
๔. หากพบว่าลูกคุณลองสูบบุหรี่ ปรับอารมณ์ของคุณให้เยือกเย็น บอกให้เขารู้ว่าทำไมคุณจึงไม่เห็นด้วย ด้วยเหตุผลที่ว่าบุหรี่ทำร้ายเขาและจะทำให้สุขภาพของเขาแย่ลง
๕. คุณอาจตัดปัญหาความอยากลองของลูก โดยให้เขาทดลองสูบขณะคุณอยู่ด้วย และเตรียมข้อมูลต่างๆให้พร้อมว่า เหตุใดการสูบบุหรี่จึงทำให้เขาระคายเคืองต่ออวัยวะต่างๆในระบบทางเดินหายใจ อธิบายถึงผลร้าย ที่จะตามมาเมื่อติดบุหรี่แล้ว แต่อย่าปล่อยให้เขาได้ทดลองในครั้งต่อๆไปด้วย ตนเองอย่างเด็ดขาด
๖. คุณควรเป็นแบบอย่างที่ดี ถ้าคุณติดบุหรี่อยู่และต้องการเลิกสูบ ขอร้องให้ลูกของคุณมีส่วนร่วม ในการทำให้คุณเลิกสูบบุหรี่
๗. จำกัดช่องทางในการเข้าถึงบุหรี่ โดยคุณอาจให้เงินลูกน้อยลงเพื่อ ที่เขาจะไม่มีเงินเหลือไปซื้อบุหรี่ได้ แต่คุณจะต้องแน่ใจว่าวิธีนี้สามารถตัดหนทางในการซื้อบุหรี่ของลูกได้
๘. แนะนำให้ครอบครัวอื่นๆ เพื่อนสนิท ญาติมิตรเลิกสูบบุหรี่ เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมปลอดบุหรี่ให้กับสังคมของลูกคุณ
๙. อย่าเชื่อว่าการใช้บุหรี่ปลอดภัยกว่าการใช้ยาเสพติดชนิดอื่น เพราะจากการสำรวจพบว่า เด็กส่วนใหญ่ได้รับอันตราย จากการสูบบุหรี่มากกว่าอันตรายจากยาเสพติดชนิดอื่นๆ
๑๐. ยังไม่สายเกินไปหากลูกของคุณติดบุหรี่ เพราะเด็กแก้ไขเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่ หากมีเหตุผลที่ดีสำหรับเขา และคุณนั่นแหละคือ ผู้สร้างความเปลี่ยนแปลง!
จาก “Ten Tip for Talking with Your Kids about Tobacco” ของ Pamela I. Calark, Ph.D. Northeastern Ohio Universities College of Medicine