คุณแม่มีน้องใหม่
เมื่อลูกแก้วอายุขวบกว่า คุณแม่ก็เริ่มตั้งท้องอีก
สิ่งหนึ่งที่เราวิตก คือ ลูกแก้วจะอิจฉาน้องหรือไม่ เรื่องเด็กอิจฉาน้องเราได้ยินได้ฟังตลอดจนได้เห็นตัวอย่างมามากต่อมาก
ญาติผมคนหนึ่งเมื่อคลอดลูกคนที่ 2 ก็ให้นอนบนเบาะของลูกคนแรก พอทีเผลอลูกคนโตก็มาดึงเบาะคืน ผลหรือครับ ลูกน้อยวัย 7 วันปากแตก ส่วนคนโตก็ก้นลายเพราะถูกคุณพ่อหวด
ลูกหมอบ้านใกล้กันคนโตอายุ 5 ขวบ เป็นเด็กเฉลียวฉลาดร่าเริง พอคุณแม่คลอดน้องใหม่ก็กลายเป็นเด็กเซื่องซึม หงอยเหงา ผลการเรียนตก จนคุณครูแปลกใจต้องมาเยี่ยมบ้าน
เด็กคงมีความรู้สึกว่าน้องมาแย่งความรักจากคุณพ่อคุณแม่และจากทุกๆ คน สูญเสียความเป็นหนึ่ง สูญเสียความเป็นเจ้าของ จึงเกิดปฏิกิริยาต่างๆ ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์ และอาจทำอันตรายแก่น้องได้ด้วยความไร้เดียงสา
เราจึงต้องวางแผนเตรียมรับสถานการณ์นี้ เรางัดตำราชุดเดิมสมัยตั้งท้องลูกแก้ว แต่คราวนี้เราไม่ได้อ่านเพียง 2 คน แต่ลูกแก้วมาอ่านกับเราด้วย
เราอธิบายเรื่องของทารกในครรภ์ให้ลูกแก้วดูด้วยรูปภาพ เพื่อให้ลูกแก้วรู้ว่าที่ท้องคุณแม่โตขึ้นมานั้นข้างในมีใคร และจะคลอดออกมาเมื่อไร
เมื่อคลอดออกมาแล้วก็จะเป็นเด็กตัวเล็กๆ เหมือนลูกแก้วเมื่อตอนเล็กๆ เราเอารูปของลูกแก้วให้ลูกแก้วดู เมื่อลูกแก้วตอนเล็กๆ ได้รับการประคบประหงมเอาอกเอาใจจากคุณพ่อคุณแม่และใครต่อใครขนาดไหน
เมื่อลูกแก้วโตขึ้น ลูกแก้วจะได้รับความรักที่แตกต่างออกไป ลูกแก้วกินอาหารเองได้ ลูกแก้วเดินไปเที่ยวไหนต่อไหนเองได้ ลูกแก้วเปิดตู้หยิบของเล่นมาเล่นเอง ลูกแก้วกำลังเติบโต ลูกแก้วกำลังจะเป็นผู้ใหญ่
เราค่อยๆ แทรกสิ่งเหล่านี้ให้ลูกแก้วทุกวันเท่าที่โอกาสจะอำนวย โดยไม่ได้ยัดเยียด ลูกแก้วได้เรียนรู้ถึงการเจริญเติบโต เรียนรู้ถึงสิ่งที่จะได้รับจากพ่อแม่และสังคมในวัยที่แตกต่างกัน
เมื่อน้องเริ่มดิ้น ลูกแก้วคลำท้องคุณแม่และรู้สึกว่าน้องดิ้น คุณพ่อเอาหูฟังส่งให้ลูกแก้วเพื่อฟังเสียงหัวใจน้องเต้น
ลูกแก้วตื่นเต้น และอยากให้น้องออกมาจากท้องแม่ ลูกแก้วจะได้มีน้อง ลูกแก้วจะได้เป็นพี่เช่นคนอื่นๆ
วันที่คุณแม่คลอดน้องขวัญ ลูกแก้วขอไปนอนกับคุณแม่ที่โรงพยาบาลด้วย ลูกแก้วได้พบกับน้องขวัญวันแรกเลย เราสอนลูกแก้วให้เรียกตัวเองว่าพี่แก้ว
ลูกแก้วเป็นพี่แล้ว ลูกแก้วทำหน้าที่ของพี่ ลูกแก้วช่วยคุณแม่เลี้ยงน้อง ช่วยป้อนนม ช่วยอาบน้ำ ช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม
ลูกแก้วรู้ว่าความรักและเอาใจใส่ที่น้องขวัญได้รับนั้น ลูกแก้วเคยได้รับมาก่อนทั้งสิ้น
น้องขวัญไม่ใช่สมบัติของคุณพ่อคุณแม่เท่านั้น แต่เป็นของลูกแก้วด้วย
เราผ่านสถานการณ์ที่เคยหวาดหวั่นมาได้ แม้ว่าหลายครั้งลูกแก้วจะเคืองน้อง เพราะชอบร้อง ปัสสาวะรด จะชวนเล่นอะไรด้วยก็เล่นไม่เป็น และยังจับจองตัวคุณแม่ตลอดเวลา
บางครั้งลูกแก้วก็ทำตัวกลับเป็นเด็กทารก เพื่อเรียกร้องคุณแม่มาจากน้องขวัญ
บางครั้งลูกแก้วก็แกล้งน้องเหมือนกัน
เมื่อลูกแก้วเข้าโรงเรียนแล้ว เย็นวันหนึ่งลูกแก้วนำขนมมาฝากน้อง
“เพื่อนพี่แก้วให้ช็อกโกแลตมาลูกนึง พี่กินไปครึ่งนึงอร่อยมากเลยเหลือมาให้น้องครึ่งนึง พี่แก้วอดใจแทบแย่ที่จะไม่กินจนหมด” ประโยคหลังลูกแก้วหันมาบอกผม
น้องขวัญหยิบช็อกโกแลตขนาดปลายนิ้วก้อยที่ลูกแก้วห่อมาในผ้าเช็ดหน้าสีกระดำกระด่างกินอย่างเอร็ดอร่อย