หลอดลมอักเสบเฉียบพลัน
ที่สำคัญคือ อาการไอบ่อย ระยะแรกอาจไอแห้งๆ 2-3 ชั่วโมง หรือ 2-3 วันต่อมา ไอมีเสมหะเล็กน้อย ต่อมาเสมหะจะมีปริมาณมากขึ้น เสมหะอาจมีลักษณะใสหรือเป็นสีขาว (ถ้าเกิดจากการติดเชื้อไวรัสหรือการระคายเคือง) หรือเป็นเสมหะข้นสีเหลืองหรือเขียว (ถ้ามีการติดเชื้อแบคทีเรียร่วมด้วย)
ส่วนใหญ่มักไม่มีไข้ บางรายอาจมีไข้ต่ำๆ อยู่ 3-5 วัน
ผู้ป่วยมักมีอาการเป็นไข้หวัด เจ็บคอนำมาก่อนที่จะเกิดอาการไอ บางรายอาจไม่มีอาการเหล่านี้นำมาก่อนก็ได้
อาการไอมักเป็นอยู่นาน 1-3 สัปดาห์ แต่บางรายอาจไอนานกว่านี้ อาจไอมากตอนกลางคืน (จนทำให้นอนไม่หลับ) หรือหลังตื่นนอนตอนเช้า
บางรายอาจมีอาการเสียงแหบ เจ็บคอ หรือเจ็บหน้าอกเวลาไอ ในเด็กเล็กอาจไอจนอาเจียนบางรายอาจมีอาการแน่นหน้าอก หรือรู้สึกหอบเหนื่อยร่วมด้วย
การดำเนินโรค
ส่วนใหญ่มักจะหายได้โดยการรักษาตามอาการ ส่วนน้อยที่ต้องให้ยาปฏิชีวนะ
อาการไอมักเป็นอยู่นาน 1-3 สัปดาห์ บางรายอาจไอโครกๆ อยู่นาน 7-8 สัปดาห์ หรือ 3 เดือน โดยมีอาการไอแห้งๆ หรือมีเสมหะสีขาว ทั้งนี้เนื่องจากเยื่อบุหลอดลมถูกทำลายจากการอักเสบ ทำให้หลอดสมไวต่อสิ่งกระตุ้น (เช่น ควันบุหรี่ ควันไฟ ฝุ่น ลม ความเย็น) ผู้ป่วยมักจะไม่มีไข้ น้ำหนักตัวไม่ลด กินอาหารและทำกิจกรรมต่างๆ ได้เป็นปกติ แพทย์จะให้การดูแลโดยแนะนำให้หลีกเลี่ยงสิ่งระคายเคืองต่างๆ ให้ยาบรรเทาไอแล้วรอเวลาให้หลอดลมค่อยๆ ฟื้นตัวเป็นปกติ
ภาวะแทรกซ้อน
ที่อาจมีอันตรายร้ายแรง ได้แก่ ปอดอักเสบ ซึ่งมีโอกาสพบได้น้อยกว่าร้อยละ 5 ของผู้ป่วย ส่วนใหญ่จะพบในทารก ผู้สูงอายุ ผู้ที่สูบบุหรี่ หรือมีโรคปอดเรื้อรัง (เช่น หืด ถุงลมโป่งพอง)
ในรายที่เป็นซ้ำซาก อาจกลายเป็นหลอดลมอักเสบเรื้อรัง และถุงลมโป่งพอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่สูบบุหรี่
การแยกโรค
อาการไอมีเสมหะ อาจเกิดจากสาเหตุอื่นๆ เช่น
- ปอดอักเสบ ผู้ป่วยมักจะมีไข้สูง ไอมีเสมหะ สีเหลืองหรือเขียว อาจมีอาการเจ็บแปล๊บที่หน้าอกเวลาหายใจเข้าลึกๆ ถ้ามีรุนแรง มักจะมีอาการหายใจหอบร่วมด้วย
- วัณโรคปอด ผู้ป่วยมักจะมีไข้ต่ำๆ ไอเรื้อรังเป็นสัปดาห์ๆ ถึงเป็นแรมเดือน มีเสมหะเหลืองหรือเขียว ต่อมาจะมีอาการอ่อนเพลีย เบื่ออาหาร น้ำหนักลด บางรายอาจไอออกเป็นเลือด
- มะเร็งปอด ผู้ป่วยมักมีอาการไอเรื้อรังเป็นสัปดาห์ๆ ถึงเป็นเดือนๆ อาจมีอาการเจ็บหน้าอกเรื้อรังโดยไม่ทราบสาเหตุ ต่อมาจะมีอาการอ่อนเพลีย เบื่ออาหาร น้ำหนักลด หายใจหอบเหนื่อย ผู้ป่วยมักมีประวัติสูบบุหรี่จัดมากนาน แต่บางรายอาจไม่มีประวัติสูบบุหรี่มาก่อนก็ได้
- โรคภูมิแพ้ ผู้ป่วยมักมีอาการคันจมูก คันคอ น้ำมูกใส จามและไอ เวลาสัมผัสถูกสิ่งที่แพ้ เช่น อากาศเย็น ฝุ่นละออง ขนสัตว์ เป็นต้น มักมีอาการเป็นๆ หายๆ อยู่เรื่อยๆ โดยที่สุขภาพทั่วไปแข็งแรงดี
- หืด ผู้ป่วยมักมีอาการไอเรื้อรัง และมีอาการหอบเหนื่อย หายใจมีเสียงดังวี้ดเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่ไม่มีไข้ มักมีประวัติว่ามีญาติสายตรงเป็นโรคหืดหรือโรคภูมิแพ้อื่นๆ
- อ่าน 37,324 ครั้ง
พิมพ์หน้านี้