ไข้หวัดนก

เกิดจากเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ชนิดเอสายพันธุ์ H5N1

เชื้อไวรัสสายพันธุ์นี้มีอยู่ในนกน้ำ นกชายทะเล และนกป่า นกเหล่านี้จะติดเชื้อไวรัสตัวนี้โดยไม่มีอาการเจ็บป่วย แต่จะแพร่เชื้อให้ฝูงสัตว์ปีกตามฟาร์มและบ้านเรือน เช่น ไก่บ้าน เป็ดในท้องทุ่ง ทำให้เกิดโรคระบาดและการตายอย่างรวดเร็วของฝูงสัตว์ปีกเหล่านี้ คนจะติดเชื้อไข้หวัดนกจากสัตว์ปีกตามบ้าน ซึ่งเชื้อจะอยู่ในน้ำมูก น้ำลาย และมูลของสัตว์ปีก

การติดจากสัตว์ปีกมาสู่คน ผู้ป่วยไข้หวัดนกมีประวัติในช่วง 7 วันก่อนป่วยได้สัมผัสใกล้ชิดกับสัตว์ปีก (ที่สำคัญคือไก่บ้าน) ที่ป่วยหรือตาย บางคนมีประวัติสัมผัสสิ่งแวดล้อม ที่ปนเปื้อนเชื้อในบริเวณที่เกิดโรคระบาดของสัตว์ปีก เชื้อไข้หวัดนกจะ ติดมากับมือของผู้ป่วย (หลังสัมผัสถูกน้ำมูก น้ำลาย หรือมูลของสัตว์ปีก) เมื่อเผลอใช้นิ้วมือแยงตา แยงจมูก เชื้อก็จะเข้าสู่ร่างกายทางเยื่อบุตาหรือเยื่อบุจมูก

ปัจจุบันยังไม่พบการติดเชื้อไข้หวัดนกจากการ กินเนื้อหรือไข่ของสัตว์ปีก

ระยะฟักตัวของโรค เฉลี่ย 3-5 วัน สูงสุดไม่เกิน 7 วัน

กลุ่มคนที่เสี่ยงต่อการเป็นโรคนี้ ได้แก่ ผู้ที่คลุกคลีสัมผัสใกล้ชิดกับไก่ที่ป่วย เช่น คนเลี้ยงไก่ คนขนไก่ คนชำแหละไก่ เด็กๆ ที่เล่นคลุกคลีกับไก่ เป็นต้น

การติดจากคนสู่คน ปัจจุบันยังไม่มีรายงาน การติดเชื้อไข้หวัดนกจากคนสู่คน แต่ก็หวั่นเกรงกันว่าถ้าเชื้อเกิดการกลายพันธุ์ก็อาจติดจากคนสู่คน ซึ่งทำให้เกิดการระบาดอย่างรุนแรงได้