การป้ายตา

                                

“ยาป้ายตา” เป็นยารักษาโรคทางตาชนิดขี้ผึ้ง ยางป้ายตาชนิดขี้ผึ้ง นอกจากมีตัวยารักษาโรคทางตาแล้ว ยังใช้เพื่อป้องกันการระคายเคืองได้อีก เช่น การมีเศษวัสดุกระเด็นเข้าตา ขณะไปพบแพทย์ ให้ใช้ยาป้ายตาป้ายไว้ก่อน เพื่อป้องกันมิให้เศษวัสดุทิ่มแทงเนื้อเยื่อส่วนต่าง ๆ ภายในลูกตา เป็นต้น
ยาป้ายตาชนิดขี้ผึ้ง มักทำให้ผู้ใช้รำคาญเนื่องจากมีความรู้สึกเหนอะหนะ มองไม่ชัดเจน และมีรอยเปื้อนเป็นน้ำมัน ดังนั้น จึงนิยมป้ายตาก่อนนอน หรือเพิ่มตอนเช้าก่อนไปทำงาน
การใช้ยาป้ายตา มีข้อที่ต้องคำนึง 4 ประการ เช่นเดียวกันกับยาหยอดตาที่ได้กล่าวไว้แล้วใน “หมอชาวบ้าน” ฉบับเดือนกันยายน 2531 หน้า 32

วิธีป้ายตา
1. ล้างมือผู้ที่จะให้การป้ายตาให้สะอาด
2. ผู้ได้รับการป้ายตานอนหงาย หรือนั่งแหงนหน้า
3. ดึงหนังตาล่างลง บีบยาออกจากหลอดยาวประมาณครึ่งเซนติเมตร ป้ายลงไปในกระพุ้งหนังตาล่าง ระวังอย่าให้ปลายหลอดยาแตะลูกตา
4. หลับตา แล้วคลึงหนังตาเบา ๆ เพื่อให้ยากระจายทั่วลูกตา
5. หลับตานิ่ง ๆ สักครู่ ถ้ายาเปื้อนภายนอกลูกตาให้ใช้สำลีหรือผ้าสะอาดเช็ดทิ้งไป
6. บางครั้งแพทย์อาจสั่งให้ใช้ยาหยอดตาชนิดน้ำร่วมกับยาป้ายตา ให้หยอดก่อนแล้วจึงป้าย โดยทิ้งระยะห่างกันประมาณ 5 นาที