คุณจำเรียงคะ ยาเตตร้าที่คุณหมอระอาจิตสั่งให้ลูกอิฉันน่ะใช้ได้หรือเปล่า
คุณจำเรียง พยาบาลสาวทำคิ้วย่นเข้าหากัน ไม่ทราบจะตอบอย่างไร เพราะตัวเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
เคยอ่านแว๊บๆ ในหน้าหนังสือพิมพ์บ้าง ซึ่งก็ผ่านๆ เลยไป ไม่เคยคิดสนใจว่าจะมีแม่ของเด็กมาถามเอาจังๆหน้าอย่างนี้ ก็ได้แต่เป็นงง...
คุณจำเรียงก็เลยบุ้ย หรือโบ๊ยต่อไปยังคุณวัตถีพยาบาลอาวุโส ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆ โดยเปรย (เกรงจะเสียเหลี่ยม) – ไปว่า
พี่วัตจ๋า...พี่วัต เคยได้ยินว่ายาเตตร้า เขาไม่สั่งให้เด็กอายุต่ำกว่า 8 ขวบ ใช่ไหมจ๊ะ
ไม่เลวนะ คำถามของคุณจำเรียงซึ่งปกติไม่เคยถามสมาร์ตอย่างนี้หรอก ปะเหมาะเคราะห์ร้ายคุณเธอก็ทะลุกลางป้อง ในขณะที่หมอกำลังคุยกับคนไข้ก็มี แถมเอาเรื่องส่วนตัวมาคุยโวเสียอีก
แต่คราวนี้เธอถามได้เฉียบจริงๆ
คุณวัตถีพยาบาลผู้พี่อึกอักอยู่สักครู่ ด้วยความไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะเคยอ่านในนิตยสารหมอชาวบ้านเมื่อ 4- 5 เดือนก่อน ก็คลับคล้ายคลับคลา
เลยตอบไปว่า คงจะยังงั้นมั้งคะ พี่ก็ไม่แน่ใจ
ได้ยินมาว่าเขาห้ามใช้ยาเตตราซัยคลีนในคนตั้งท้องไม่ใช่หรือ...? (ไว้ลายนิดๆ)
เอายังงี้แล้วกัน ให้แม่เด็กไปถามคุณหมอระอาจิตเองก็แล้วกัน พี่ยังสงสัยอยู่ครามครัน เพราะคุณหมอเธอเองก็เป็นหมอเด็ก น่าจะทราบดี แต่...ไหง ยังสั่งคนไข้อยู่ก็ไม่รู้ซี...คุณหมออาจจะมีเหตุผลเฉพาะกระมัง
แล้วเออ...ลูกคุณนวลศรีเธอเป็นอะไรล่ะ
ไม่เห็นเป็นอะไรมาก แค่ไอเจ็บคอ และวินิจฉัยว่าเป็นคออักเสบ จำเรียงตอบพี่พยาบาลไป
ก็ไม่น่าจำเป็นถึงต้องให้เตตร้าเลยนะ วัตถีคิดในใจ
พี่ว่า...ให้คุณนวลศรีแกไปถามคุณหมอเอาเอง เพราะต่างคนต่างกลัวฤทธิ์เดชของหมอระอาจิตเธอดี
บทเธอไม่สบอารมณ์แล้วละก็ คนไข้หรือพยาบาลคนไหนแส่เข้าไปถามเธอ ก็เป็นได้เรื่อง
ผลที่สุด ต่างคนต่างไม่กล้า เลยก็ต้องทำไปตามสั่ง
แล้วคุณนวลศรีก็รับยาไป แต่เธอคงไม่ยอมให้ลูกชายอายุ 7 ขวบของเธอ กินยานั้นหรอก
เพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่า ขืนให้ลูกชายเธอกินเตตร้า ก็มีหวังฟันดำไปทั้งชาติ เธอได้อ่านได้ยินได้ฟังมายังงั้น
เธอรำพึงในใจ “หมอเด็กบางคนไม่ยักกะรู้...แฮะ”
เตตร้า ยาอันตราย เด็กกินไปฟันจะดำ
โรคก็ไม่หายซ้ำ หมอเด็กดีมิกล้าใช้
คนท้องไม่ควรกิน ส่งมลทินถึงลูกได้
ลูกอาจแคระแกร็นไป กระดูกไม่แข็งแรงเอา
เตตร้าหมดอายุ ทำบวมฉุเพราะไตเน่า
เป็นเพราะผู้ใหญ่เรา ไม่รู้เลือกใช้ยากัน
คนเรียกยาเตตร้า ว่าวิตามินไก่นั่น
โรคไม่จำเป็นนั้น ไม่ต้องใช้ให้เสียเงิน