จ้าวโรค 7 : “บ้า”
ฮ่ง ฮ่ง ฮ่ง นั่นเป็นเสียงเหยื่อรายหนึ่งของผมเห่า เหยื่อรายนี้เป็นหมาตุ๊กตาของนายต๋องชื่อ นังจูดี้ นังจูดี้หนีออกไปเที่ยวนอกบ้านแล้วโดนหมาบ้ากัด ผมก็เลยติดมากับน้ำลายหมาบ้าอยู่ ในตัวนังจูดี้ นี่ผมอยู่มา 2 เดือนแล้วนะครับ ตอนนี้ผมเริ่มแพร่พันธุ์ในตัวนังจูดี้ได้มากมายแล้ว นังจูดี้เริ่มซึม นอนแอบอยู่ใต้บันไดไม่ยอมกินข้าวกินน้ำ นายต๋องเห็นไม่ได้การ พยายามเอาลูกชิ้นที่จูดี้ชอบยัดเข้าไปในปาก นังจูดี้ก็ไม่ยอมอ้าปาก นายต๋องเอามือจับปากง้างขึ้นจึงพออ้าได้ เผอิญฟันนางจูดี้ครูดกับมือนายต๋อง เข้าทำให้มือนายต๋องเป็นแผล นายต๋องไม่ได้เอาใจใส่กับแผลนัก คือ ว่าเอาทิงเจอร์ไอโอดีนใส่ก็พอแล้ว นังจูดี้ไม่ได้แสดงอาการดุร้ายไล่กัดใคร หรือเดินตัวทื่อแบบหมอบ้าเลย นังจูดี้ได้แต่นอนซึมไม่ร้องไม่เห่า แล้วก็ลุกไม่ได้ ขยับเขยื้อนไมได้แล้ว 2-3 วัน ต่อมาก็ตายไป นายต๋องเสียใจมากทำศพน้องจูดี้เสียหรูหราเอาไปฝังโคนต้นมะม่วง
พวกผมที่อยู่ในตัวนังจูดี้กินอิ่มนอนหลับ มีการแพร่พันธุ์มากมาย แต่ผมมันเป็นพวกตะกละกินอาหารจนหมด อาหารของผมก็เลยตายไปด้วย แต่ก่อนตายผมแพร่พันธุ์เข้าไปในมือนายต๋อง แล้วนี่ครับจะกลัวอะไร
ตอนนี้คุณสงสัยแล้วซิว่าทำไมนังจูดี้ซึ่งเป็นโรคกลัวน้ำหรือหมาบ้า จึงไม่อาละวาดเหมือนที่เคยเล่ากันมา ครับ อาการหมาบ้ามันมี 2 ชนิด ชนิดหนึ่ง คือ พวกอาละวาดดุร้าย เที่ยวไล่กัดทุกอย่างที่ขวางหน้าต่อไปจะชักเป็นอัมพาต และตายไปแบบนี้คนถูกกัดมักจะรู้ตัวเข้าใจว่าถูกหมาบ้ากัด และจะไปฉีดวัคซีนกันโรค ส่วนแบบของนังจูดี้เป็นอาการอีกแบบหนึ่งของหมาบ้า จะเรียกว่า บ้าเงียบ ก็ยังได้ หมาจะซึมลงๆ หนีไปอยู่ในเงามืดๆ ไม่ยอมกินข้าว กินน้ำ ต่อมาก็เป็นอัมพาตและตายลงประมาณ 3-7 วัน หมาจะตายทุกตัว
นายต๋องไม่รู้ว่านังจูดี้เป็นบ้า แม่และพ่อของนายต๋องก็ธุรกิจมาก ไม่ได้เอาใจใส่กับนายต๋องเท่าที่ควร ผมก็เลยได้มีโอกาสมาสร้างตัวในเหยื่อรายใหม่ของผม ผมเป็นหมอดูด้วยนะครับ ผมว่านายต๋องชะตาขาดคราวนี้แน่ๆ ผมอยู่ในระยะฟักตัว ต้องใช้ความพยายามเดินจากแผลที่มือนายต๋องเข้าไปสู่สมองของ
นายต๋องให้จงได้ ผมพยายามอยู่ถึง 1 เดือนจึงจะสำเร็จ
ผมเข้าไปอยู่ในสมองของนายต๋องได้แล้ว ก็เริ่มแพร่พันธุ์อย่างเร็ว ตอนแรกๆ นายต๋องรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว เบื่ออาหาร ปวดหัว อาเจียน และคันตรงบริเวณที่ถูกเขี้ยวนังจูดี้บาด นายต๋องคันมาก คันจนต้องเอาฝอยขัดหม้อถูจนเลือดไหลซิบๆ ก็ยังไม่หายคัน พ่อแม่นายต๋องพาไปหาหมอ หมอก็รู้สึกแปลกใจมากที่คันมากขนาดนั้น จึงส่งไปปรึกษาหมอโรคจิต ในที่สุดหมอก็รู้ว่านายต๋องเริ่มเป็นบ้า จึงจับตัวนายต๋องไว้ในโรงพยาบาล ห้องที่นายต๋องอยู่มีลูกกรงเต็มไปหมด เรียกว่า นายต๋องถูกขังกรง นั่นเอง หมอเอาพ่อแม่นายต๋องมาซักประวัติกันใหญ่จนได้ความแน่นอน ก็บอกพ่อแม่นายต๋องว่า นายต๋องต้องตายแน่ๆ ไม่มีทางรักษาอะไรเลย และให้กลับบ้านก็ไม่ได้ เดี๋ยวเกิดอาละวาดกัดใครเข้าจะเกิดเรื่องขึ้นอีก
ตอนนี้นายต๋องน้ำลายฟูมปาก ท่าทางตื่นเต้น หันรีหันขวาง นายต๋องกินน้ำก็ไม่ได้ เพราะตอนกลืนจะเจ็บมาก ทำให้ไม่ยอมกลืนอะไรแม้กลืนน้ำ โรคนี้ก็เลยชื่อว่า “โรคกลัวน้ำ” นายต๋องอาละวาดร้องเสียงดัง ทำเสียงครืดๆ ฟังคล้ายหมาคำราม ใครๆ ก็กลัวกันใหญ่ นายต๋องพยายามจะออกจากกรงขัง เผอิญหน้าต่างห้องขังนั้นเก่า นายต๋องเขย่ามากๆ มันก็หลุดออกมา นายต๋องเขย่ามากๆ ก็หลุดออกมา นายต๋องวิ่งออกไปตามช่องนั้น คราวนี้สนุกมาก
เสียงตะโกนว่า “คนบ้าหนีๆๆ” ลั่นโรงพยาบาล ผู้คนแตกตื่นวิ่งหนีกันใหญ่ คนงาน หมอ พยาบาล ช่วยกันวิ่งไล่ ดีว่านายต๋องตัวเล็กนะ เป็นเด็กผู้ชายอายุ 12 ปีเท่านั้น มิฉะนั้นคงแย่ไปตามๆ กัน ผมยังอดชมวีรบุรุษ ที่จับนายต๋องไว้ได้ เขาน่าจะได้เหรียญกล้าหาญจริงๆ เพราะเสี่ยงกับการรับเอาผมเข้าไปเป็นอย่างมาก
ด้วยความตะกละของพวกผม พวกผมก็กินสมองของนายต๋องเสียพรุน นายต๋องก็ต้องตายเป็นธรรมดา ตอนนี้นายต๋องตายแล้ว ผมยังเสียใจเลยครับ นายต๋องไม่น่าตายเลย แม้ผมจะเป็นต้นเหตุให้นายต๋องต้องตาย แต่นายต๋องตายก็เป็นเหตุให้ผมตายด้วยนี่ครับ นายต๋องตาย ผมก็ต้องตายตาม เศร้าจัง แล้วนายต๋องก็ไมได้กัดใครต่อใครไปด้วย ผมก็เลยต้องตายโดยไมได้แพร่พันธุ์ แต่ก็ไม่เป้นไรครับ พวกของผมยังมีอีกมาก
หมาบ้าที่กัดนังจูดี้ไมได้กัดแต่นังจูดี้ตัวเดียวนะครับ ยังกัดไอ้ตูบ ไอ้ด่าง นังเด่น แถมนังเหมียวอีกตัวด้วย คุณอย่าคิดนะครับว่านังเหมียวจะเป็นบ้าไมได้ แมวมีสิทธิ์เป็นบ้าได้เท่าๆ กับหมา นอกจากแมวแล้ว สัตว์ป่าหลายชนิดรวมทั้งกระรอก กระแตก็ติดโรคได้เหมือนกัน แต่มีสัตว์อย่างหนึ่งที่ผมทำอันตรายไม่ได้เพียงแต่อาศัยอยู่เฉยๆ นั่นคือ ค้างคาว โดยเฉพาะค้าวคาวดูดเลือดของฝรั่งที่ชื่อ แวมไพร (Vampie)
ถ้าคุณกลัวผม เวลาถูกหมาหรือแมวกัดจงหาทางจับมันขังไว้ หรือถ้าเป็นหมาตายก็ต้องตัดหัวหมาใส่ถุงพลาสติก แช่น้ำแข็งส่งสถานเสาวภาหรือโรงพยาบาลใหญ่ๆ เช่น ศิริราช รามาธิบดี ถ้าอยู่ต่างจังหวัดพยายามขังกรงไว้ให้ได้ คอยดูอาการหมาภายใน 10 วัน ถ้าหมาปกติดีก็แล้วไป ถ้าหมาแสดงอาการไม่สบายขึ้นเมื่อไร คุณต้องรีบไปฉีดวัคซีนกันพิษหมาบ้าทันที รอแม้แต่วันเดียวก็ไม่ได้ ถ้าหมาเป็นบ้า หมาจะตายภายใน 10 วัน แต่ถ้าหมาสบายดีก็ปล่อยหมาไป แสดงว่าหมาที่กัดคุณไม่ได้เป็นบ้า หรือในรายที่พบว่า หมามีอาการบ้าอยู่แล้ว คุณต้องรีบฉีดยาทันทีเช่นกัน
การฉีดวัคซีนกันพิษหมาบ้า คุณต้องอดทนหน่อย เพราะต้องฉีดเป็นเวลานาน 2-3 สัปดาห์ขึ้นอยู่กับชนิดของยาและตำแหน่งที่ถูกกัด
เมื่อคุณถูกสัตว์อะไรก็ตามกัดสิ่งแรกที่ต้องทำ คือ ล้างแผลด้วยสบู่หลายๆ ครั้ง ล้างมากๆ ฟอกสบู่ให้เป็นฟองมากๆ 3 ครั้งเป็นอย่างน้อย ต่อไปใช้ทิงเจอร์ไอโอดีนทารอบๆ แผล ถ้าสามารถไปหาหมอฉีดยาป้องกันบาดทะยักด้วยก็จะดีมาก และข้อสำคัญอย่าลืมเรื่องการจับหมาขังกรงไว้เป็นอันขาด
จนถึงตอนนี้คุณก็คงรู้ตั้งนานแล้วซิว่าผมคือ จ้าวโรค “โรคกลัวน้ำ” ที่จริงเขาย่าจะเชิญผมไปเล่นหนังเป็นพระเอกเรื่อง “ตัวกินนอน” มากกว่า เพราะผมดุกว่าเป็นไหนๆ ลองให้ผมได้มีทางกินแล้วละก็ ไม่รอดสักราย
ก่อนที่จะจบ ตอนนี้พวกผมได้เรียกประชุมใหญ่ของชมรมจ้าวโรคไวรัส เพื่อหยุดหายใจไว้อาลัยกับเพื่อนไวรัสจ้าวโรคไข้ทรพิษ เพราะองค์การอนามัยโลกได้บอกว่ามันได้ตายไปจากโลกมนุษย์เสียแล้ว นับเป็นการพ่ายแพ้ครั้งแรกของจ้าวโรค หรือเป็นชัยชนะของมนุษย์ต่อจ้าวโรค เป็นเด็ดขาดครั้งแรกเหมือนกัน นี่ก็เป็นผลของการร่วมมือกันปลูกฝีป้องกันโรคของประชากรโลกนั่นเอง ถ้ามนุษย์ร่วมมือกันได้อย่างนี้บ่อยๆ มีหวังพวกผมต้องอำลาโลกไปอีกหลายตัว
เอาละครับ ผมคิดว่าผมจะจบจ้าวโรคตอนเจ็ดไว้เพียงเท่านี้ ตอนแปดจะเป็นตอน นายเขียวผจญภัย ซึ่งเป็นตอนสุดท้ายของชุดจ้าวโรค พอขึ้นปีใหม่ ผมแว่วๆ ว่าเป็นตอน “สงครามโลก” จะสนุกหรือไม่อยู่ที่คุณๆ วินิจฉัยครับ ผมกำลังรอความคิดเห็นจากคุณๆ อยู่ อย่าลืมนะครับ
ภาคพิเศษ
ไวรัส เป็นจุลชีวันขนาดเล็กมาก คือ เพียง 20-300 มิลลิไมครอน (1 มิลลิไมครอน = เศษหนึ่งพันล้านเมตร) การดำรงชีพและการขยายพันธุ์ต้องอยู่ในเซลล์ของสิ่งมีชีวิตเท่านั้น ไม่มีการอยู่อย่างอิสระ ไวรัสจะมีส่วนประกอบเป็นกรดนิวคลีอิค (Nucleic acid เพียงอย่างเดียวเท่านั้น คือ Ribonucleic acid (RNA) หรือ Deoxyribonuckeic acid (DNA) ซึ่งเป็นยีน หรือตัวบงการในการดำรงชีพ แพร่พันธุ์และลักษณะต่างๆ ของไวรัส
ไวรัสจะไม่ถูกยาฆ่าเชื้อหรือยาปฏิชีวนะที่ฆ่าแบคทีเรียทำลาย การกินยาฆ่าเชื้อไม่มีประโยชน์ในการรักษาโรคที่เกิดจากไวรัส ไวรัสจะเพิ่มจำนวนโดยการสร้างกรดนิวคลีอิค แบบเดิมของตนขึ้นอีกได้ แต่ไม่แบ่งตัวแบบแบคทีเรีย นอกจากนั้นเมื่อไวรัสเข้าไปอยู่ในเซลล์มีชีวิต มันจะทำให้เซลล์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปร่าง หรือสร้างสารพิเศษขึ้นมาได้
ไวรัสทำให้เกิดโรคได้หลายประการแบ่งง่ายๆ ดังนี้
ก.โรคที่เกิดทั่วร่างกาย (generalized disease)
โรคพวกนี้เกิดโรคกับอวัยวะหลายระบบ มักมีอาการคล้ายคลึงกัน คือ มีไข้ และมีผื่นที่ผิวหนัง ได้แก่ โรค
- ฝีดาษ หรือไข้ทรพิษ (Small pox)
- หัด (Measles)
- หัดเยอรมัน หรือเหือด (German measles)
- สุกใส (Chickenpox)
- ไข้เลือดออก (Acute hemorrhagic fever)
- ไข้ผื่นแดงในเด็ก (Examthem subitum)
- และไข้ออกผื่นอื่นๆ
ข. โรคเกิดเฉพาะที่
1. โรคที่เกิดกับระบบประสาท ได้แก่ โรค
- ไข้ไขสันหลังอักเสบ โปลิโอ (Poliomyelitis)
- โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากไวรัส (Meningitis)
- โรคสมองอักเสบ (Encephalitis)
- โรคกลัวน้ำ (Rabies)
2. โรคระบบทางเดินหายใจ
- ไข้หวัดใหญ่ (Influenza)
- การอักเสบของคอหอยจากไวรัส
- หวัดธรรมดา
3. โรคของผิวหนัง เช่น
- เริ่ม (Herpes simplex)
- งูสวัด (Herpes zoster)
- หูด (Warts)
- หูดข้าวสุก (Molluscum contagiosum)
4. โรคตา
- เยื่อบุตาอักเสบ (Conjunctivitis)
- แก้วตาและเยื่อบุตาอักเสบ
- ตาแดง
5. โรคตับ
- ตับอักเสบ ชนิดเอ
- ตับอักเสบ ชนิดบี
- ไข้เหลือง
6. ต่อมน้ำลาย
- โรคคางทูม
โชคดีที่โรคเกิดจากเชื้อไวรัสหายได้เอง และโรคที่รุนแรงที่สุดก็มีวัคซีนป้องกัน คือ โรคที่เกิดจากผม เชื้อโรคกลัวน้ำ โรคอื่นๆ ที่ป้องกันได้ผลดีมากและเด็กๆ ทุกคนควรได้รับวัคซีนเป็นอย่างยิ่ง คือ
โปลิโอ ซึ่งมักให้วัคซีนร่วมไปกับวัคซีนป้องกันไอกรน-คอตีบ-บาดทะยัก
ที่รองลงมาได้แก่ หัด-หัดเยอรมัน-คางทูม แต่ราคาแพงมากเกินกว่าจะใช้กับคนจำนวนมากๆ ได้
วัคซีนอื่นๆ สำหรับไวรัสก็เริ่มมีขึ้นอีกหลายชนิด แต่ส่วนใหญ่อยู่ในขั้นทดลอง ต้องรอไปก่อนครับ
สวัสดีครับ
จากผมนายเชื้อโรคกลัวน้ำ
ป.ล.เจ้าขี้กลาก ขอให้ผมช่วยแก้ไขข้อความใน “หมอชาวบ้าน” ฉบับที่ 6 (ปีที่ 1) ในหัวข้อเรื่อง “จ้าวโรค 6” ภาคพิเศษหน้า 92 คือ ขอแก้ประโยคที่ว่า 3. โรคเชื้อราหนังแท้ เป็น 3 โรค เชื้อราใต้หนังแท้ คำว่า ใต้ มันตกไปครับ เดี๋ยวจะหาชื่อเจ้าขี้กลาก แล้วยังไม่รู้จักเชื้อราอีก ขออภัยในความไม่สะดวก ขอบคุณครับ