• ขนาดตัวอักษร  Normal size text | Increase text size by 10% | Increase text size by 20% | Increase text size by 30%

มากินข้าวให้ได้ประโยชน์

มากินข้าวให้ได้ประโยชน์
 

 

                                        

 

“คุณแม่ครับ ผมซื้อข้าวเหนียวทุเรียนมาครับ”

เก็บไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวจะอิ่มก่อนกินข้าว”

“เอ...ผมสงสัยจัง ทำไมกินข้าวเหนียวแล้วมันอิ่มได้นานกว่ากินข้าวจ้าวล่ะครับ”

“ก็เพราะข้าวเหนียวเมื่อนึ่งแล้วดูดน้ำไว้น้อยกว่าข้าวจ้าวจึงมีความรู้สึกว่ากินอิ่มทนกว่าไปเถอะ ล้างมือให้สะอาด แล้วมากินข้าวกัน”
.....................................................

“อ้าวคุณแม่...นี่เกิดอะไรขึ้นละครับ ทำไมวันนี้มีข้าวสีแดงปนอยู่ด้วย”

“แม่ใส่เข้าไปเอง เป็นข้าวซ้อมมือ”

ว้า...คุณแม่เอาข้าวนก ข้าวไก่มาให้คนกินหรือครับ คุณแม่ยังเคยบอกเลยว่าข้าวแดงเขาเอาไว้ให้คนคุกกิน”

“ก็ใช่...แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงได้ รวมทั้งความคิดและการกระทำของคน เมื่อเราเข้าใจอะไรว่าดีหรือไม่ดี เราก็จะพัฒนาให้ดีขึ้น ตอนนี้แม่กำลังเปลี่ยนแปลงเรื่องอาหารการกิน”

“อะไรกันครับ...นี่มันเปลี่ยนให้ดีขึ้นหรือครับ ”

“ลูกนั่งลงก่อนซิ...ก่อนที่แม่จะอธิบายอะไร ไหนตอบแม่หน่อยว่า เรากินข้าวเข้าไปเพื่ออะไร”

“แหม...เด็กชั้นประถมยังตอบได้เลย ก็ข้าวเป็นแป้งหรือที่เรียกว่าให้คาร์โบไฮเดรท กินเข้าไปให้กำลังงานและความอบอุ่นแก่ร่างกาย เป็น 1 ในอาหารหลัก 5 หมู่ ถูกไหมครับ”

“ถูกต้อง แต่ลูกรู้ไหมว่าในข้าวนั้นไม่ใช่มีแต่แป้งอย่างเดียว ถ้าเราแกะเอาเปลือกข้าวหรือส่วนที่เรียกว่า “แกลบ” ออกจะเห็นเมล็ดข้าว ซึ่งจะมีสีค่อนข้างแดงที่เราเรียกว่า “ข้าวกล้อง” มีลักษณะยาวมนที่หัวและท้าย ผิวของเมล็ดข้าวอาจแบ่งออกได้เป็นชั้น ชั้นแรกเป็นเปลือกหุ้มเมล็ดซึ่งมีลักษณะเป็นเยื่อแห้ง ๆ บาง ๆ ถัดเข้าไปอีกชั้นมีเยื่อบางมาก แต่เป็นแหล่งสะสมสิ่งที่มีคุณประโยชน์ของข้าวไว้มาก ๆ เช่น ไขมัน โปรตีน และวิตามินต่าง ๆ  ต่อจากชั้นนี้เข้าไป ปริมาณของแป้งก็จะเพิ่มมากขึ้นตามลำดับและโปรตีน วิตามิน ก็จะลดลงตามลำดับเหมือนกัน ตรงกลางเมล็ดจะเป็นแป้งแทบทั้งหมด เรากินข้าวที่ขัดสีจนขาว ร่างกายเราก็จะได้รับแต่เพียงแป้งเท่านั้น “

“อย่างนั้นที่คนในชนบทสมัยก่อนใช้ครกกระเดื่องตำข้าวที่เรียกว่าข้าวซ้อมมือกินกัน ก็ได้ข้าวที่มีประโยชน์ซิครับ”

“ใช่...ได้ประโยชน์มากมายทีเดียว”

“คุณแม่ครับ...แล้วส่วนที่เขาขัดออกไปที่เป็นชั้นต้น ๆซึ่งมีประโยชน์ไปไหนล่ะครับ”

“เขาเรียกว่า รำข้าว เอาไปเป็นอาหารหมู เป็ด ไก่ ปลา ฯลฯ คิดดูซิว่า โปรตีน เกลือแร่ วิตามินต่าง ๆ สัตว์กลับได้รับไป แต่คนได้แต่แป้ง ลูกดูเมล็ดข้าวนี่ซิ เห็ดจุดขาว ๆ คล้ายเมล็ดงาเล็ก ๆ นี่ไหม เขาเรียกว่า “จมูกข้าว” และนี่ดูเมล็ดนี้ เห็นไหมว่ามันแหว่งไป แสดงว่าจมูกข้าวหลุดไป จมูกข้าวมีโปรตีน เกลือแร่ ไขมัน และวิตามินมาก ที่เขาว่ากินข้าวซ้อมมือป้องกันโรคเหน็บชาก็เพราะว่า ที่จมูกข้าวและเยื่อหุ้มเมล็ดข้าวมีวิตามิน บี 1 ป้องกันโรคเหน็บชาได้
การขัดข้าวจนขาว เยื่อหุ้มข้าวก็หลุดไป จมูกข้าวก็หลุดไปจึงสูญเสียสิ่งที่มีประโยชน์ไปมาก”

โอ้โฮ... เรานิยมกินข้าวขาว ๆ กันเต็มบ้านเต็มเมืองก็เท่ากับสูญเสียสิ่งที่มีประโยชน์ไปทั้งนั้นเลยซิครับ”

“ใช่...แต่ข้าวขาวมันดูแล้วสวย กินก็ง่าย ต้มก็สะดวก ใช้เวลาน้อย ใคร ๆ รวมทั้งเราด้วยต่างก็ชอบของสวย ง่ายสะดวกสบาย ใช่ไหมล่ะ แต่ถ้าเรารู้หรือเข้าใจแล้วว่าอะไรมันมีประโยชน์ เราจะยังยึดติดอยู่กับความสวยงาม ความสะดวกสบายบางอย่างอยู่อีกหรือ”

“จริงซิครับ...นี่ถ้าเทวดามีจริง คงจะว่ามนุษย์นี่ท่าจะบ๊องนะแม่ มีอาหารครบถ้วนมาให้อุตส่าห์ไปขัด ๆ สี ๆ แล้วเอาของที่มีประโยชน์น้อยที่สุดมากิน”
 

ข้อมูลสื่อ

39-010
นิตยสารหมอชาวบ้าน 39
กรกฎาคม 2525
กินถูก...ถูก
วีณะ วีระไวทยะ