เต้าส่วน
เมื่อเย็นวันก่อน หลานสาว (คนสวย) เดินหน้าแฉล้มเข้ามาถามว่า “หมอชาวบ้านครั้งต่อไปคุณป้าจะเข้าครัวทำอะไรคะ หนูขอเป็นขนมนะคะ” ดิฉันก็คิดว่าดีเหมือนกัน แนะนำอาหารคาวมาแล้วหลายครั้ง แต่...เอ จะทำขนมอะไรดีล่ะ นึกไปนึกมาก็ไปลงที่เต้าส่วน เพราะความชอบโดยส่วนตัว คุณแก้วบอกว่าทำไมทำของกล้วยๆ จังเลย เอาอย่างอื่นดีกว่า
ขณะที่สาวๆ หลายคนบอกว่าไม่หมูนะพี่ ทำยากออก น้องแสงดาวจากสุพรรณซึ่งเผอิญแวะมาเยี่ยม ก็ขันอาสาบอกเดี๋ยวหนูทำให้เพราะชอบกิน อยู่ที่บ้านเคยทำบ่อย หลานสาวเลยกระวีกระวาดไปซื้อถั่วเขียวผ่าซีกมา 1 กิโล น้ำตาลทรายอีก 1 กิโล มะพร้าวขูดอีก 1 กิโล และแป้งมัน ได้ถั่วมาแล้ว น้องแสงก็จัดการล้างเองแล้วใส่น้ำพอท่วม ตั้งไฟ พร้อมกับกำชับนักกำชับหนาว่า อย่าต้มนานจนถั่วนิ่มเละนะ เอาแค่พอสุกแล้วรินน้ำออกให้หมด
คราวนี้ถึงตอนที่ค่อนข้างยากของการทำเต้าส่วนแล้ว เพราะจะเป็นเต้าส่วนหรือไม่ก็อยู่ที่ขั้นตอนนี้นี่แหละ (น้องแสงเธอสารภาพว่า เคยทำเสียมาหลายครั้งแล้ว) ขั้นแรกก็เอาแป้งมันละลายน้ำให้เข้ากันดีเสียก่อน กะปริมาณให้เหมาะกับถั่ว ผสมลงในหม้อถั่ว แล้วยกขึ้นตั้งไฟ ใช้ไม้พายหรือทัพพีคนไว้อย่าหยุด โดยคนให้ถึงกัน ถ้าข้นไปก็เติมน้ำลงทีละหน่อย คนจนแป้งมันใสและเหนียวพอประมาณ แล้วเติมน้ำตาลลงไป ชิมให้หวานพอควร เสร็จแล้วยกลง
หลานสาวเขาก็ช่างรู้งาน รีบคั้นมะพร้าว น้องแสงก็ยืนกำกับอยู่ว่าเอาน้ำอุ่นคั้นนะ และไม่ต้องใส่น้ำเยอะ เดี๋ยวกะทิจะใสไม่อร่อย เสร็จแล้วให้เอาผ้าขาวบางกรองกะทิอีกครั้งหนึ่ง และอย่าลืมหยอดเกลือลงไปให้รสเค็มพอปะแล่มปะแล่ม ก็เป็นอันได้เต้าส่วน 1 หม้อ พร้อมกะทิสดหอมน่ากิน
จะตักแจกกันอยู่แล้ว หลานสาวช่างบริโภคก็บอกว่า เคยกินเต้าส่วนแล้วใส่ปาท่องโก๋หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ ด้วย อร่อยดีล่ะ ขอเวลาวิ่งไปซื้อปาท่องโก๋ปากซอยเดี๋ยวมา ทุกคนก็บอกไปเถอะ จะคอย พร้อมกำชับให้ดูน้ำมันที่เขาใช้ทอดด้วยว่า น้ำมันดำหรือเปล่า ถ้าน้ำมันดำก็อย่าซื้อ กว่าหลานสาวจะกลับมา ทุกคนก็แอบกินไปแล้วคนละ 2 ถ้วย