ย่ำแดนมังกร ดูงานสาธารณสุขมูลฐาน

คืนอัปยศของผู้เผด็จการ (5)

หลังจากที่เล่ามา 5 ตอนแล้วถึงการสาธารณสุขมูลฐานในสาธารณรัฐประชาชนจีน เรามาเปลี่ยนบรรยากาศเล่าถึงคนที่มาในกลุ่มบ้าง ซึ่งมาจากประเทศต่างๆกัน ส่วนใหญ่มาจากประเทศที่มีขอบเขตติดต่อกัน หรืออยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก เช่น ประเทศฟิจิ หมู่เกาะโซโลมอน หมู่เกาะวานูอาตู ประเทศเกาหลีใต้ ประเทศฟิลิปปินส์ รวมทั้งประเทศจีนซึ่งเป็นเจ้าภาพ นอกจากนั้นก็มาจากภูมิภาคอื่นของโลก เช่น ประเทศศรีลังกา ประเทศไทย ประเทศอิหร่าน ประเทศอัฟกานิสถาน ประเทศภูฏาน เป็นต้น

เมื่อเวลาว่างตอนกลางคืน กลุ่มที่มาประชุมด้วยกันก็จะจับกลุ่มถกกันถึงเหตุการณ์ทางการเมืองในประเทศต่างๆ เป็นการแลกเปลี่ยนกัน ประเทศฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุด เพราะเพิ่งจะผ่านการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลมาไม่นาน ผู้ที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุดของประเทศฟิลิปปินส์ ไม่ใช่ประธานาธิบดีมาร์กอส แต่กลับกลายเป็นนางอีเมลด้า มาร์กอส

ดอกเตอร์สาวคนหนึ่งในกลุ่มซึ่งเป็นคนชาติอื่น แต่ทำงานในประเทศฟิลิปปินส์ เล่าให้ฟังว่า
มาดามมาร์กอสมีรองเท้าใช้คนเดียวถึง 3,000 คู่ อยู่ในห้องแต่งตัวของตนเอง บางครั้งเจ้าตัวยังจำไม่ได้เลยว่ามีคู่ใดบ้างที่ตั้งแต่ซื้อมายังไม่เคยใส่เลย

น้ำหอมที่ใช้ก็สั่งโดยตรงจากประเทศฝรั่งเศส ไม่ได้เก็บไว้เป็นขวดๆ แต่มีเก็บไว้เป็นแกลลอน ไข่มุกที่มีอยู่ก็มีมากมาย หากเอามาเรียงเม็ดเป็นวงกลมแล้วเอามือสองข้างโอบก็ยังไม่รอบ

อีกคนก็พูดแทรกขึ้นมาว่า ยังดีนะ ถึงจะโลภแต่ก็ไม่โหดร้าย ครั้งที่ประธานาธิบดีมาร์กอสจะหนีออกจากประเทศ ยังไม่ได้สั่งทหารสังหารประชาชน ไม่เช่นนั้นแล้วประชาชนคงตายกันมากมาย เทียบกับระบบการปราบปรามในประเทศเกาหลีใต้แล้วไม่ทราบคนเดินขบวนต้องเสียชีวิตไปเท่าใด โดยเฉพาะการสังหารนิสิตนักศึกษา ประชาชนที่เมืองกวางจู เมื่อประมาณเกือบ 10 ปีมาแล้ว

ชาวอิหร่านก็แทรกขึ้นมาว่า พระเจ้าชาห์ จอมเผด็จการของประเทศอิหร่านแย่กว่าเสียอีก หากนำเอาผู้เผด็จการทั้งหมดมาเปรียบเทียบกัน เพราะมีอยู่วันหนึ่งเป็นวันศุกร์ที่เขาเรียกว่า Black Friday พระเจ้าชาห์สั่งสังหารประชาชนชาวอิหร่านผู้บริสุทธิ์ไปถึง 17,000 คนในคืนเดียว

ฟังดูแล้วก็รู้สึกเห็นสัจธรรมและปลงกับความอนิจจัง รู้สึกว่าจอมเผด็จการทั้งหลายที่ถูกประณามหากทำความผิดตามที่ถูกกล่าวทั้งหมดก็สมควรจะถูกประณามเป็นอันมาก คนเหล่านี้เมื่อจากประเทศของตนไปแล้วก็ถูกเกลียดชัง สาปแช่งจากคนในประเทศของตนมากมาย สมัยที่เรืองอำนาจอยู่ คงได้ยินแต่คำเยินยอ ปอปั้น สรรเสริญ ทั้งจริงทั้งเท็จ ที่เท็จคงจะมากกว่าจริง พอตกกระป๋องไปแล้วก็ถูกประณามสาปแช่งมากมายทั้งจริงทั้งเท็จอีก

ความชั่วร้ายต่างๆจะถูกนำมาเปิดโปง ทั้งที่บางอย่างก็อาจไม่ได้ทำถึงขนาดนั้น นี่คือสภาพที่น่าสงสารของผู้เผด็จการและความเป็นอนิจจังที่พึงสังวร สำหรับผู้ที่มีอำนาจทั้งหลาย ที่จะไม่หลงระเริงไปตามคำยกยอปอปั้น

หมั่นทำความดีไว้ เพื่อจะได้ไม่ถูกประณามและสาปแช่ง จารึกชื่อที่เลวร้ายไว้ในประวัติศาสตร์ชาติของตน