ไก่: ก็เป็นยา

เมื่อพูดถึงไก่ ใคร ๆ ก็รู้จัก ไก่เป็นอาหารอย่างหนึ่งที่กินกันแทบทุกชาติทุกภาษา สำหรับประวัติความเป็นมาของไก่นั้น ได้บันทึกไว้ว่า ชาวจีนเป็นชาติที่รู้จักเลี้ยงไก่มานมนานกว่าชาติอื่น คือ ประมาณ 1,400 ปีก่อนคริสตศักราช

⇒ ไก่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Gallus gallus domesticus Brisson
บรรพบุรุษของไก่นั้นเป็นสัตว์มีปีกสั้น และร่างกายที่กะทัดรัด บินได้ไม่สูงนัก
จากการศึกษาของนักชีววิทยาพบว่า จีน อินเดีย พม่า และมาเลเซีย เป็นแหล่งกำเนิดของไก่พันธุ์นี้แต่เดิมไก่ชนิดนี้จะออกไข่ปีละประมาณ 10 ฟอง เพื่อประโยชน์ในการขยายพันธุ์เท่านั้น ไม่ได้เพื่อเป็นอาหารของคน

ไก่ตัวผู้ชอบขัน ขันเสียงหนึ่งจะยาวประมาณ 20 วินาที ซึ่งนานกว่าไก่ทั่วๆ ไปในปัจจุบันถึง 4 เท่า
เมื่อประมาณ 5 พันปีก่อน มนุษย์ได้นำเอาไก่มาเลี้ยง ในระยะแรกไม่ใช่เลี้ยงเพื่อเอาไข่ แต่นำมากินเนื้อ เลี้ยงเป็นไก่ชน และขันปลุกให้ตื่นในตอนเช้า

เนื้อไก่เป็นอาหารที่คนทั่วไปโปรดปราน และเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญอย่างหนึ่ง จากการวิเคราะห์พบว่า เนื้อไก่มีโปรตีนสูงถึงร้อยละ 23.2 เมื่อเทียบกับโปรตีนในเนื้อหมู เนื้อแพะ เนื้อวัว และเนื้อห่าน จะมากกว่า 1/3-1 เท่า แต่จะมีไขมันเพียงร้อยละ 1.2 (ไม่ใช่ไก่ที่เลี้ยงจนอ้วนเช่นไก่พันธุ์ แต่เป็นไก่บ้านทั่ว ๆ ไป) เมื่อเทียบกับเนื้อสัตว์ชนิดอื่น จะเห็นว่าน้อยกว่ามาก ไก่จึงเป็นอาหารที่มีคุณค่าต่อสุขภาพของมนุษย์ และไม่ทำให้อ้วนอีกด้วย (หมายถึงไก่บ้านทั่วๆ ไปไม่ใช่ไก่อ้วนๆที่ทำเป็นข้าวมันไก่นะ)

⇒สรรพคุณ (ในทรรศนะจีน)
เนื้อไก่มีคุณสมบัติร้อน (จัดเป็นหยาง) รสหวาน ใช้บำรุงร่างกาย ทำให้กระดูกและเอ็นแข็งแรง ทำให้ประจำเดือนปกติ รักษาอาการระดูขาวมากกว่าปกติ
ชาวจีนเชื่อว่า เนื้อไก่ตัวผู้ มีคุณสมบัติค่อนไปทางร้อน (หยาง) ใช้บำรุงร่างกาย ส่วนเนื้อไก่ตัวเมียมีคุณ
สมบัติเย็น (ยิน) ใช้บำรุงร่างกายเช่นกัน เหมาะสำหรับเป็นอาหารของคนชรา สตรีหลังคลอดบุตร และผู้ป่วยที่ป่วยนาน ๆ

ผนังชั้นในกระเพาะอาหาร (กึ๋น) ไก่ มีคุณสมบัติเป็นกลาง (ไม่ร้อนไม่เย็น) สรรพคุณ ช่วยย่อย รักษาอาการของเด็กปัสสาวะรดที่นอน และขับนิ่ว

ผลการศึกษาของแพทย์สมัยใหม่พบว่า ผนังชั้นในของกระเพาะไก่ มีเอนไซม์จำนวนมาก ซึ่งเป็นสารที่ช่วยในการย่อยอาหารได้เป็นอย่างดี เอนไซต์ตัวนี้มีสรรพคุณ รักษาระบบการย่อยอาหารผิดปกติ อาหารไม่ย่อย ท้องอืด กินอาหารไม่ได้ แต่สารตัวนี้จะถูกทำลายที่อุณหภูมิสูง โดยทั่วไปควรใช้ที่ตากแห้งจนกรอบแล้วนำไปบดเป็นผงกิน

⇒ ตำรายา (ในทรรศนะจีน)
1 .ระบบย่อยอาหารผิด (กินอาหารไม่ได้)
ให้ใช้ผงผนังชั้นในกระเพาะอาหาร (กึ๋น) ไก่ 30 กรัม คั่วให้แห้ง (หรือตากให้แห้งจนกรอบ) บดเป็นผง กินครั้งละ 2 กรัม วันละ 3 ครั้ง

2. เด็กไม่อยากกินอาหาร

2.1 ใช้ผนังชั้นในในกระเพาะอาหารไก่และข้าวเหนียว คั่วให้พอเหลือง บดเป็นผง ชงกับน้ำข้าวต้ม กินครั้งละ 2 กรัม กินจะกระทั่งเด็กกินอาหารได้

2.2 ใช้ผนังชั้นในกระเพาะอาหารไก่ 5 อัน หรือตากให้แห้ง บดเป็นผง เติมน้ำตาล แบ่งกินเป็น 3 ครั้งใน 1 วัน

3. นิ่วในถุงน้ำดี หรือทางเดินปัสสาวะ
 ใช้ผนังชั้นในกระเพาะอาหารไก่ บดเป็นผงกินครั้งละ 6-10 กรัม วันละ 3 ครั้ง

4.โรคกระเพาะอาหาร อาเจียนเรอ
ใช้ไก่ดำตัวผู้ 1 ตัว (เอาเครื่องในออก ) ใส่เมล็ดผักชีจำนวนพอประมาณในท้อง นำไปอบ แล้วกินเป็นอาหาร

⇒ข้อควรระวัง (ในทรรศนะจีน)

1.ผู้ที่เป็นหวัด มีไข้ ไอ ไม่ควรกิน

2. ผู้ที่เป็นโรคที่เกี่ยวกับติดเชื้อ มีไข้ ควรงดกิน

3. ผู้ที่มีความดันโลหิตสูง ตาลายเป็นประจำ ควรงดกินปีก หรือหัวหรือขาไก่

4. เนื่องจากเนื้อไก่มีคุณสมบัติร้อน จึงไม่ควรกินมากและกินนาน ๆ