ถ้ามีผู้ใดมาทักทายเราแล้วบอกว่าเราดูยังหนุ่มยังสาว แถมยังบอกตัวเลขอายุของเราต่ำกว่าความเป็นจริงตั้ง 5-10 ปี เราคงยิ้มระรื่นสุขอารมณ์แน่ ๆ แต่ถ้าเผอิญผู้นั้นบอกตัวเลขที่สูงกว่าความเป็นจริง คงจะทำให้เราหงุดหงิดฉุนเฉียวทันที
ลองสังเกตดูระหว่างผู้ที่ถูกทักว่าอายุยังน้อยกว่ากับผู้ที่ถูกทักว่าอายุมากกว่า สิ่งหนึ่งที่มักพบในกลุ่มแรก คือ ใบหน้าที่มีรอยยิ้ม และอุปนิสัยที่ร่าเริง ส่วนในกลุ่มหลังจะเป็นผู้ที่หน้าบึ้งตึง ขมวดคิ้วนิ่วหน้าอยู่ตลอดเวลา จึงอาจสรุปใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส อาจทำให้ดูหนุ่มและสาวขึ้น
ข้อแตกต่างกันระหว่างใบหน้าที่ยิ้มและใบหน้าที่เศร้านั้น อาจวาดเป็นรูปได้ง่ายมาก คิ้วของผู้ที่ยิ้มจะยกขึ้น ขณะที่คิ้วผู้ที่เศร้าจะตก ขอบตาของผู้ยิ้มถึงแม้ในบางครั้งอาจจะแคบลงหน่อย แต่รูม่านตาขยายทำให้ดูมีแวว เนื่องจากแสงเข้าไปในรูม่านตาได้มากขึ้น ทำให้ผู้พบเห็นมีความรู้สึกว่าเป็นมิตรอยากใกล้ชิดมากกว่าผู้ที่ตาละห้อยไม่มีแววเพราะรูม่านตาหรี่เล็กลง ผู้ยิ้มรูจมูกจะบานออกทำให้หายใจได้คล่องแคล่ว มุมปากจะถูกดึงขึ้น ขณะที่ผู้ที่เศร้ามุมปากตกและรูจมูกหรี่เล็กลง และถ้าในกรณีที่มีความสุขสนุกจนหัวเราะเปล่งเป็นเสียงออกมา กล้ามเนื้อทุกส่วนของใบหน้าจะหดตัวและคลายตัวสลับกันไป กล่องเสียงซึ่งเป็นกล้ามเนื้อจะหดตัวและคลายตัวพร้อมกับกล้ามเนื้อท้อง น้ำตาถูกบีบออกจากต่อมน้ำตาเพื่อชะโลมลูกตา กล้ามเนื้อริมฝีปากบนและล่างหดตัวเห็นฟันขาวสะอาดแวววาว ช่างเป็นภาพของใบหน้าที่น่าประทับใจ
สิ่งสำคัญคือกล้ามเนื้อของใบหน้าขณะยิ้มหรือหัวเราะได้หดตัวและคลายตัวสลับกันไปเป็นการบริหารกล้ามเนื้ออย่างดี การบริหารกล้ามเนื้อไม่ว่าที่ใบหน้าหรือส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย ทำให้ผิวหนังยืดหยุ่นไม่เกาะแน่นอยู่กับพังผืด จึงทำให้เกิดรอยย่นได้ยาก การหดตัวของกล้ามเนื้อเป็นจังหวะเป็นการเพิ่มการไหลเวียนของเลือดมาที่ใบหน้า ทำให้ใบหน้าเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล กล้ามเนื้อที่มีการหดตัวบ่อยยังทำให้แข็งแรง สามารถสู้กับศูนย์ถ่วงของโลกได้อย่างง่ายดาย โดยไม่อ่อนเพลียเร็ว โอกาสที่จะเกิดคางสองชั้นสามชั้นจากแรงดึงดูดของโลกจึงแทบจะไม่มี ดังนั้น ผู้ที่ยิ้มและหัวเราะจึงมองดูมีอายุน้อยกว่าความเป็นจริง
ในทางตรงกันข้าม ผู้ที่ไม่ยอมยิ้มเลยกล้ามเนื้อของใบหน้าจะหย่อนยานทำให้ห้อยลง และเกิดรอยย่นได้ง่าย เพราะการไหลเวียนของเลือดไม่ดี ทำให้ผิวหนังเหี่ยวแห้ง และเกิดพังผืดใต้ผิวหนังเกิดเป็นรอยตีนกาขึ้น
การยิ้มยังเกิดผลดีหลายอย่าง คือ ทำให้เข้าหาผู้คนได้ง่าย ติดต่อการงานได้สำเร็จ เคยมีผู้ป่วยไปพบแพทย์และเล่าถึงปัญหาของตัวเองว่า ไม่มีผู้ใดสนใจและพูดคุยด้วย แพทย์แนะนำให้ลองยิ้มดู ปรากฏว่าได้ผลเกินคาด คือ เพื่อนร่วมงานทุกคนได้ทักทายและให้ความสนิทสนม ทำให้ผู้ป่วยรายนี้มีชีวิตจิตใจที่ปกติตั้งแต่นั้นมา แต่ทว่า การยิ้มแต่หน้าโดยไม่ได้สัมพันธ์กับอารมณ์ของตนเองนั้น มีโทษเช่นเดียวกับการทำหน้าบึ้งตึง ในเวทีประกวดนางสาวในชื่อต่าง ๆ แล้วแต่จะสรรหามา ผู้เข้าประกวดเต้นทำท่า “ยิ้ม” หรืออาจเรียกว่าแสยะยิ้มอยู่ตลอดเวลา ผลปรากฏว่านอกจากจะไม่เป็นที่น่าประทับใจผู้ชมและกรรมการแล้ว การยิ้มแบบนี้ ยังเกิดข้อเสียมากมาย คือกล้ามเนื้อที่หดเกร็งอยู่ตลอดเวลาโดยไม่ผ่อนคลายจะเกิดกรดแลกติก เพราะขาดการใช้ออกซิเจนในการเผาผลาญกรดนี้ ทำให้เมื่อยล้าเร็ว และการเกร็งกล้ามเนื้อโดยไม่ผ่อนคลายทำการไหลของเลือดไม่สะดวก นอกจาก ออกซิเจนแล้วอาหารที่ก่อให้เกิดพลังงานก็มาลี้ยงกล้ามเนื้อไม่ได้ ของเสียต่าง ๆ ที่เกิดจากการเผาผลาญถูกกำจดออกไปไม่ทันและไม่หมด สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดพังผืดได้ง่าย และเป็นผลให้ผิวหนังเสียความยืดหยุ่น และเกิดรอยย่นต่าง ๆ ได้ง่าย
ดังนั้น การยิ้มจึงเป็นการแสดงออกซึ่งความชื่นชมปีติของจิตใจ และถ้าตราบใดที่เรายิ้มจากใจจริง หัวเราะจากส่วนลึกของหัวใจ ตราบนั้น ไม่เพียงแต่เราจะชะลอความแก่ได้โดยมีใบหน้าที่สดใส เรายังประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดาย
วันนี้คุณยิ้มแล้วหรือยัง ?