ควรสอนภาษาอังกฤษเด็กเล็กๆไหม
เรื่องนี้ก็คงเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมาก ความคิดส่วนใหญ่ในวงการศึกษานั้นเน้นว่า เด็กเล็กๆนั้นไม่ควรจะสอนภาษาอังกฤษ เพราะจะเป็นการยัดเยียดความรู้แก่เด็ก ทำให้เด็กมีภาระในการเรียนมากเกินไป และเด็กก็เล็กเกินกว่าที่จะเรียนรู้ได้ ฯลฯ
ซิดนีย์ เลดสัน (ได้กล่าวถึงมาแล้วข้างต้น) เขาเป็นชาวแคนาดา พูดทั้งภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสมาตั้งแต่เล็ก (Bilinqual) เมื่อไปทำงานเป็นครูสอนภาษาฝรั่งเศสให้กับทหารอเมริกันที่ประจำการอยู่ในประเทศฝรั่งเศส เมื่อไปเริ่มงานครั้งแรกก็พบว่าทหารอเมริกันที่ประจำอยู่ในฝรั่งเศสในชั่วระยะ 1 ถึง 4 ปี ทั้งที่ขวนขวายจะเรียนรู้ภาษาฝรั่งเศส พยายามหาหนังสือตำรามาเรียน แต่ปรากฎว่าแต่ละคนรู้ภาษาฝรั่งเศสกัน คนละไม่ถึง 20 คำ ทั้งนี้เพราะทหารเหล่านั้นไปอยู่ในต่างประเทศเมื่ออายุมากแล้ว พ้นวัยที่จะเรียนภาษาได้โดยง่ายแล้ว
เกลน ดอมแมน บอกว่าผู้ใหญ่มักจะเข้าใจผิดว่าตนฉลาดกว่าเด็กเล็กๆ ความจริงเด็กเล็กๆนั้นฉลาดและสามารถกว่าผู้ใหญ่ตั้งหลายๆอย่าง อย่างหนึ่งก็คือเด็กเป็นอัจฉริยะในทางภาษา เมื่ออายุ 3 ขวบ เขาเรียนรู้จบไปหนึ่งภาษาแล้ว เด็กอเมริกันก็เรียนรู้ภาษาอังกฤษ หรือเด็กไทยก็เรียนรู้ภาษาไทย ซึ่งทั้งภาษาอังกฤษหรือภาษาไทยก็คือภาษาใหม่ของเด็ก แต่ถ้าเด็กอเมริกันซึ่งพ่อแม่เป็นอิตาเลี่ยนฝรั่งเศส หรือเยอรมัน เด็กคนนั้นก็จะเรียนรู้ทั้งสองภาษาได้โดยง่าย หรือถ้าพ่อเป็นอิตาเลี่ยน แม่เป็นฝรั่งเศส เด็กคนนั้นก็จะรู้ทั้ง 3 ภาษาอย่างดี
คนที่เป็นคนสำคัญของโลกและฉลาดปราชญ์เปรื่องเป็นพิเศษ มักจะรู้หลายๆภาษาตั้งแต่เด็ก หากจะยกตัวอย่างที่เห็นง่ายๆ เช่น พระสันตปาปาองค์ปัจจุบันทรงตรัสได้อย่างคล่องแคล่วถึง 3-4 ภาษา นายวิลลี่ บรันต์ อดีตนายกรัฐมนตรีเยอรมันตะวันตกก็พูดภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส อังกฤษและสวีเดน อย่างคล่องแคล่ว นายเฮนรี่ คิสซินเจอร์ พูดเยอรมันและอังกฤษได้เป็นภาษาแม่ และคงพูดภาษาที่ 3 ได้อีก นายบราซินสกี้(ที่ปรึกษาคนสำคัญของอดีตประธานาธิบดีคาร์เตอร์) มีบิดาเป็นนักการฑูต ชาวโปแลนด์ ทราบว่าพูดภาษาโปลลิช เยอรมัน อังกฤษ และภาษาฝรั่งเศสได้ เพราะเติบโตในประเทศแคนาดา
ดร.เกลน ดอมแมน เล่าว่าเคยพบเด็กคนหนึ่งพูดได้อย่างคล่องแคล่วถึง 9 ภาษา เพราะบิดามารดาพูดกันได้คนละ 5 ภาษา ในสถาบันของ ดร.ดอมแมนที่เมืองฟิลลาเดลเฟียได้จัดโครงการให้เด็กเล็กๆหลายๆชาติมาอยู่รวมกันโดยให้บิดามารดาผลัดเปลี่ยนกันมาช่วยดูแล ปรากฎว่าเด็กเหล่านั้นพูดกันได้หลายๆภาษา พร้อมกันโดยไม่มีความลำบากแต่อย่างใด
ดร.ดอมแมน บอกว่าเซลล์ในสมองเด็กนั้นมีอยู่ถึงหนึ่งหมื่นสี่พันล้านตัว เพียงพอที่จะรับจำคำในภาษาต่างๆได้พร้อมกันหลายๆภาษาอย่างสบาย สมองของเด็กตั้งแต่แรกเกิดจนถึง 6 ขวบ จะมีความจำอย่างมหัศจรรย์ ถ้าเลยจากนั้นแล้วความจำจะลดน้อยลง แต่ความสามารถในด้านความคิดของเด็กจะค่อยๆเพิ่มขึ้น เส้นกราฟความจำกับความคิดจะตัดกันเมื่ออายุ 6 ขวบ
ในสถาบันของ ดร. ดอมแมน ยังพบว่าแม้เด็กที่สมองได้รับอันตรายเมื่อแรกเกิด หลังจากผ่าตัดสมองข้างที่มีอันตรายออกซีกหนึ่ง (HemiSpherectomy) ก็ยังสามารถบำบัดรักษาและฝึกฝนให้สมองอีกข้างที่เหลือทำหน้าที่แทนอีกข้างได้ทุกอย่าง สามารถเดินได้ พูดได้ เรียนหนังสือได้ บางคนมีไอคิวเหนือเด็กปกติด้วยซ้ำไป