ความดันเลือดสูง
โรคนี้แบ่งเป็น 2 ชนิด ซึ่งมีสาเหตุต่างกัน ดังนี้
1. ความดันเลือดสูงชนิดปฐมภูมิ (primary hypertension) หมายถึง ความดันเลือดสูงที่ไม่พบโรค หรือภาวะผิดปกติหรือสิ่งที่เป็นต้นเหตุ (ซึ่งเมื่อแก้ไขได้ความดันเลือดสูงก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง)
ความดันเลือดสูงชนิดนี้ พบได้กว่าร้อยละ 90 ของผู้ที่เป็นโรคความดันเลือดสูงทั้งหมด ผู้ป่วยพวกนี้จะเริ่มเป็นเมื่ออายุประมาณ 25-55 ปี แต่จะพบมากในคนอายุตั้งแต่ 40 ปีขึ้นไป และยิ่งอายุมากขึ้นก็มีโอกาสพบได้มากขึ้น
ความดันเลือดสูงชนิดนี้ พบว่าเกี่ยวข้องกับกรรมพันธุ์ กล่าวคือ ผู้ที่มีสายพันธุ์เดียวกันเป็นโรคนี้ จะมีโอกาสเป็นความดันเลือดสูงมากกว่าผู้ที่ไม่มีสายพันธุ์ของโรคนี้ประมาณ 3 เท่า
นอกจากนี้ยังพบว่า ความมีอายุมาก ความอ้วน การกินอาหารเค็มหรือมีโซเดียมสูง (เช่น ผงชูรส ผงฟู สารกันบูด) การดื่มเหล้าจัดก็อาจเป็นปัจจัยเสริมของการเกิดโรคนี้
2. ความดันเลือดสูงชนิดทุติยภูมิ (secondary hypertension) หมายถึง ความดันเลือดสูงที่ตรวจพบโรคหรือภาวะผิดปกติหรือสิ่งที่เป็นต้นเหตุ เช่น โรคไต (ไตอักเสบ ไตวาย หลอดเลือดไตตีบ) หลอดเลือดแดงใหญ่ตีบ ลิ้นหัวใจเอออร์ติกรั่ว โรคของต่อมไร้ท่อ (เช่น คอพอกเป็นพิษ เนื้องอกต่อมหมวกไต) โรคตะกั่วเป็นพิษ ภาวะแคลเซียมในเลือดสูง การใช้ยา (เช่น ยาเม็ดคุมกำเนิด ยาต้านอักเสบที่ไม่ใช่สตีรอยด์ที่นิยมใช้แก้ปวดข้อ ยาแก้คัดจมูก ที่ผสมอยู่ในยาแก้หวัด ยาลดความอ้วน ยาสตีรอยด์) เป็นต้น
ความดันเลือดสูงชนิดนี้พบได้น้อยกว่าร้อยละ 10 ของผู้ที่เป็นความดันเลือดสูงทั้งหมด อายุที่พบมักจะต่ำกว่า 30 ปี หรือมากกว่า 55 ปี
- อ่าน 14,566 ครั้ง
- พิมพ์หน้านี้