คุยกับผู้อ่าน

“กุมภาพันธ์พลันมาสู่ฤดูร้อน ทินกรเรืองแรงส่องแสงกล้า...”

คนรุ่นหลังอาจจะไม่ได้ยินเพลงเพลงนี้ สิ่งที่มากับฤดูร้อนอย่างหนึ่ง ก็คือ โรคภัยไข้เจ็บ ที่ติดต่อโดยการกิน

ท้องเดินเอย บิดเอย ไข้ทัยฟอยด์ (รากสาดน้อย) เอย ตับอักเสบจากเชื้อไวรัสเอย ฯลฯ เป็นกันเต็มบ้านเต็มเมืองกันเทียวแหละครับ ตามสถิติของกระทรวงสาธารณสุข คนไทยเป็นโรคติดต่อทางอาหารและดื่มน้ำถึง 26,600 คน ใน 100,000 คน หรือปีหนึ่ง 12 ล้านคน ซึ่งนับว่าเป็นกันอย่างทั่วถึงเทียวครับ

ความเจ็บป่วยด้วยโรคที่ป้องกันได้เหล่านี้ ได้บ่อนทำลายประเทศไทยทั้งทางกำลังกาย กำลังใจ กำลังงาน กำลังเงิน และชีวิต ทีเดียวแหละครับ ประชาชนต้องสูญเสียชีวิตเพราะโรคเหล่านี้ในปีหนึ่งๆ ไม่ใช่น้อย เฉพาะคนทีเป็นโรคทัยฟอยด์หนักๆ สักรายเดียว รัฐต้องเสียค่าใช้จ่ายในการรักษาเป็นหมื่นๆ บาททีเดียว

เพราะฉะนั้น เฉพาะโรคกลุ่มนี้เพียงกลุ่มเดียว จะเกิดการสูญเสียทางเศรษฐกิจหลายหมื่นหรือแสนล้านต่อปี

โรงพยาบาลต่างๆ ก็เพียงแต่ตั้งรับผู้ป่วยเมื่อเป็นแล้ว หรือเมื่อใกล้ตายแล้ว ไม่มีทางที่โรงพยาบาลจะไปปราบโรคเหล่านี้ได้ การที่จะระงับยับยั้งป้องกันไม่ให้ประชาชนเป็นโรคเหล่านี้ ก็ต้องอาศัยการรณรงค์ในเรื่องความสะอาดของอาหาร และน้ำดื่มในหมู่ประชาชนโดยทั่วถึง

ถ้ากินอาหารและดื่มน้ำที่สะอาดเสียได้อย่างเดียว ประชาชนจะเป็นโรคน้อยลงเป็นอันมาก เรื่องน้ำดื่มนั้นไม่มีข้อที่ต้องสงสัยอีกว่า ควรใช้น้ำฝนหรือน้ำต้ม หรือน้ำที่ใส่คลอรีน แต่น้ำใช้ล้างชาม ควรเป็นน้ำที่สะอาดด้วย

น้ำแกว่งสารส้มอย่างเดียวไม่พอเพียง สารส้มทำให้น้ำใส แต่ไม่ได้ฆ่าเชื้อ แต่ถ้าผสมคลอรีน ลงไปในน้ำจึงจะฆ่าเชื้อได้ทุกชนิด ทั้งเชื้อบิด เชื้อไข้รากสาด เชื้ออหิวาต์ เชื้อตับอักเสบ ฯลฯ โปรดดูวิธีผสมคลอรีนกับน้ำในครั้งนี้

ส่วนการกินก๋วยเตี๋ยวเรือชนิดล้างชามในคลอง หรือชุบผ้าเช็ดชามในนน้ำคลองละก็ ไม่ต้องพูดถึงหรอกครับ เป็นการเชื้อเชิญโรคชัดๆ ทีเดียว

เดี๋ยวนี้ใครมีอะไรดีๆ ก็ชูคำขวัญว่าทำให้ชาติเจริญทั้งนั้น “หมอชาวบ้าน” ก็ขอเข้าร่วมขบวนด้วย โดยขอเสนอว่า

‘กินสะอาด ชาติเจริญ’