ของเล่นค้ากำไร จำกัดความคิดสร้างสรรค์
หุ่นยนต์พลาสติก ตัวสัตว์ประหลาด และรูปปั้นตัวละครในหนังการ์ตูน หรือหนังนวนิยายในโทรทัศน์ ล้วนถูกผลิตขึ้นด้วยลักษณะที่ตายตัวเหมือนในบทโทรทัศน์เรียบร้อยแล้ว เด็กๆ จึงมักเล่นไปตามบทที่ถูกวางไว้อย่างทื่อๆ
การละเล่นและของเล่นถือว่าเป็นสิ่งโปรดปรานสำหรับเด็กทุกคน แต่ในสายตาของนักการศึกษามีความเห็นว่า ของเล่นสำหรับเด็กที่ขายเกลื่อนอยู่ในท้องตลาดทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งเป็นโทษต่อพัฒนาการของเด็ก ลักษณะของของเล่นที่ว่านี้คือ เป็นของเล่นที่ลอกเลียนจากสิ่งต่างๆ ในภาพยนตร์ทางโทรทัศน์ และถูกสร้างขึ้นให้เล่นได้เพียงแง่เดียว เช่น ปืน เครื่องบิน หุ่นยนต์ เป็นต้น ของเล่นเหล่านี้โน้มน้าวให้เด็กเล่นตามเกมที่ถูกวางไว้แล้ว ซึ่งเป็นการยากที่เด็กจะสามารถพลิกแพลงตามความคิดของแก ทั้งหมดนี้คือ คำพูดของรองศาสตราจารย์ไดเอน ลีวิน แห่งวิทยาลัยวีลอค ในเมืองบอสตัน
หุ่นยนต์พลาสติก ตัวสัตว์ประหลาด และรูปปั้นตัวละครในหนังการ์ตูน หรือหนังนวนิยายในโทรทัศน์ล้วนถูกผลิตขึ้นด้วยลักษณะที่ตายตัวเหมือนในบทโทรทัศน์เรียบร้อยแล้ว เด็กๆ จึงมักเล่นไปตามบทที่ถูกวางไว้อย่างทื่อๆ ในทางตรงกันข้าม ของเล่นประเภทดินน้ำมัน ตัวต่อที่เป็นไม้หรือพลาสติก หรือตุ๊กตาที่ไม่ได้มีชื่อและลักษณะเฉพาะอะไร เป็นของที่เปิดโอกาสให้เด็กได้ใช้ความคิดและจินตนาการของแกได้อย่างพลิกแพลง หนูน้อยอาจนำตัวต่อนั้นมาต่อเป็นตึก กำแพง หรือรถไฟก็ได้ แกอาจสมมติตุ๊กตาเป็นเด็กนักเรียนเวลาที่เอาไปโรงเรียน หรือสมมติให้เป็นคนไข้โดยตัวแกเป็นหมอก็ได้ ทำให้การเล่นของแกช่วยเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์อยู่เสมอ
มีของเล่นอีกประเภทหนึ่งที่ดูเหมือนไม่มีลักษณะปิดกั้นปัญญาของเด็ก แต่เป็นสินค้าที่ดูดซับเงินทองของพ่อแม่อย่างชนิดต่อเนื่องทีเดียว ของเล่นพวกนี้ถูกผลิตออกมาเป็นชุดๆ ซึ่งพ่อแม่ต้องคอยซื้อเพิ่มอยู่เรื่อยๆ เป็นชุดๆ เมื่อเด็กเล่นชุดเดิมจบแล้ว ก่อนจะพาลูกไปจับจ่ายของเล่น คุณน่าจะได้ถามไถ่ลูกว่าเขาคาดหวังจะได้ของเล่นประเภทใด และจะใช้เล่นได้อย่างไรบ้าง แล้วถามตัวคุณเองดูด้วยว่า ของเล่นที่ลูกคุณพูดถึงจะใช้เล่นได้ในกี่ลักษณะ ลูกของคุณกำลังจะลอกเลียนบทบาทหรือเรื่องราวสักกี่บทกี่เรื่องที่มีอยู่ในโทรทัศน์ ถ้าคุณให้ของเล่นชิ้นนี้แก่ลูกแล้ว แกจะขออะไรต่ออีก
(จาก American Health 1988;12:82)
น.พ.ไพบูลย์ สุริยะวงศ์ไพศาล