พวกเราจัดงานฉลองปีใหม่กันในวันศุกร์ เพราะวันหยุดของชาวทะเลทรายเขาเป็นวันศุกร์ (วันเสาร์เท่ากับวันแรกของสัปดาห์) วันที่ 30 ธันวาคม เตรียมตัวจัดงานโดยมีกีฬาหลายอย่างในภาคกลางวัน คือ ตระกร้อ วอลเล่ย์บอล บาสเกตบอล และกีฬาตลก ๆ เช่น วิ่งกระสอบ วิ่งสามขา หลับตาตีหม้อ แคมป์บอล ฟิลิปปินส์เขา รวมกันกับคนไทยช่วยกันจัดงาน แสดงว่าหลับตาตีหม้อเป็นกีฬานานาชาติเหมือนกัน
ที่ถูกใจผมมากคือ เขาจัดวิ่งมาราธอน 5 กิโลเมตร ความจริงต้องเติมคำว่า มินิ แต่เขาใช้คำว่า 5 กิโลเมตรต่อท้ายมากกว่า เส้นทางวิ่งก็ใช้รอบ ๆ แคมป์ เนื่องจากที่ประเทศนี้ต้องพกใบต่างด้าว ติดตัวตลอด 24 ชั่วโมง ขณะที่ออกจากที่พัก แต่มันหายบ่อย บางคนติดกระเป๋าและซักกางเกง จะต้องถูกปรับ 3 พันเหรียญ (เท่ากับ 2 หมื่นบาทไทย) แต่ความจริงแคมป์นั้นกว้างไม่มีกิโลเมตร ระยะทางรอบ ๆ แคมป์จึงไม่ถึง 5 กิโล-เมตรแน่นอน คิดว่าประมาณ 2-3 กิโลเมตรเท่านั้น แต่ทางขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ น่ากลัวขาแพลง น่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นวิ่งวิบากมากกว่า
ฝนในทะเลทรายนาน ๆ จะตกสักทีหนึ่ง ปีหนึ่งมีฤดูฝน 1-2 วัน ถ้าหากบังเอิญฝนตกลงมาก็จะกลายเป็นโคลน เพราะว่าประเทศนี้เขาไม่มีท่อระบายน้ำ
คนจัดวิ่งมินิมาราธอนเป็นคนฟิลิปปินส์ ประเทศนี้เคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศอเมริกานาน ภาษาอังกฤษจึงดี ความคิด ความอ่าน ขนบธรรมเนียมประเพณี จึงเป็นอเมริกันหมด เขาจัดวันคริสต์มาส ฉลองปีใหม่เหมือนอเมริกัน คือ มีต้นสนมาทำเป็นต้นคริสต์มาส แต่ใช้พลาสติก เพราะว่าของหาไม่ได้ เงินก้อนที่นำมาจัดคริสต์มาสได้มาจากเงินบริจาค แล้วส่วนหนึ่งของเงินก็นำมาเป็นเงินรางวัลวิ่งมาราธอน
เราเริ่มต้นวิ่ง 7 โมงเช้า ทุกคนใส่ชุดกันหนาวกันเต็มที่ เพราะอากาศหนาวจัดมาก ๆ มีคนฟิลิปปินส์ประมาณ 20 คน คนไทย 2 คน คนไทยคือ ผมเบอร์ 269 และคุณหน่อยเป็นคู่ตีเทนนิสกันมาประจำอยู่ประมาณ 25 ปี ยังหนุ่ม ๆ อยู่ มินิมาราธอนวันนี้วิ่ง 10 รอบแคมป์รอบหนึ่งประมาณ 800 เมตร รวม 10 รอบประมาณ 8,000 เมตร หรือ 8 กิโลเมตรเท่านั้น กองเชียร์เป็นร้อย ๆ คน พอปล่อยตัวทุกคนก็วิ่งสปีดแบบวิ่ง 100 เมตร ผมอยู่ท้าย 2-3 คนกับพวกที่เคยวิ่งมาก่อน พวกที่วิ่งแซงหน้าด้วยความเร็วสูงแบบวิ่ง 100 เมตร พอครบ 1 รอบ ก็ออกไปครึ่งหนึ่ง เหลือ 10 กว่าคน พอครบ 2 รอบ เหลือประมาณ 6-7 คน พอถึงรอบที่ 5 เหลือเพียง 6 คน คือ หน่อย ผม และฟิลิปปินส์อีก 4 คน พอถึงรอบที่ 6-7 หน่อยและฟิลิปปินส์เด็ก ๆ อายุประมาณ 7-24 ก็ทิ้งกลุ่มสุดท้ายออกไป จนรอบที่ 8-9 ก็นำหน้าออกเกินพวกกลุ่มหลัง 1 รอบ ครบรอบที่ 10 สุดท้ายกลุ่มที่ 2 ยังวิ่งอยู่รอบที่ 9
รอบสุดท้ายเหลือแต่ 4 คน คือที่หนึ่ง ที่สอง หน่อยกับฟิลิปปินส์วิ่งครบ 10 รอบ เหลือผมกับฟิลิปปินส์อ้วนมาก ๆ อีกคนเดียว วิ่งชิงที่ 3 กันอย่างหน้าดำหน้าแดง แต่ผลปรากฏเมื่อถึงเส้นชัยว่า ฟิลิปปินส์คนที่วิ่งได้แค่ 9 รอบขึ้นไปยืนรับถ้วยที่ 3 แทนผมกับฟิลิปปินส์อ้วนก็งงเป็นไก่ตาแตก
ดังนั้นถึงผมจะได้ที่ 3 แต่พวกฟิลิปปินส์โกงไปหน้าตาเฉย 1 รอบ ผมก็แก่แล้ว ถ้วยก็ไม่อยากได้ ก็เลยเฉย ๆ ปล่อยให้คนโกงมีความสุข เพราะว่าคนพวกนี้แข่งอะไรกับใครต้องโกง เป็นนิสัยกิจวัตรประจำตัว
การวิ่งมาราธอนเป็นการออกกำลังของคนทุกอายุได้ดีมาก ต้องอาศัยความอดทน ทั้งร่างกายจิตใจและกำลังใจสนุก ประหยัด และทำให้มีสุขภาพดี