ความพิการที่แก้ไขได้

ความพิการที่แก้ไขได้

ชายสองพ่อลูกที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมในขณะนี้ ทำให้ผมหวนระลึกถึงเหตุการณ์เมื่อ 5 ปีก่อน เมื่อพ่อนำลูกชายอายุ 12 ปีมาโรงพยาบาล เพื่อให้แพทย์ช่วยส่งเด็กเข้าไปอยู่ในสถานสงเคราะห์คนพิการ

เด็กน้อยเป็นโรคโปลิโอตั้งแต่อายุ 3 ปี ขาลีบทั้ง 2 ข้าง ไม่สามารถเดินได้ ต้องคลาน 4 เท้าเมื่อต้องการจะไปไหนมาไหนเอง หรือมิฉะนั้นก็ต้องขี่คอพ่อ ข้อสะโพกทั้ง 2 ข้างของเด็กน้อยติดยึดในท่างอ ไม่สามารถเหยียดออกตรงได้ เขาจึงไม่อาจทรงตัวยืนหรือเดินได้อย่างคนปกติ

ผมรับผู้ป่วยคนนี้เข้าในโรงพยาบาล หลังจากได้ตรวจโดยละเอียดและร่วมปรึกษากับศัลยแพทย์ร่วมทีมแล้ว ได้ตัดสินใจผ่าตัดแก้ไขความพิการนี้ หลังจากผ่าตัดแก้ไขเข้าเฝือกและเปลี่ยนเฝือกอยู่หลายครั้ง 6 สัปดาห์ต่อมา ผู้ป่วยได้รับการฝึกเพื่อให้กล้ามเนื้อแข็งแรง และเริ่มหัดเดิน โดยทีมนักกายภาพบำบัด

การฝึกคนที่ยังไม่เคยยืนมาเลยจนถึงอายุ 12 ปี ให้หัดยืนและเดินไม่ใช่งานที่ง่าย ทั้งนักกายภาพบำบัดและเด็กน้อยต่างต้องตั้งใจและอดทน ผลสุดท้าย เด็กน้อยสามารถเดินได้โดยไม่ต้องใส่เครื่องช่วยผยุงขา และใช้ไม้ค้ำยันช่วย

ไม่กี่เดือนต่อมา เด็กน้อยเริ่มเข้าโรงเรียน แม้จะอายุมาก แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี เขามีโอกาสเป็นเด็กปกติอีกครั้ง ผู้ป่วยมาหาผมอีก 4-5 ครั้ง เพื่อแก้ไขและเปลี่ยนเครื่องพยุงขาเพราะตัวเขาโตขึ้น จนเครื่องพยุงขาสั้นไม่ได้สัดส่วน เขาขาดการติดต่อกับเรา 3 ปีเต็ม

วันนี้เด็กน้อยเปลี่ยนไปมาก เขาโตขึ้นเป็นหนุ่มน้อย ขาเขาแข็งแรงขึ้นจนไม่ต้องใส่เครื่องพยุงขา แต่ยังต้องใช้ไม้ค้ำยันช่วยในการเดิน เขาเรียนจบประถมปีที่ 5 และออกจากโรงเรียนมาช่วยทำงานหาเลี้ยงครอบครัว เขาทำงานกรอไหม ได้ค่าแรงวันละ 15 บาท

ผมถามว่าทำไมไม่เรียนต่อ เขาให้เหตุผลไม่ได้ชัดเจน แต่เหตุผลหนึ่งที่แอบแฝง คือ เขาอายเพื่อน เขาอายุมากกว่าเพื่อน และร่างกายไม่สมประกอบเหมือนคนอื่น และเขาคิดว่าถึงเวลาที่ต้องทำงานหาเงินแล้ว พ่อเขาพามาเพื่อให้หมอช่วยหาที่ฝึกอาชีพให้ จะได้ทำงานมีรายได้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมาของเรา เคยจัดโครงการฝึกอาชีพคนพิการในโรงพยาบาลเป็นเวลาติดต่อกัน 3 ปี แต่บัดนี้เราจำเป็นต้องหยุดโครงการชั่วคราว ด้วยความไม่พร้อมบางประการ เราจึงให้คำแนะนำที่คิดว่าดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เด็กหนุ่มและพ่อของเขาลากลับไป พวกเราขอเอาใจช่วย

ความพิการที่แก้ไขได้ยังมีอีกมาก ยังมีผู้พิการจำนวนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสได้รับการแก้ไข อาจเพราะเขายังไม่ทราบ อาจเพราะขาดโอกาสที่จะได้รับการรักษาจากแพทย์ หรืออาจเพราะหลงงมงายกับความเชื่อผิดๆ ผู้พิการจะอยู่ในสังคมและสร้างประโยชน์แก่สังคมได้ ถ้าสังคมนั้นให้โอกาสแก่ผู้พิการ