เมื่อมาถึงเดือนกุมภาพันธ์ ทำให้นึกถึงเพลงโบราณเพลงหนึ่งที่ว่า
“กุมภาพันธ์พลันมาสู่ฤดูร้อน
ทินกรเรืองแรงส่องแสงกล้า…”
แล้วเลยนึกไปถึงเรื่องโลกร้อนที่กำลังพูดถึงกันมากด้วยหลายสำนวน สำนวนหนึ่งที่กำลังจะออกมาเป็นหนังสือชื่อ “โลกร้อน” โดย ดร.พีรศักดิ์ วรสุนทโรสถ โดยสรุปว่า โลกร้อนน่ะร้อนจริง แต่ที่ว่าน้ำจะท่วมโลกไม่น่าจะจริง แต่มีความจริงที่น่ากลัวกว่านั้นมาก คือ หายนภัยใหญ่ของโลก ๕ ประการ คือ
๑. พายุร้ายแรง เช่น เฮอร์ริเคน ไต้ฝุ่น ไซโคลน จะมีมากขึ้นๆ และแรงขึ้นๆ อันมีฤทธิ์ทำลายล้างสรรพสิ่งและสรรพชีวิต
๒. ฝนตกหนักน้ำท่วมฉับพลัน
๓. ความแห้งแล้งและไฟป่า
๔. แผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด
๕. โรคระบาด ขาดอาหาร สงคราม และความตายของคนจำนวนมาก
หายนภัยทั้ง ๔ ประการแรกนำมาซึ่งโรคระบาด การขาดแคลนและแย่งชิงอาหาร สงคราม ทั้ง ๕ ประการจะทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก มีผู้ประมาณการว่าจากประชากรโลกที่มี ๖ พันกว่าล้านคน จะเสียชีวิตกว่า ๔ พันล้านคน เหลือ ๑ พันล้านคนเศษ
เราควรเตรียมเผชิญกับเบญจโลกาวินาศ หรือหายนภัยใหญ่ขนาดทำลายโลก ๕ ประการดังกล่าว ซึ่งอาจทำได้ดังต่อไปนี้
๑. หยุดทะเลาะกัน เพราะกำลังเผชิญชะตากรรมร่วมกัน ควรรวมตัวกันเผชิญวิกฤติ
๒. เตรียมพร้อมที่จะอยู่กับและเผชิญกับวิกฤติการณ์ ความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่น จะเป็นเครื่องมือเผชิญวิกฤติ
๓. ปรับพฤติกรรมการผลิตและการบริโภค เพื่อลดการทำลายสมดุลของธรรมชาติ หันไปหาระบบพอเพียง และเจริญสติ
การเจริญสติกันทั้งโลกจะลดความร้อนทุกชนิด รวมทั้งสภาวะโลกร้อนด้วย