ซินเดอเรลลากับรองเท้า

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อซินเดอเรลลาได้รับคำเชิญจากเจ้าชายไปงานเต้นรำในงานราตรีสโมสรได้ลืมรองเท้าข้างหนึ่ง ทำให้เจ้าชายต้องเที่ยวหาผู้ที่สวมใส่รองเท้าข้างที่ได้ ในที่สุดก็พบซินเดอเรลลาและแต่งงานกัน

จะเห็นได้ว่ารองเท้านั้นสำคัญมากขนาดไหน สามารถเป็นสื่อจนทำให้เจ้าชายและซินเดอเรลลาแต่งงานกัน

ความจริงเท้าของคนเรามีขนาดและรูปร่างแตกต่างกันมาก และนิทานเรื่องนี้ไม่ได้เกินความจริงที่ว่า รองเท้าของซินเดอเรลลาที่เนรมิตขึ้นโดยเทวดา ซึ่งสมัยนั้นอาจหมายถึงรองเท้าซึ่งบรรจงสร้างขึ้นมาโดยช่างรองเท้าฝีมือดีจนเมื่อสวมใส่แล้วจะกระชับทุกส่วนของเท้าได้เป็นอย่างดี

แต่ในสมัยนี้ ถึงแม้ว่าเท้าของมนุษย์เรายังคงแตกต่างกันอย่างมาก แต่เราก็ถูกจำกัดโดยรองเท้าที่ออกแบบตามสมัยนิยม และโรงงานรองเท้าสร้างขึ้นมีอยู่ไม่กี่ขนาด จนแทบจะหาคู่ที่ถูกใจจริงๆได้ยาก

ที่ร้ายแรงกว่านั้นคือ เท้าของคนไทยซึ่งมีลักษณะไม่เรียวเล็กและรูปร่างแตกต่างจากเท้าชาวตะวันตก ต้องซื้อรองเท้าที่อาศัยขนาดและรูปร่างของเท้าชาวตะวันตก ผลปรากฏว่าเท้าที่อ้วนท้วนสมบูรณ์ถูกรัดอัดแน่นอยู่ในรองเท้าที่มีความกว้างแคบเกินไป นิ้วเท้าที่ส่วนกว้างมากกว่าส้นเท้าถูกเปลี่ยนรูปร่างใหม่ให้แคบและแหลม และถ้าเราเลือกรองเท้าที่มีความกว้างพอดี ส่วนหน้าของนิ้วเท้าจะเป็นช่องว่างจนทำให้เราเดินคล้ายตัวตลก เพราะไม่สามารถลงน้ำหนักที่ปลายนิ้วได้

มีคำพังเพยกล่าวว่า กองทัพเดินด้วยท้อง แต่ที่สำคัญคือการเดินการวิ่งต้องอาศัยเท้ามากกว่า และที่จำเป็นอย่างยิ่งคือ การเดินการวิ่งต้องอาศัยรองเท้าที่ดี

ท่าเดินโดยทั่วไป จะเอาส้นเท้าข้างหนึ่งสัมผัสพื้นก่อนและตามด้วยการลงน้ำหนักเต็มเท้า ในที่สุดเท้าข้างเดียวกันนี้จะเขย่งอยู่บนปลายเท้าก่อนที่จะยกขาหลังขึ้น เพื่อวางส้นเท้าลงที่ข้างหน้าอีกทีหนึ่ง การวิ่งเร็วจำเป็นต้องเขย่งเท้าอยู่ตลอดเวลา แต่การวิ่งเพื่อสุขภาพ ควรจะวางเท้าแตะกับพื้นเช่นเดียวกับการเดิน

ดังนั้น จะเห็นได้ว่าลักษณะของรองเท้าที่ดี อย่างน้อยต้องให้หุ้มกระชับส้นเท้า เพื่อวางส้นลงบนพื้นได้ เพื่อก้าวไปข้างหน้า และปลายเท้าโดยเฉพาะนิ้วหัวแม่เท้าต้องสามารถลงน้ำหนักได้เมื่อเขย่งเท้าหน้าเพื่อยกขาหลังขึ้น

รองเท้าที่ไม่เหมาะกับการเดินคือ รองเท้าแตะเพราะไม่สามารถเกาะส้นเท้าได้ การเดินด้วยรองเท้าแตะจึงมักเอาปลายเท้าลงแตะพื้นก่อน ทำให้เสียแนวการลงน้ำหนัก ไม่เพียงแต่ท่าเดินไม่สวยงามแล้ว (เดินต้วมเตี้ยมเหมือนชาวญี่ปุ่น) ยังเกิดอันตรายขึ้นได้บ่อยๆ เช่น ถูกเหยียบที่พื้นรองเท้าขณะขึ้นลงรถประจำทาง และถึงแม้เดินบนทางราบย่อมพลาดตกขาแพลงได้ง่าย ยิ่งใส่รองเท้าแตะวิ่งแล้วโอกาสพลาดพลั้งยิ่งมีมากขึ้น และวิ่งไม่เร็ว

รองเท้าที่มีปลายแหลมโดยเฉพาะรองเท้าสตรีที่ออกแบบเพียงเพื่อให้เกิดความสวยงามตามสมัยนิยมมีข้อเสียอยู่หลายประการ

ประการแรก การเขย่งเท้าหรือลงน้ำหนักที่นิ้วหัวแม่เท้าทำได้ด้วยความลำบาก
ประการที่สอง นิ้วเท้ามักถูกรัดจนผิดรูปไป
ประการที่สาม การไหลเวียนของเลือดติดขัดทำให้นิ้วเท้าขาดเลือดไปเลี้ยงจนเกิดไตแข็งขึ้นมากมาย ทำให้เจ็บปวดมากเวลาเดิน

รองเท้าส้นสูง ถึงแม้ทำให้ดูอรชรอ้อนแอ้น และเพรียวลม แต่การเดินมักลงน้ำหนักที่ส้นเท้าไม่ได้ จึงต้องเขย่งเท้าอยู่ตลอดเวลา ทำให้กล้ามเนื้อน่องต้องทำงานหนักเกร็งแข็งเป็นลำ และเป็นมัดใหญ่จนแลดูไม่สวยงาม

ส้นรองเท้ายิ่งสูงยิ่งทำให้หกล้มหรือเท้าแพลงได้ง่าย และถ้าเกิดเท้าแพลงด้านใน มักทำให้กระดูกที่ตาตุ่มหักได้ด้วย การขึ้นลงรถประจำทางไม่สะดวก และมีโอกาสเหยียบถูกเท้าคนอื่นได้ง่าย ส้นรองเท้าที่เหมาะสมไม่ควรสูงเกิน 2 นิ้วฟุต

รองเท้าที่ดีควรเป็นรองเท้าหุ้มส้น และหัวรองเท้าควรจะบานไม่แหลม รองเท้าผ้าใบย่อมดีกว่ารองเท้าหนัง และรองเท้าที่มีเชือกผูกหรือมีเส้นยางรัดให้กระชับกับเท้าย่อมดีกว่ารองเท้าที่หลวมหรือแน่นจนเกินไป

รองเท้าที่แน่นทำให้ส่วนโค้งของเท้าที่มีไว้รับน้ำหนักตัวเสียความสมดุลไป การไหลเวียนของเลือดไม่สะดวกทำให้เจ็บปวดมาก ส่วนรองเท้าที่หลวมทำให้ข้อเท้าพลิกแพลงได้ง่ายเมื่อเดินบนพื้นขรุขระหรือขึ้นที่สูงหรือลงที่ต่ำ

ปัจจุบัน รองเท้าที่มีแถบเวลโกย่อมกระชับเท้าได้ดีกว่าการรัดด้วยเชือก แต่รองเท้าชนิดนี้มักมีราคาค่อนข้างแพง

อย่าเชื่อคำโฆษณาที่ว่า รองเท้ายี่ห้อใดยี่ห้อหนึ่งดีเพราะออกแบบโดยเครื่องคอมพิวเตอร์ ที่ใช้ข้อมูลของเท้าชาวตะวันตก ดังนั้นเวลาซื้อรองเท้าจงสวมใส่และเดินไปมาจนมั่นใจว่าเหมาะกับเท้าตัวเองจึงจะซื้อ

การฝากผู้อื่นซื้อรองเท้าตามเบอร์รองเท้าคู่เก่า นอกจากอาจได้รองเท้าที่ไม่เหมาะกับเท้าตนเองแล้ว ยังเสียเงินเสียทองมากมายโดยไม่มีคุณค่า และอาจทำให้เสียน้ำใจเพื่อน

จงอย่าลืมว่าตราบใดที่ซินเดอเรลลาแต่งงานกับเจ้าชายได้ เพราะรองเท้าคู่เก่า เราอาจต้องสูญเสียคนรักเพราะเรื่องรองเท้าก็ได้ ใครจะรู้