นิ้วลูก-ใจแม่
เด็กชายอายุ 3 ขวบ ถูกแม่กัดนิ้วเกือบขาด! แม่ของเด็กเป็นโรคลมชัก เช้าวันเกิดเหตุประมาณตี 5 ในขณะที่พ่อแม่ลูกทั้ง 3 คนนอนหลับอยู่ แม่เกิดชักขึ้นมาโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว และกัดนิ้วก้อยของลูกที่นอนอยู่เคียงข้างอย่างแรง กว่าพ่อจะงัดปากแม่ดึงนิ้วลูกออกมาได้ ลูกก็ถูกกัดเป็นแผลลึกรอบโคนนิ้วก้อยข้างซ้าย เด็กน้อยได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลชุมชนใกล้บ้าน โดยแพทย์ได้ทำแผลและฉีดยาปฏิชีวนะ แต่บาดแผลกลับเป็นหนองลุกลามเข้าไปในฝ่ามือ และนิ้วก้อยเริ่มเขียวคล้ำ แพทย์ได้กรีดบาดแผลให้กว้างขึ้นเพื่อระบายหนองออก แต่อาการก็ยังไม่ทุเลา จึงได้ส่งตัวผู้ป่วยมาที่โรงพยาบาลจังหวัดหลังจากรักษาได้ 4 วัน
ผมมองดูมือที่บวมเป่งของเด็กน้อยซึ่งมีหนองปนเลือดไหลออกจากรอยกรีดบริเวณฝ่ามือ บริเวณโคนนิ้วก้อยผิวหนังเป็นสีดำโดยรอบ ส่วนปลายนิ้วก้อยมีสีม่วงคล้ำ แผลส่งกลิ่นเหม็นเหมือนอุจจาระ ผมรีบให้การรักษาโดยนำเด็กเข้าห้องผ่าตัด ตัดผิวหนังและเนื้อเยื่อที่ตายออก ล้างหนองออกมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เฝ้าเพียรทำแผลและล้างหนองทุกวันร่วมกับการฉีดยาปฏิชีวนะเข้าเส้น บาดแผลของผู้ป่วยดีขึ้น หนองน้อยลง กลิ่นเหม็นน้อยลง แต่ปัญหาคือ เราจะสามารถรักษานิ้วก้อยของเด็กเอาไว้ได้หรือไม่ เพราะมีลักษณะขาดเลือดชัดเจน เนื่องจากเส้นเลือดบริเวณโคนนิ้วก้อยหนึ่งเส้นขาดไปแล้วตั้งแต่แรก ส่วนอีกเส้นที่เหลือคงจะช้ำมากจนเลือดไหลเวียนไม่สะดวก ปกติเส้นเลือดสำคัญที่เลี้ยงนิ้วมือมีอยู่สองเส้น โดยอยู่ด้านข้างของนิ้วข้างละเส้น ถ้าเส้นเลือดทั้งสองเส้นนี้ขาดหรืออุดตัน ปลายนิ้วก็จะขาดเลือด นิ้วนั้นก็จะตาย
แม่และพ่อของเด็กเป็นกังวลและเป็นทุกข์เรื่องแผลของลูกมาก หยุดงานมาเฝ้าลูกทั้งสองคน โดยเฉพาะแม่ซึ่งรู้สึกว่าตัวเองคือ ผู้ผิด แม่ของเด็กเป็นโรคลมชัก ได้รับการรักษาโดยการกินยามาตลอด แต่ก็ยังมีอาการชักอยู่เป็นครั้งคราว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่มีความเครียดทางจิตใจ เมื่อปีที่แล้วแม่คนนี้ก็กัดนิ้วตัวเองเป็นบาดแผลอักเสบ จะต้องตัดนิ้วชี้ไปตรงระดับโคนเล็บ ความเสียใจของเธอที่เสียนิ้วในครั้งนั้น คงไม่มากเท่าความเสียใจที่จะเกิดขึ้นหากต้องเสียนิ้วลูกในครั้งนี้ ซึ่งนับว่าเป็นแผลใจที่ยากจะรักษาไปชั่วชีวิต ผมพยายามทุกวิถีทางที่จะรักษานิ้วเด็กคนนี้ เพราะการรักษาครั้งนี้ไม่ใช่มีผลเพียงแค่การรักษานิ้วลูกอย่างเดียว แต่เป็นการรักษาใจของแม่ด้วย
ความรักของแม่ที่มีต่อลูกนั้นเป็นความรักที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ และความรักนี้จะสร้างความสะเทือนใจที่ยิ่งใหญ่ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันเมื่อแม่กัดนิ้วลูกขาด ผมทำการผ่าตัดอีก 2 ครั้ง และโชคดีก็เป็นของเราทุกคน ที่สามารถรักษานิ้วเด็กเอาไว้ได้ แม้ว่าเราต้องตัดกระดูกที่ตายทิ้งไปบางส่วนทำให้นิ้วสั้นลงกว่าปกติ แม่ของเด็กพยายามยัดเยียดซองขาวๆให้ผมในที่ลับตาคนในวันที่ผมอนุญาตให้นำเด็กกลับบ้านได้ ผมปฏิเสธ เพราะถ้าเป็นเงินไม่ว่าจำนวนเท่าไรก็มีค่าน้อยกว่าความรู้สึกดีๆ ที่ผมได้รับอยู่แล้ว