-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
110
มิถุนายน 2531
“เมื่อข้าพเจ้าใช้ห้องพักในโรงพยาบาลเป็นห้องกรรมฐาน” เป็นธรรมบรรยายของอาจารย์จำเนียร ช่วงโชติ สหายในทางธรรม ท่านส่งมาให้ผมช่วยตรวจแก้ อ่านแล้วสนุก ประทับใจ ทั้งในเนื้อธรรมปฏิบัติและเกร็ดขำ ๆ ในโรงพยาบาล รู้สึกเหมือนได้ดื่มธรรมโอสถขนานวิเศษแก้โรคได้จริง ๆจึงขออนุญาตท่านนำมาลงพิมพ์ในหน้าธรรมโอสถ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
109
พฤษภาคม 2531
“เมื่อข้าพเจ้าใช้ห้องพักในโรงพยาบาลเป็นห้องกรรมฐาน” เป็นธรรมบรรยายของอาจารย์จำเนียร ช่วงโชติ สหายในทางธรรม ท่านส่งมาให้ผมช่วยตรวจแก้ อ่านแล้วสนุก ประทับใจ ทั้งในเนื้อธรรมปฏิบัติและเกร็ดขำ ๆ ในโรงพยาบาล รู้สึกเหมือนได้ดื่มธรรมโอสถขนานวิเศษแก้โรคได้จริง ๆจึงขออนุญาตท่านนำมาลงพิมพ์ในหน้าธรรมโอสถ เพื่อประโยชน์แด่ท่านผู้ใคร่ธรรมที่รักทุกท่านเมื่อดิฉันออกมาจากโรงพยาบาลได้ 1 ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
108
เมษายน 2531
ดิฉันรู้ตัวจริงๆว่า มิได้แสดงอาการใดๆที่เป็นการเสแสร้งเฉยจริงๆ ไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าผู้อื่น หรือเมื่ออยู่คนเดียว ซึ่งดิฉันรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร การมีสติสัมปชัญญะที่บริบูรณ์ อันเกิดจากการเพียรพยายามมีสติกำหนดรู้ตัวทั่วพร้อมอยู่ตลอดเวลานั่นเอง ที่ช่วยยกระดับจิตของดิฉันให้อยู่เหนือความทุกข์ได้โดยอัตโนมัติ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี้ ยังไม่ได้ปฏิบัติธรรม ก็เชื่อแน่ว่าต่อหน้าคนอื่น ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
107
มีนาคม 2531
ได้ถามตนเองว่า ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยในครั้งนี้นั้นคลี่คลายได้อย่างไร คำตอบก็ออกมาว่า เป็นเพราะการกำหนดรู้สึกตัวในอารมณ์ปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา อันมีผลทำให้จิตผ่องแผ้วบริสุทธิ์ กิเลสซึ่งประกอบด้วย โลภะ โทสะ โมหะ ไม่สามารถกล้ำกรายเข้ามาได้ ความทุกข์จึงหายสิ้น แล้วก็คิดต่อไปอีกว่า การที่เรากระทำได้เช่นนี้ก็เพราะเราได้ฝึกฝนปฏิบัติการกำหนดรู้ และทำความรู้สึกตัวมาก่อน นั่นคือ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
106
กุมภาพันธ์ 2531
ดิฉันขอถือโอกาสเล่าประสบการณ์ ซึ่งคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อท่านทั้งหลาย นั่นคือประสบการณ์ของการนำผลการปฏิบัติธรรมไปใช้ในขณะเจ็บป่วยด้วยโรคมะเร็งที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เป็นเวลา 54 วัน ระหว่างวันที่ 23 กันยายนถึง 15 พฤศจิกายน 2530ก่อนเข้าโรงพยาบาล ดิฉันรู้สึกตนเองแข็งแรงมาก เนื่องจากในระยะ 3-4 ปีมานี้ดิฉันออกกำลังกายด้วยการเต้นแอโรบิก และวิ่งเป็นประจำทุกวันประมาณ 2 เดือนก่อนเข้าโรงพยาบาล ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
105
มกราคม 2531
ทำไม? วันพระของเรา ที่เคยสว่างไสวดุจพระจันทร์วันเพ็ญ จึงกลับมาอับแสงดุจจันทร์แรม ในบัดนี้เล่า?สาเหตุใหญ่ก็เนื่องมาจากฝรั่งนักล่าเมืองขึ้น เข้ามาแผลฤทธิ์ในเอเชีย จนเพื่อนบ้านเราต้องสิ้นชาติ สูญเอกราชไปหมด แม้แต่อินเดีย-ผู้นำทางวัฒนธรรมอันยิ่งใหญ่ของบุรพทิศ ก็ยังต้องฟุบสยบอยู่ใต้อุ้งหัตถ์ของเขาเพื่อความอยู่รอดของชาติ เหนือสิ่งอื่นใด ด้วยความจำใจ ไทยเราจึงจำต้องยอมปรับวิเทโศบายมาเป็น ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
104
ธันวาคม 2530
คำกลอนของท่านกวีเอกสุนทรภู่ใน “สวัสดิรักษา” ที่ห้ามมิให้เสน่หา (ในวันพระ) จะถอยอายุนั้นอาจจะมีผู้กังขาลังเลอยู่บ้าง จึงขออ้างนักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าท่านสุนทรภู่อีกทีมาสนับสนุนท่านผู้นั้นคือ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส พระองค์ทรงนิพนธ์ทศพิธราชธรรมข้อตบะไว้ในลิลิตตะเลงพ่าย ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
103
พฤศจิกายน 2530
พระศาสดาของแต่ละศาสนาต่างมีความเห็นตรงกันว่า จิตมนุษย์นี้ไซร้ ถ้าปล่อยให้ห่างพระไม่มอบถวายพระแล้ว มารร้าย-ผีซาตานก็จะเข้ายึดครอง-ล้างสมองจูงไปทำความชั่วทันทีท่านจึงกำหนดแน่นอนลงไปว่าต้องมีวันสำคัญหนึ่งวันในทุกสัปดาห์ที่ศาสนิกจะต้องหยุดงานประจำเข้าเฝ้าพระ เอามโนมอบพระผู้เสวยสวรรค์ในศาสนาของตน เพราะเหตุฉะนี้มุสลิมจึงต้องไปโบสถ์ทุกวันศุกร์ ยิวทุกวันเสาร์ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
102
ตุลาคม 2530
ในนามของชาวพุทธต้องขอขอบคุณอย่างยิ่ง ต่อคุณนิยม ปุราคำ เลขาธิการสำนักงานสถิติแห่งชาติ ที่ได้เสนอผลการสำรวจเรื่องชาวพุทธที่เข้าร่วมกิจกรรมทางวัฒนธรรม ซึ่งก็คือกิจกรรมทางศาสนาให้ทราบโดยทั่วกันท่านสำรวจด้วยการสัมภาษณ์หาตัวอย่างถึง 20,000 ครัวเรือน ทั่วประเทศ ทั้งในเขตเทศบาลและนอกเขตเทศบาล แล้วประมวลผลด้วยคอมพิวเตอร์สถิติใหม่เอี่ยมของคุณนิยมนี้ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
101
กันยายน 2530
พระพุทธองค์ทรงเล่าเรื่อง “มหาเวสสันดรชาดก” ให้พระญาติที่กรุงกบิลพัสดุ์ฟัง จบแล้วก็ทรงสรุปท้ายด้วยการ “กลับชาติ” ไว้ดังนี้ในชาตินี้ ชูชก ได้เกิดมาเป็น เทวทัต นางอมิตตดา เป็นนางจิญจมาณวิกา พรานเจตบุตร เป็นพระฉันนะ อจุตดาบส คือ พระสารีบุตร ท้าวสักกเทวราช คือ พระอนุรทธ พระเจ้าสญชัย คือ พระเจ้าสุทโธทนะ พระนางผุสดี เป็นพระเจ้ามหามายา นางมัทรี เป็นนางพิมพายโสธรา ชาลี ...
“เมื่อข้าพเจ้าใช้ห้องพักในโรงพยาบาลเป็นห้องกรรมฐาน” เป็นธรรมบรรยายของอาจารย์จำเนียร ช่วงโชติ สหายในทางธรรม ท่านส่งมาให้ผมช่วยตรวจแก้ อ่านแล้วสนุก ประทับใจ ทั้งในเนื้อธรรมปฏิบัติและเกร็ดขำ ๆ ในโรงพยาบาล รู้สึกเหมือนได้ดื่มธรรมโอสถขนานวิเศษแก้โรคได้จริง ๆจึงขออนุญาตท่านนำมาลงพิมพ์ในหน้าธรรมโอสถ ...
<