โรคแพนิก โรคตื่นตระหนก
ยังไม่ทราบแน่ชัด สันนิษฐานว่าอาจเกี่ยวกับความผิดปกติทางพันธุกรรม ซึ่งพบว่าผู้ที่มีพ่อแม่ พี่น้อง เป็นโรคนี้ มีโอกาสเป็นโรคนี้มากกว่าคนทั่วไป นอกจากนี้ ยังอาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยด้านจิตใจและด้านชีวภาพ ปัจจัยด้านจิตใจ เชื่อว่าความวิตกกังวลที่เกิดขึ้น นั้นเป็นการเลียนแบบมาจากพ่อแม่ที่มีอาการในลักษณะเดียวกับผู้ป่วย หรือเกิดจากผู้ป่วยเคยมีอาการแพนิก ในขณะที่มีสิ่งกระตุ้นหรืออยู่ในสถานที่ บางลักษณะ เมื่อเจอสิ่งกระตุ้นหรือสถานที่ลักษณะนั้น ก็เกิดอาการกำเริบซ้ำอีก
ส่วนปัจจัยด้านชีวภาพ พบว่า ระบบประสาทอัตโนมัติส่วนซิมพาเทติกของผู้ป่วยมีความไวต่อสิ่งกระตุ้นต่างๆ หรือมีการตอบสนองอย่างผิดปกติต่อสารส่งผ่านประสาท (neuro transmitlers) ได้แก่ นอร์เอพิเนฟริน ซีโรโทนิน กรดแกมมา อะมิโนบูไทริก (gamma amino-butynic acid หรือ PABA) หรือเกิดจากสารเหนี่ยวนำ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์เข้มข้น 5-35% โซเดียมแล็กเทต ไบคาร์บอเนต โยฮิมบิน (yohimbin) เฟนฟลูรามีน (fenfluramine) กาเฟอีน เป็นต้น
- อ่าน 34,722 ครั้ง
- พิมพ์หน้านี้