การศึกษาพ่อแม่ 99 คู่ โดยให้สังเกตพฤติกรรมการร้องงอแงของเด็ก ตั้งแต่อายุ 3 สัปดาห์ถึง 12 สัปดาห์ ระยะเวลานาน 6 สัปดาห์ ปรากฏว่ากลุ่มที่อุ้มชูเป็นพิเศษร้องกวนน้อยกว่าถึงร้อยละ 51
ลูกร้องก็อุ้มเสียซิ...ลูกจะได้หยุดร้อง
แปลกแต่จริง เด็กบางคนหาได้หุบปากไม่ ถึงเวลาก็ร้องเอา ๆ เด็กยิ่งร้องพ่อแม่ยิ่งหงุดหงิด หลาย ๆ คนในบ้านโกลาหลไปหมด หยิบอันโน้นก็ไม่ถูก หยิบอันนี้ก็ไม่ทัน บางทีถ้าเราคิดว่าการร้องของเด็กเป็นธรรมชาติ หรือธรรมดาบ้าง อาจจะทำให้บางสิ่งบางอย่างง่าย และดีขึ้นบ้างก็ได้
อย่างที่ว่า แก้ปัญหาง่ายนิดเดียวสำหรับเด็กร้อง คือ อุ้มเด็กให้บ่อยขึ้น ก็เท่านั้นเอง!
แคทลีน โดเฮนี รายงานในเอเชียนเดิคัลนิวส์ เมื่อปีที่แล้ว ว่านักวิจัย 2 ท่านคือ คุณหมอเอิช ฮันซิเกอร์ กับคุณหมอโรแนล บาร์ แห่งสถาบันวิจัยโรงพยาบาลเด็กที่มอนทรีล มหาวิทยาลัยแมคกิล ได้ศึกษาพ่อแม่ลูก 99 คู่ โดยสังเกตพฤติกรรมการร้องงอแงของเด็กตั้งแต่อายุ 3 สัปดาห์ถึง 12 สัปดาห์ แบ่งเด็กเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกให้การดูแลมาก และอุ้มชูมากเป็นพิเศษ หรือจะใส่รถเข็นก็ได้ วันละ 3 ชั่วโมง หรือมากกว่า
อีกกลุ่มหนึ่ง ให้แต่การกระตุ้นทางสายตา เช่น ดูปลาแขวน (โมไบล์) หรือการ์ตูนรูปหน้า ให้พ่อแม่จดบันทึกไว้ทุกวัน ประมาณ 6 สัปดาห์ ซึ่งจะเป็นช่วงที่เด็กร้องงอแงกันมาก
ปรากฏว่า กลุ่มที่อุ้มมากร้องกวนร้อยละ 43 น้อยกว่าอีกกลุ่มหนึ่ง ยิ่งในช่วงเวลาเย็นหรือหัวค่ำซึ่งเด็กส่วนใหญ่จะงอแงมาก ปรากฏว่า เด็กที่อุ้มชูเป็นพิเศษนี้ ร้องกวนน้อยกว่าถึงร้อยละ 51
เห็นหรือยังครับว่า
ประโยชน์ของการอุ้มเห่กล่อม มีมากน้อยเพียงใด เด็กได้รับความอบอุ่น มั่นใจ ปลอดภัยและไม่ต้องกลัวว่าเด็กจะติดมือ
ฝรั่งเขายังมีข้อเตือนใจว่า “วันนี้คุณอุ้มลูกหรือยัง ?”
เราจะไม่ทำอย่างนั้นบ้างรึอย่างไร
เชื่อเถอะ... ได้ผลดีจริง ๆ
น.พ. อำนาจ บาลี