นโยบาย “30 บาท รักษาได้ทุกโรค” ของรัฐบาล ได้ก่อให้เกิดความสนใจในเรื่องบริการสุขภาพอย่างกว้างขวาง อย่างไม่เคยมีมาก่อน สมกับที่ว่าถ้าจะทำอะไรให้มีความสำคัญ ต้องทำให้เป็นประเด็นทางการเมือง
นั่นคือ พรรคการเมืองประกาศเป็นนโยบายของพรรค ประชาชนเลือก (หรือไม่เลือก) เพราะนโยบายนั้น และเข้ามากำกับตรวจสอบให้มีการปฏิบัติตามนโยบายนั้น การที่สังคมเข้ามามีบทบาททางนโยบายถือเป็นการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดของประชาธิปไตย
ความสนใจไม่ควรอยู่แค่ “30 บาท” แต่ควรจะช่วยกันทำความเข้าใจระบบบริการสุขภาพที่ดีที่สุดที่เราจะพึงคิดได้ นั่นคือ
1. มีระบบการดูแลรักษาตัวเองให้มากที่สุด - ไม่มีอะไรทดแทนสิ่งนี้ได้
2. ระบบการดูแลที่บ้านและในชุมชน - พยาบาลมีความสำคัญมาก
3. ระบบการดูแลปัญหาฉุกเฉิน - ต้องทันการณ์และทั่วถึง
4. ระบบบริการการแพทย์ระดับต้น - ใกล้บ้าน
5. ระบบบริการการแพทย์เฉพาะทาง - สำหรับปัญหายากๆ และต้องการความชำนาญ
เฉพาะทาง
6. ระบบบริการการแพทย์แผนไทย - ต้องการการฟื้นฟูบูรณะ คุณภาพดีและมีอย่างทั่วถึง
7. ระบบคุ้มครองผู้บริโภค
ทั้งนี้โดยมีหลักประกันทางคุณภาพ และมีระบบการเงินที่เป็นไปได้และครอบคลุมประชากรทุกคน โดยไม่คำนึงถึงฐานะทางเศรษฐกิจ เหล่านี้เป็นเพียงหัวข้อสั้นๆ ที่ควรจะได้รับการพิจารณาเป็นรายละเอียดออกไป