เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2531 ผมได้รับเชิญจากสมาคมผู้ปกครองและครู โรงเรียนราชินีให้ไปพูดเรื่อง ”การเสริมสร้างคุณภาพเด็กโดยผู้ปกครองและครู” มีข้อคิดเห็นบางประการที่อยากนำมาคุยกับผู้อ่าน
สิ่งที่ประเสริฐสุดของมนุษย์คือ ความรักของแม่ที่มีต่อลูก และความรักของครูที่มีต่อศิษย์ถึงแม้โลกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ๆ สิ่งที่ยืนยงและมั่งคงที่สุดคือความรักของแม่ที่มีต่อลูก และความรักของครูที่มีต่อศิษย์ ความรักของแม่ที่มีต่อลูกและความรักของครูที่มีต่อศิษย์จึงเป็นพลังรากฐานในการสร้างสรรค์ชีวิตและสังคม
เพราะหัวใจของชีวิตและสังคมที่ดีนั้นคือคุณภาพของคน
และคุณภาพของเด็กคือรากฐานของคุณภาพคน
ถ้าต้องการเห็นชีวิตและสังคมที่ดีต้องสนใจในการเสริมสร้างเด็ก
รัฐบาลใดที่ไม่สนใจในเสริมสร้างคุณภาพเด็ก รัฐบาลนั้นได้ระเบิดเวลาสังคมไว้สำหรับอนาคต
ความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกและความรักของครูที่มีต่อศิษย์อย่างเดียวไม่เพียงพอในการเสริมสร้างคุณภาพเด็ก แต่ต้องการความรู้อีกด้วย
รักโดยไม่รู้นำไปสู่ความเสื่อม
รู้โดยไม่รักมักไม่เป็นผล
ทั้งความรักและความรู้จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเสริมสร้างคุณภาพเด็ก
ต่อจากนั้นได้บรรยายถึงความรู้สำหรับผู้ปกครองและครูในการเสริมสร้างคุณภาพเด็ก ความรู้ เหล่านี้ ”หมอชาวบ้าน” ได้นำลงอยู่เนือง ๆ และที่พิมพ์เป็นเล่มก็มี และจะได้นำลงและพิมพ์เป็นเล่มอีกในโอกาสอันควร ขอให้ท่านทั้งหลายได้สนใจในการเสริมสร้างคุณภาพเด็กกันเถิด นี้แหละคือทางที่จะนำไปสู่การสร้างสรรค์สังคมที่ดี