เราควรจะกินยาประเภทวิตามินไหม

เราควรจะกินยาประเภทวิตามินไหม

ไม่มีความจำเป็นเลย ถ้าเรากินอาหารให้ครบ อาหารปกติธรรมดาที่เรากินกันอยู่ทุกวันนี้มีทั้งวิตามินและเกลือแร่เพียงพอ ที่จะทำให้เราเจริญเติบโตและแข็งแรงได้ วิตามิน คือ สารประกอบในอาหารที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต แต่เราต้องการในปริมาณน้อยมาก คือ เป็นเพียงมิลลิกรัมหรือเพียงไมโครกรัม (๑ ในล้านของกรัม) ต่อวันเท่านั้น ที่ว่ามันจำเป็นต่อการดำรงชีวิตเพราะร่างกายไม่สามารถสังเคราะห์วิตามินจากสารอาหารอย่างอื่นได้ วิตามินจำเป็นในการเจริญเติบโตของกระดูกและฟัน และช่วยในปฏิกิริยาทางเคมีของร่างกายอีกหลายอย่าง

มีวิตามินที่สำคัญอยู่ ๔ ประเภท ซึ่งพบในอาหารต่างชนิดกัน อาหารสดที่ไม่ผ่านกระบวนการปรุงแต่งมากนักจะมีวิตามินเหล่านี้ เช่น ข้าวซ้อมมือที่ไม่ได้ขัดเอารำข้าวอกไปจนหมด ผักสดและผลไม้ต่างๆ รวมทั้งเนื้อสัตว์ ไข่ และปลา จะมีวิตามินทุกชนิด ถ้าเรากินอาหารประกอบด้วยสิ่งเหล่านี้ ยาประเภทวิตามินก็ไม่มีความจำเป็นเลย

 
ทำไมเราจึงต้องกินอาหารหลายชนิด

เรากินอาหารหลายอย่างเพราะร่างกายต้องการสารหลายอย่าง ดังนั้นการกินอาหารชนิดต่างๆ จึงทำให้เราได้สารอาหารครบ เราต้องการอาหารประเภทแป้งและไขมัน เพื่อใช้เป็นพลังงาน ต้องการโปรตีนที่มีในเนื้อสัตว์ ปลา ไข่ นม และเมล็ดพืชประเภทถั่ว เพื่อเสริมสร้างความเจริญเติบโตและซ่อมแซมส่วนสึกหรอของร่างกาย

นอกจากนั้นเรายังต้องการอาหารประเภทกาก เช่น ข้าวซ้อมมือ ผักต่างๆ และผลไม้ เช่น ส้ม สับปะรด เพื่อช่วยให้ลำไส้ ทำงานได้ดีและถ่ายได้สะดวก เราต้องการเกลือแร่ อันได้แก่ แคลเซียมและฟอสฟอรัสในการเจริญเติบโตของกระดูก โซเดียม โพแทสเซียมในการทำงานของร่างกาย ต้องการเหล็กในการสร้างเม็ดเลือดแดง ไอโอดีนในการทำงานของต่อมธัยรอยด์ สุดท้ายเราก็ต้องการน้ำอันเป็นตัวกลางที่จะให้เกิดปฏิกิริยาต่างๆ ให้ความชุ่มชื้นของเซลล์ เพื่อระบายความร้อน เพื่อการนำสารอาหารไปเลี้ยงร่างกาย และเพื่อการขับถ่ายของเสียที่ร่างกายไม่ต้องการออกไปจากร่างกาย

 
คนเราอดอาหารได้นานเท่าไร

อาจมีชีวิตอยู่ในนานเป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือน สุดแต่ความหมายของคำว่า อดอาหาร ถ้าอดอาหารหมายความถึงอดทุกอย่างรวมทั้งน้ำด้วย คนจะตายภายในเวลาไม่กี่วัน เพราะเสียน้ำและเกลือแร่ไปมาก โดยเสียไปทางปัสสาวะ เหงื่อ และระเหยออกไปกับการหายใจ ถ้าไม่ได้รับน้ำทดแทนคนจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้

ถ้าอดอาหารแต่ไม่อดน้ำ คนจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนาน โดยเอาพลังงานจากร่างกายที่เก็บสะสมไว้มาใช้
เริ่มต้นร่างกายจะเอาไกลโคเจน (glycogen) ที่เก็บไว้ที่กล้ามเนื้อและที่ตับมาใช้ ไกลโคเจนมีจำนวนจำกัดใช้ไม่นานก็หมด ต่อมาจะได้พลังงานจากไขมันที่อยู่ใต้ผิวหนัง ผู้ที่อดข้าวจะผอมลง สุดท้ายเมื่อไขมันหมดร่างกายจะดึงเอาโปรตีนจากกล้ามเนื้อมาใช้ ถ้าโปรตีนหมดไปคนนั้นก็จะตาย