ถ้าอยากมีลูกหัวดี

บทที่ 1
เด็กหัวดี เด็กหัวไม่ดีต่างกันที่ตรงนี้

6. หัวดีหรือไม่ดีอยู่ที่กรรมพันธุ์หรือ?
คนเราเกิดมามีเซลล์สมอง 14,000 ล้านเซลล์เท่าเทียมกัน สิ่งที่กำหนดว่าใครหัวดีหรือไม่ดีอยู่ที่ตัวเชื่อมระหว่างเซลล์สมอง ซึ่งเรียกว่า จุดประสานประสาท (Synapse)

ถ้าจุดประสานประสาทหรือสวิตช์สมองนี้สับเร็วและสื่อดี คนนั้นก็หัวดี ความเร็วของการสับสวิตช์และสภาพของสื่อสมองนี้จะถูกกำหนดหลังจากเด็กถือกำเนิดออกมาแล้ว ดังนั้น หัวดีหรือไม่ดีกรรมพันธุ์มีส่วนกำหนดน้อย มาแยกกันภายหลังมากกว่า

อย่างไรก็ตาม เราจะเห็นว่าลูกของตระกูลนักวิชาการ หรือตระกูลนักดนตรี ส่วนใหญ่จะกลายเป็นนักวิชาการหรือนักดนตรี

นี่มิใช่เพราะกรรมพันธุ์หรือ?
แน่นอน เซลล์ของเนื้อหนังมังสาและโลหิตของเด็กย่อมถ่ายทอดมาจากพ่อแม่และบรรพบุรุษ หากจะกล่าวว่ากรรมพันธุ์ไม่มีอิทธิพลเอาเสียเลย ย่อมไม่เป็นความจริง แต่กรรมพันธุ์ก็มีบทบาทเพียงระดับหนึ่งเท่านั้น

ถ้าเช่นนั้น ทำไมเด็กที่เกิดมาในตระกูลคนฉลาด จึงมักจะหัวดีเล่า?
ผมคิดว่าเป็นเพราะเด็กเอาอย่างพ่อแม่อยู่เสมอในชีวิตประจำวัน พฤติกรรม ความคิดอ่าน อาหารการกิน ทั้งหมดนี้เด็กดูพ่อแม่เป็นตัวอย่างทั้งสิ้น อิทธิพลจากสิ่งแวดล้อมหลังจากเกิดมาแล้วนี่แหละที่ส่งผลให้เด็กบางคนหัวดี บางคนหัวไม่ดี

จอมพลเรือ อิโซรกขุ ยามาโมโตะ* สมัยเรียนอยู่โรงเรียนนายเรือสอบคะแนนได้ไม่เกินอันดับที่ 5-6 ในจำนวนนักเรียนทั้งหมด 300 คน นอกจากนั้น ยังมีความสามารถสูงในการตัดสินใจและมีวิจารณญาณดีจึงหัวดีและเฉียบแหลมกว่าคนที่สอบได้ที่หนึ่งเสียอีก

ชื่อ อิโซรกขุ นี้ แปลว่า 56 เพราะเป็นลูกที่เกิดเมื่อบิดาของท่านอายุ 56 ปี
จากการศึกษาของผมพอจะกล่าวได้ว่า เด็กซึ่งเกิดเมื่อพ่อแม่อายุมากนั้น หัวจะดีกว่า ลูกชายคนรองมักจะเก่งกว่าลูกชายคนโต

เพราะเหตุใดหรือ?
เพราะเมื่อพ่อแม่อายุมากขึ้น สถานะทางสังคมมั่นคงขึ้น และมีชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้น มีประสบการณ์และบทเรียนจากความยากลำบากทางสังคมสูงขึ้น และยังมีกิจกรรมและชีวิตที่เน้นทางด้านศิลปวัฒนธรรมมากขึ้น

เด็กที่เกิดมาและถูกเลี้ยงดูท่ามกลางชีวิตความเป็นอยู่ที่มีศิลปวัฒนธรรม ย่อมหัวดีโดยธรรมชาติ เพราะการศึกษาของพ่อแม่มีอิทธิพลอย่างสูงต่อลูก

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพ่อแม่จะเป็นคนเก่งจบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แต่ถ้ามีลูกเร็ว มักจะหวังผลเลิศไม่ค่อยได้ เพราะพ่อแม่มัวแต่ยุ่งกับงานบริษัทและความก้าวหน้าของตน ทั้งยังขาดประสบการณ์ทางสังคม ชีวิตความเป็นอยู่แม้จะมีศิลปวัฒนธรรมอยู่บ้าง ก็ยังไม่พอเพียง

ในประเทศอินเดีย คนแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อยและปล่อยให้มีลูกตามธรรมชาติ พ่อแม่จำนวนมากมีลูกทั้งๆที่ยังอยู่ในวัยทีนเอจ

ลูกของพ่อแม่อายุน้อยเหล่านี้ดูเหมือนว่าหัวจะไม่ค่อยดี พ่อแม่หาเลี้ยงก็เต็มมือแล้ว ไม่มีเวลาว่างและประสบการณ์พอที่จะมาเอาใจใส่ลูก

กระนั้นก็ดี ผมไม่ได้หมายความว่า เราควรจะรอจนอายุกลางคนเสียก่อนจึงมีลูก ผมอยากเน้นเพียงว่าพฤติกรรมของพ่อแม่ ความคิดอ่าน ชีวิตการกินอยู่เหล่านี้ มีอิทธิพลต่อสมองของลูกมากมายเท่านั้นแหละครับ

ดังนั้น ถ้าอยากมีลูกหัวดี ก่อนอื่นพ่อแม่ก็ต้องมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ถูกต้องและเป็นตัวอย่างของลูกให้ได้เสียก่อน

บางคนเห็นหน้าลูกแล้วเอาแต่ไล่ไปดูหนังสือตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ในขณะที่พ่อแม่ไปเที่ยวเล่นหรือดูแต่โทรทัศน์ไม่เคยอ่านหนังสือ เด็กจะดูพ่อแม่เป็นตัวอย่าง การดุว่าแต่ปากนั้นไม่สามารถทำให้เด็กเกิดอารมณ์อยากเรียนขึ้นมาได้ หากลูกถูกกดดันเพียงฝ่ายเดียว จะกลายเป็นสาเหตุทำให้เกิดความรู้สึกต่อต้านพ่อแม่

ที่จริงพ่อแม่ไม่ต้องพูดอะไรเลย แต่อ่านหนังสือบ่อยๆให้ลูกเห็นเป็นประจำ เด็กก็จะได้รับอิทธิพลไปโดยปริยาย แม่วาดรูปบ้าง พ่อแกะสลักบ้าง เมื่อลูกเห็นแกก็เกิดความอยากทำขึ้นมาเอง

อาหารการกินก็เช่นเดียวกัน หากพ่อแม่กินอาหารบำรุงสมองอยู่เป็นประจำ ลูกก็จะกินด้วย ถ้าพ่อแม่เลือกกินแต่อาหารอร่อยถูกปากถูกลิ้นที่ตนชอบ แล้วบังคับให้ลูกกินอาหารบำรุงสมอง รับรองว่าไม่สำเร็จ

สตรีที่กินอาหารบำรุงสมองอยู่เป็นประจำ ร่างกายประกอบด้วยธาตุอาหารที่ดี เมื่อมีครรภ์ บุตรที่เกิดมาย่อมมีพื้นฐานที่ทำให้หัวดี ผมอยากให้สตรีทั้งหลายซึ่งจะเป็นมารดาในอนาคตตระหนักในข้อนี้ด้วย

*ISOROKU YAMAMOTO (1884-1943) จอมพลเรือญี่ปุ่นซึ่งบัญชาการ 23 การโจมตีฐานทัพเพิร์ลฮาร์เบอร์ของสหรัฐอเมริกา