เอดส์ – มหันตภัยของสังคมไทย

เอดส์ – มหันตภัยของสังคมไทย

เมื่อไม่นานมานี้นายแพทย์สมศักดิ์ วรคามิน ปลัดกระทรวงสาธารณสุขแถลงว่า การตรวจโสเภณีที่เชียงใหม่ พบเชื้อเอดส์ในเลือดกว่าร้อยละ 40 ถ้าท่านผู้อ่านได้ติดตามเรื่องนี้มาโดยตลอดจะเห็นได้ว่าการติดเชื้อเอดส์ในประเทศไทยลุกลามอย่างรวดเร็วมาก

ในหมู่คนติดยาเสพติดที่เคยพบเลือดบวกประมาณร้อยละ 2 ก่อนธันวาคม 2530 เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นกว่าร้อยละ 30 ในเดือนต้นๆ ของปี พ.ศ.2531

ในหมู่คนงานซึ่งจะไปทำงานตะวันออกกลางเมื่อปีที่แล้วพบเลือดบวก 1 ใน 2,000 คน มาปีนี้เพิ่มเป็น 1 ใน 600 คนแล้ว คนงานนี้มาจากชนบท แต่ก่อนเรานึกว่าชนบทเป็นแดนปลอดเอดส์ แต่บัดนี้เห็นชัดว่า มีการติดต่อเชื่อมโยงกันระหว่างกรุงฯ กับชนบทแล้ว ทางโสเภณีนั้นทางหนึ่ง ทางพวกเกย์กลับบ้านอีกทางหนึ่ง ส่วนจะเป็นทางยาเสพติดด้วยหรือไม่ ยังไม่ทราบ

การลุกลามโดยรวดเร็วของเอดส์อย่างนี้เป็นสัญญาณของมหันตภัยอันร้ายแรง เพราะผู้คนจะเจ็บป่วยล้มตายกันระเนระนาด เป็นปัญหาในการตรวจรักษาเต็มประเทศ เสียเงินเสียทอง เสียชีวิต และหวาดกลัวกันระงมไปหมด

รัฐบาลที่แล้วก็ไม่อยากให้พูดเรื่องนี้ เพราะกลัวกระทบกระเทือนการท่องเที่ยว รัฐบาลนี้ก็เพลิดเพลินกับการค้าขายโดยไม่สนใจปัญหาสังคมเท่าใด เอดส์มันจะเข้ามาดัดหลังคนไทยทุกคน เผลอๆ อาจจะมีรัฐมนตรี หรือสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเป็นเอดส์บ้างก็ได้

กระทรวงสาธารณสุขนั้นทำงานในเรื่องนี้ดีขึ้น แต่ลำพังกระทรวงฯ ก็คงสู้ไม่ไหว รัฐบาลทั้งหมดควรจะเข้ามาทำความเข้าใจกับเรื่องนี้ และใช้เครื่องมือทุกชนิดในสังคม ให้การศึกษาประชาชนอย่างทั่วถึงและเข้มข้นถึงอันตรายของเอดส์และการติดเอดส์

กุญแจสำคัญอยู่ที่การให้การศึกษาอย่างทั่วถึงและเข้มข้น มิได้อยู่ที่การซื้อเครื่องมือทางการแพทย์ การให้การศึกษาอย่างทั่วถึงและเข้มข้น จนคนไม่เที่ยวสำส่อนทางเพศ และการใช้ถุงยางอนามัยเท่านั้นที่จะหยุดยั้งการลุกลามของเอดส์ได้  อาจต้องไปอัญเชิญคุณมีชัย วีระไวทยะ ให้มาร่ายมนต์ขลังเกี่ยวกับถุงยางอนามัยอีกก็ได้