วันมาฆบูชา - วันวาเลนไทน์

วันมาฆบูชา - วันวาเลนไทน์

เดือนกุมภาพันธ์ เป็นเดือนแห่งวันมาฆบูชาสำหรับชาวพุทธ คือ วันเพ็ญกลางเดือน ๓ อันตรงกับวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๓ และมีวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ เป็นวันวาเลนไทน์สำหรับบางกลุ่มซึ่งถือว่าเป็นวันแห่งความรัก จะถือคติใดก็ได้ ถ้าถืออย่างมีสาระก็จะเกิดประโยชน์

พระพุทธเจ้าตรัสรู้เมื่อวันวิสาขบูชา คือ วันเพ็ญกลางเดือน ๖ เสวยวิมุติสุขอยู่ใต้ต้นไม้ประเภทต่างๆ ๗ ประเภท ต้นละ ๗ วัน รวมเวลา ๔๙ วัน แล้วเสด็จพุทธดำเนินไปเมืองพาราณสี และโปรดเบญจวัคคีย์ที่ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน เมื่อวันเพ็ญกลางเดือน ๘ ซึ่งถือเป็นวันอาสาฬหบูชา หลังจากนั้น ๗ เดือน มีพระอรหันต์เกิดขึ้น ๑,๒๕๐ รูป ซึ่งมาประชุมกันโดยไม่ได้นัดหมายเพื่อเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า

พระอรหันต์เป็นผู้หมดกิเลสหรือหมดความเห็นแก่ตัวโดยสิ้นเชิง ยิ่งเห็นแก่ตัวน้อย ก็ยิ่งรักคนอื่นได้มาก ถ้าเห็นแก่ตัวมากก็รักคนอื่นได้น้อย พระอรหันต์จึงมีความรักอันไพศาล ความรักผู้อื่นโดยไม่เห็นแก่ตัวเป็นความรักแท้ เป็นความเมตตาอันบริสุทธิ์ หรือไมตรีจิตอันไพศาล มนุษย์ควรจะบ่มเพาะความเมตตาให้มากขึ้น ยิ่งมีความเมตตามากตนเองก็จะยิ่งเป็นอิสระมากขึ้นๆ คือหลุดพ้นจากความเกลียดความกลัว ทำให้กายใจสงบ หรือมีความสุขอย่างลึกล้ำ ใครต้องการความสุขก็เจริญความเมตตาให้สม่ำเสมอ โลกจะมีสันติสุขได้ด้วยเมตตาธรรม ไม่ใช่โดยการแข่งขันเสรีและการเงินเสรี