• ขนาดตัวอักษร  Normal size text | Increase text size by 10% | Increase text size by 20% | Increase text size by 30%

มรดกพ่อ

มรดกพ่อ

หนูน้อย เป็นเด็กผู้หญิงอายุเพียง 3 ปีเท่านั้นเอง ก็ต้องถูกกระทบกับสงครามโรคเสียแล้ว คงคล้าย ๆ เด็ก ๆ เขมรที่ถูกสงครามนั่นแหละ ช่างน่าสงสารเสียจริง ๆ
คุณแม่ของหนูน้อยสังเกตเห็นว่า กางเกงในของหนูน้อยมีหนองสีเขียว ๆ เหลืองๆ ติดอยู่ เวลาหนูน้อยจะฉี่ ก็จะร้องเจ็บตรงบริเวณก้นหน้า แม่ของหนูน้อยตกใจมาก เพราะไม่เคยเห็นเด็กผู้หญิงเล็ก ๆ มีหนองไหลออกมาทางช่องคลอด จึงรีบพาไปหาหมอ

พอถึงโรงพยาบาล คุณหมอและคุณพยาบาลก็บอกให้หนูน้อยนอนลง ให้คุณแม่ถอดกางเกงในออกด้วย หมอและพยาบาลก็หน้าดุ ๆ หนูน้อยตกใจมากร้องไห้จ้าทีเดียว พอดีคุณพยาบาลใจดีอีกคนหนึ่งมาช่วยปลอบโยน จนหนูน้อยเข้าใจว่าหมอจะตรวจ ช่วยให้หายจากโรค จึงยอมให้ตรวจ
หมอเอาหนองจากช่องคลอดหนูน้อย ป้ายไปบนกระจกบางๆ แล้วนำไปย้อมสี เพื่อจับตัวเชื้อโรคผู้รุกราน แถมยังเอาหนองไปเพาะหาเชื้อโรคอีกด้วย สักครู่หนึ่งหมอก็มาบอกว่า ลูกสาวคุณเป็นโรคหนองใน! คุณแม่ของหนูน้อยตกใจแทบสิ้นสติ ลูกสาวตัวน้อย ๆ เป็นโรคบุรุษได้อย่างไรกันนี่? ตัวคุณแม่เองก็ไม่เคยมีอาการอะไรเลย หนูน้อยจะติดโรคได้อย่างไรกัน? หรือ…หรือ…ใครทำอะไรหนูน้อย? คุณแม่คิดมาก ร้องไห้เป็นการใหญ่ พอคุณแม่ค่อยคลายตกใจแล้ว หมอก็เริ่มซักประวัติทั้งคุณพ่อและคุณแม่เป็นการใหญ่

พอคุณแม่พาหนูน้อยกลับมาถึงบ้าน ก็เกิดสงครามน้ำลายและสงครามน้ำตาขึ้น ระหว่างคุณพ่อกับคุณแม่ มีหนูน้อยคอยฟังอยู่ด้วยความกลุ้มใจ ไม่เข้าใจว่าพ่อกับแม่ทะเลาะกันเรื่องอะไร ไม่ว่าพ่อกับแม่จะทะเลาะกันเรื่องอะไร หนูน้อยก็ไม่ชอบทั้งนั้น ยิ่งพ่อแม่ท่าทางเอาจริงเอาจัง หนูน้อยก็ยิ่งตกใจ เพราะคิดว่าพ่อกับแม่จะฆ่ากันตายเหมือนพระเอกกับผู้ร้ายในหนัง หนูน้อยอยากร้องว่า สงสารสมองน้อย ๆ ของหนูบ้างเถิด หนูน้อยปวดหัวจะแตกอยู่แล้ว
ที่จริงเรื่องนี้ใครก็ไม่รู้ดีเท่าผม เพราะผมทำสงครามมาก่อนนะซีครับ และเป็นสงครามชนิดเดียวกับหนูน้อยเสียด้วย เว้นแต่ว่าผมแข็งแรงกว่า เรื่องมันก็มีอยู่ว่า

คุณพ่อของหนูน้อยก็เป็นหนุ่มรูปหล่อ ชอบของแปลก ๆ วันหนึ่งก็เกิดเมื่อยขบไม่สบายเนื้อสบายตัว เลยไปลงอ่าง ให้คุณเหมยฟ้าเธอช่วยบีบช่วยนวดในอ่าง คุณเหมยฟ้าเธอก็แสนโสภา แต่งชุดบิกินี่ (ชุดอาบน้ำแบบ 2 ท่อน) ยิ่งโสภาขึ้นไปอีก แถมจริตจะก้านก็งามสมเป็นสาวประจำอ่าง คุณพ่อของหนูน้อยดูจะติดใจมากก็เลยพาเธอไปโรงแรมม่านรูดคุณเหมยฟ้าเธอสะอาดสะอ้านแต่ใบหน้ากับผิวเท่านั้นแหละครับ ส่วนช่องคลอดและทวารหนักของเธอมีหนอนหลายชนิด แต่ละชนิดก็เป็นแบบดุเดือดเสียด้วยซิครับ หนึ่งในกลุ่มนั้นก็คือ เชื้อหนองใน ซึ่งผมชอบเรียกเชื้อกลุ่มนี้ว่า หล่อน เพราะเชื้อพวกนี้หน้าตาสะสวย ตัวกลมป้อม ๆ น่ารัก เรียงตัวอยู่เป็นคู่ ๆ เวลาย้อมสีกรัม จะติดสีชมพูสดชื่นทีเดียว แต่หล่อนมีพิษสงร้ายนัก ไม่รู้สวรรค์หรือนรกส่งพวกหล่อนมาอยู่ร่วมกับมนุษย์
หล่อนไม่ยอมอยู่กับสัตว์ชนิดไหน ๆ เลย ชอบอยู่แต่เฉพาะในตัวมนุษย์เท่านั้น และส่วนที่หล่อนชอบอยู่มากที่สุดก็เห็นจะเป็นในเยื่อบุ ช่องทางเดินปัสสาวะ ต่อมต่าง ๆ บริเวณท่อปัสสาวะและอวัยวะสืบพันธุ์ ในช่องคลอดบริเวณปากมดลูก และที่ร้ายกว่านั้นหล่อนก็ออกจะทันโลกทีเดียว ขณะนี้หล่อนชอบอยู่ในปาก และทวารหนักด้วย เพราะคนสมัยใหม่พิสดาร ทำอะไรแผลง ๆ แม้แต่เพศสัมพันธ์

คุณพ่อหนูน้อยแกเป็นคนแผลง ๆ อยู่แล้ว คุณหนองในจากทวารหนักของคุณเหมยฟ้า เทพธิดาประจำอ่าง ก็เลยกระโดดเข้ากัดอวัยวะเพศของคุณพ่อของหนูน้อยแน่นไม่ยอมปล่อย ไม่ว่าพ่อของหนูน้อยจะเช็ดล้างอย่างไร ก็ยังอยู่ในท่อปัสสาวะได้
คราวนี้คุณหนองในเธอก็ก่อสงครามโรคกับคุณพ่อหนูน้อยจนชนะขั้นต้น สองวันต่อมาหลังจากคุณพ่อลงอ่าง ก็เกิดปัสสาวะแสบขัด แถมมีหนองสีเหลืองข้น ๆ ไหลออกมาด้วย ด้วยความชำนาญ คุณพ่อเธอก็รู้ทันทีว่ากำลังทำสงครามกับคุณคนสวยหนองในเข้าแล้ว และจะด้วยความชำนาญหรืออ่านหมอชาวบ้านมากก็ไม่รู้ คุณพ่อเธอก็กินยา โปรเบเนซิด 2 เม็ด ต่อมาสัก 1 ชั่วโมง ก็กินยาแอมพิซิลลินต่ออีก 10 เม็ด พอวันรุ่งขึ้นคุณพ่อก็ดูสบายขึ้น พอที่จะลงอ่างต่อได้
คุณคนสวยหนองในตายไปมาก เหลือแต่คุณคนสวยพวกที่แข็งแรงมาก สร้างพิษทำลายยาแอมพิซิลลิน (ยากลุ่มเพนนิซิลลิน) ได้เสียด้วย พอยาเข้าใกล้หล่อนก็ปล่อยพิษออกมาทำลายฤทธิ์ยา หล่อนก็อยู่สบาย คุณพ่อก็เลยเอาคุณคนสวยหนองในไปปล่อยไว้ในช่องคลอดของคุณแม่ด้วย

สำหรับช่องคลอดของคุณแม่ เธอมีการต่อสู้ป้องกันตัวที่แข็งแกร่ง โดยธรรมชาติในช่องคลอดผู้หญิงที่โตแล้ว จะมีระบบที่ดีพอที่จะป้องกันกำจัดโรคได้ เช่น การมีนักเลงประจำถิ่น (แบคทีเรียบางชนิด) ที่แข็งแรง นักเลงโตพวกนี้ทำประโยชน์ให้แก่เจ้าของถิ่นเสียด้วย มันจะเปลี่ยนแป้งธรรมชาติในช่องคลอดให้กลายเป็นกรด สภาพในช่องคลอดจะเป็นกรด เชื้อโรคทั่ว ๆ ไปไม่ค่อยชอบ สิ่งป้องกันภัยอื่น ๆ ก็มีอีก ช่องคลอดจะมีเซลล์ผนังที่แข็งแรงมีภูมิคุ้มกันไหลมาปะปนกับเมือกในช่องคลอด มีทหารพีคอยควบคุมอีกด้วย เรียกว่า ระบบรักษาความปลอดภัยค่อนข้างดีถึงคุณหนองในเธอจะอยู่ในช่องคลอดของคุณแม่ ก็ทำอะไรเธอไม่ได้ คงอยู่เฉย ๆ เพิ่มจำนวนได้ก็เพียงเล็กน้อย คุณแม่ก็ไม่มีอาการ แต่วันดีคืนดีคุณพ่อก็มีอาการเสียที ทำให้เกิดกรณีพิพาทระหว่างประเทศเรื่อย ๆ

วันหนึ่งหนองจากคุณพ่อติดอยู่บนผ้าขาวม้า หนูน้อยเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จก็ไม่ได้นุ่งกางเกงใน เธอไปหยิบผ้าขาวม้าของคุณพ่อมาปูเพื่อนั่งโรยแป้ง เชื้อหนองในได้ที่พอเนื้ออ่อน ๆ ของเธอแตะกับหนอง เชื้อหนองในก็จับติดกับเซลล์อวัยวะเพศภายนอก ของหนูน้อยทันที
หนูน้อยเธอเพิ่ง 3 ขวบ เซลล์อวัยวะเพศเธอก็ยังอ่อน ช่องคลอดเธอก็ขาดการป้องกันที่ดีเพียงพอ ทั้งการสร้างกรดโดยนักเลงโตประจำถิ่น (แบคทีเรียบางชนิด) ก็ยังไม่ค่อยดี ช่องคลอดของเธอจึงอยู่ในสภาพไม่พร้อมรบ พอเชื้อหนองในจู่โจม แนวป้องกั้นก็ถอยไม่เป็นท่าเอาทีเดียว เริ่มด้วยเชื้อหนองใน จับตัวอยู่บนผนังเซลล์ เริ่มแบ่งตัวมีจำนวนเพิ่มขึ้นเป็นร้อย ๆ ล้านในเวลาแค่วันเดียว ทหารพีของหนูน้อยรีบระดมกำลังต่อต้าน พยายามกินเชื้อหนองในมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เชื้อหนองในเก่งกว่า เพราแม้แต่ทหารพีจะกินเชื้อเข้าไป แต่ฆ่าเชื้อหนองในไม่ได้ เชื้อหนองในโตในตัวเม็ดเลือดขาวหรือทหารพี ผลจากสงครามทหารพีตายมากมาย เป็นหมื่นเป็นแสนทีเดียว ทำให้คุณแม่เห็นเป็นหนองติดกางเกงในหนูน้อยดังที่ได้เล่ามาข้างต้น

ผมแสนจะสงสารหนูน้อยจริง ๆ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย คุณพ่อเธอก็พามาให้หนูน้อยโดยไม่ได้ตั้งใจ และดูเหมือนจะพะอืดพะอมที่จะรับสภาพการพาเชื้อจากอ่างมาติดลูกสาว ทั้งคุณพ่อคุณแม่และหนูน้อย ต่างถูกรักษาโรคหนองในไปตาม ๆ กันและพร้อม ๆ กัน คุณพ่อให้ประวัติการรักษาตนเองอย่างละเอียด หมอพิจารณาแล้วว่าน่าจะเป็นเชื้อที่มีฤทธิ์ต้านต่อยากลุ่มเพนนิซิลลินจึงได้ให้ยารักษาคนทั้งสามได้ถูกต้อง พ่อแม่ลูกก็เลยปลอดภัยจากเจ้าหล่อนเชื้อโรคหนองใน
 

                                                   ภาคพิเศษ

เด็กผู้หญิงอายุ 1-5 ขวบ ที่มีอาการช่องคลอดอักเสบ อาจมีหนองไหล หรือมีเลือดปนหนอง มักเกิดจากการรักษาความสะอาดบริเวณก้นไม่ดีพอ พ่อแม่ควรเอาใจใส่ทำความสะอาดให้ด้วยตัวเองอย่างน้อยวันละ 2 ครั้ง และคอยสังเกตความผิดปกติเหล่านี้ด้วย เชื้อที่ทำให้เกิดช่องคลอดอักเสบในเด็กมีหลายชนิด อาจเป็นเชื้อหนองในหรืออื่น ๆ ก็ได้ และบางครั้งทำให้เกิดอาการเรื้อรัง การป้องกันที่ดีคือ การทำความสะอาดก้นหน้า (บริเวณช่องเปิดของท่อฉี่และทางเปิดของช่องคลอด) ด้วยสบู่อ่อน (สบู่เด็ก) ให้สะอาดเสียก่อน แล้วจึงทำความสะอาดก้นหลัง (ทวารหนัก) ภายหลัง อย่าล้างทางด้านหลังเลยมาทางด้านหน้า จะทำให้เชื้อจากอึติดมากับมือผู้ล้างก้นนำมาติดบริเวณช่องคลอด ทำให้เกิดโรคติดเชื้อได้ สิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งที่ไม่ควรลืมคือ การให้เด็กผู้หญิงนุ่งกางเกงในเสมออย่าปล่อยตัวเปล่า จะทำให้ติดโรคง่าย เมื่อเด็กฉี่ต้องล้างด้วยน้ำที่สะอาดทุกครั้ง และเมื่อเด็กอึ ต้องล้างด้วยสบู่ทุกครั้ง

เอาละครับ ผมขอจบเพียงเท่านี้ ผมต้องขอโทษแทนเจ้าของหัวข้อโรคที่ขาดหายไปเสีย 3 ตอนเป็นเพราะว่ากำลังมีงานยุ่งจริง ๆ ผมจะพยายามเตือนให้เขียนโดยสม่ำเสมอนะครับ


                                                                                                    จากผม นายทหารพีของคุณแม่

ข้อมูลสื่อ

19-017
นิตยสารหมอชาวบ้าน 19
พฤศจิกายน 2523
ทันโรค
พญ.ศมนีย์ ศุขรุ่งเรือง