-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
107
มีนาคม 2531
ได้ถามตนเองว่า ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยในครั้งนี้นั้นคลี่คลายได้อย่างไร คำตอบก็ออกมาว่า เป็นเพราะการกำหนดรู้สึกตัวในอารมณ์ปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา อันมีผลทำให้จิตผ่องแผ้วบริสุทธิ์ กิเลสซึ่งประกอบด้วย โลภะ โทสะ โมหะ ไม่สามารถกล้ำกรายเข้ามาได้ ความทุกข์จึงหายสิ้น แล้วก็คิดต่อไปอีกว่า การที่เรากระทำได้เช่นนี้ก็เพราะเราได้ฝึกฝนปฏิบัติการกำหนดรู้ และทำความรู้สึกตัวมาก่อน นั่นคือ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
107
มีนาคม 2531
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เมื่อมนุษย์รู้สึกง่วงนอน ก็เอนตัวลงบนพื้นดินและนอนหลับไป ต่อมามนุษย์รู้สึกว่าถ้าเอาแขนวางใต้ศีรษะในท่านอนตะแคง โดยเฉพาะนอนตะแคงขวา การนอนหลับจะง่ายและสนิทยิ่งขึ้น จึงหาขอนไม้มาวางใต้ศีรษะ ต่อมาพัฒนาขอนไม้มาเป็นเครื่องเคลือบดินเผา ดังเช่นหมอนสี่เหลี่ยมที่คนสมัยก่อนชอบนอนหนุนกันแต่เมื่อวัฒนธรรมทางยุโรปแผ่เข้ามาในภูมิภาคแถบนี้ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
106
กุมภาพันธ์ 2531
การประกันสุขภาพในประเทศจีน (12)เพื่อตอบสนองต่อนโยบายการพัฒนาสาธารณสุขของรัฐบาล พื้นที่ในแต่ละแห่ง ตั้งแต่ระดับภูมิภาคจังหวัดลงมาก็ต้องพยายามที่จะทำให้มีการบริการสาธารณสุขสามารถครอบคลุมประชาชนทุกหมู่เหล่าได้อย่างทั่วถึงและมีประสิทธิภาพ จะทำเช่นนั้นได้จะต้องมีงบประมาณที่เพียงพอจึงจะทำได้ดังนั้นแต่ละแห่งจึงพยายามหาแหล่งงบประมาณมาช่วยให้ตนเองบรรลุวัตถุประสงค์ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
106
กุมภาพันธ์ 2531
ดิฉันขอถือโอกาสเล่าประสบการณ์ ซึ่งคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อท่านทั้งหลาย นั่นคือประสบการณ์ของการนำผลการปฏิบัติธรรมไปใช้ในขณะเจ็บป่วยด้วยโรคมะเร็งที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เป็นเวลา 54 วัน ระหว่างวันที่ 23 กันยายนถึง 15 พฤศจิกายน 2530ก่อนเข้าโรงพยาบาล ดิฉันรู้สึกตนเองแข็งแรงมาก เนื่องจากในระยะ 3-4 ปีมานี้ดิฉันออกกำลังกายด้วยการเต้นแอโรบิก และวิ่งเป็นประจำทุกวันประมาณ 2 เดือนก่อนเข้าโรงพยาบาล ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
104
ธันวาคม 2530
หมอเท้าเปล่าอันลือลั่น-1(10)เราคงเคยได้ยินเรื่องของ “หมอเท้าเปล่า” มาเป็นเวลานานแล้ว หมอเท้าเปล่านับเป็นสัญลักษณ์ของการบรรลุถึงการมีสุขภาพดีถ้วนหน้าของประเทศจีนสมัยกว่า 10 ปีที่ผ่านมาเป็นการปฏิวัติความเชื่อแต่ดั้งเดิม ซึ่งมีรากฐานมาจากตะวันตกว่าการแพทย์และการบริการสาธารณสุขนั้น ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
103
พฤศจิกายน 2530
การสาธารณสุขในระดับหมูบ้าน (9)หลังจากชมโรงพยาบาลระดับคอมมูนแล้ว เดินทางต่อไปยังหมู่บ้านซึ่งภาษามองโกลเรียกว่า กาช่า ทางเข้าหมู่บ้านเป็นถนนราดยาง มีเสาไฟฟ้าทั้ง 2 ข้างทาง แม้ว่าที่นี่จะห่างจากกรุงปักกิ่งถึงพันกว่ากิโลเมตร ยังมีไฟฟ้าเข้าถึงในหมู่บ้านชนบทเช่นนี้ ช่องว่างระหว่างเมืองหลวงกับชนบทของเขาไม่ต่างกันมากนักเมื่อไปถึงก็ได้พบกับหัวหน้ากาช่าเป็นคนแรก ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
103
พฤศจิกายน 2530
ตามที่กล่าวมาแล้ว 9 ตอน จะเห็นได้ว่าสำนักสวนโมกข์ ธรรมกาย และสันติอโศกมีจุดเด่นที่ต่างกัน กล่าวคือสวนโมกข์ = ปัญญาธรรมกาย = สมาธิสันติอโศก = ศีลทั้งนี้มิได้หมายความว่าแต่ละสำนักจะปราศจากซึ่งอีก 2 สิกขา แต่กล่าวโดยจุดเน้นหรือจุดเด่นที่สาธารณะได้รับรู้เท่านั้นไตรสิกขา อันได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา ต้องมีครบทั้ง 3 เรื่องอย่างเชื่อมโยงกันจึงจะทำให้บุคคลพ้นทุกข์ได้ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
102
ตุลาคม 2530
“ท่าแซไบโน่” โรงพยาบาลระดับคอมมูน (8)ที่นี่เป็นถิ่นของมองโกลดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ดังนั้นจะมีคนจำนวนไม่น้อยที่ใช้ภาษามองโกลเป็นสื่อและเป็นภาษาประจำวัน โดยไม่ใช้ภาษาจีนกลางเลยคนเหล่านี้จะฟังภาษาจีนกลางเข้าใจ แต่จะพูดโต้ตอบออกมาเป็นภาษามองโกล ก็คงจะคล้ายๆ กับชาวชนบทในหลายพื้นที่ของไทย เช่น ในหมู่บ้านชนบทอีสานฟังภาษาไทยภาคกลางเข้าใจ แต่จะพูดโต้ตอบเป็นภาษาไทยท้องถิ่น ไทยลาว เป็นต้น ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
101
กันยายน 2530
ชมโรงพยาบาลอำเภอในเมืองจีน (7)นอกจากการได้ฟังการบรรยายและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในห้องประชุมแล้ว ก็ยังมีการพาไปชมสถานที่และการปฏิบัติงานกันจริงๆในพื้นที่ ในวันที่ 4 พาไปชมโรงพยาบาลระดับ County หรืออำเภอสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1984 สร้างเสร็จในปี 1986 ก่อนที่คณะของเราจะไปชมไม่นาน มีบริเวณพื้นที่ 4,200 ตารางเมตร ไปดูรอบๆต้นไม้ยังไม่ดีขึ้น ดูแล้วแห้งๆ ไม่สดใสคล้ายกับบ้านที่กำลังสร้างจวนจะแล้วเสร็จ ...
-
นิตยสารหมอชาวบ้าน
101
กันยายน 2530
ดังที่ได้กล่าวไว้ในตอนที่แล้วว่ามีผู้ที่เคารพท่านโพธิรักษ์ ว่าเป็นพระแท้ก็มี ที่ไม่เคารพและว่าเป็นมารก็มีท่านเป็นอะไรกันแน่?ทางที่ดีอย่างเพิ่งไปปักใจลงไปทีเดียว แต่ลองตรวจสอบดูก่อน เริ่มด้วยการตรวจสอบด้วยความคิด หรือไล่เรียงด้วยเหตุผลพูดถึงการตรวจสอบด้วยความคิด อยากจะกล่าวว่าพวกเราคนไทยมักจะไม่ค่อยมีวัฒนธรรมอันนี้ความคิดเป็นนามธรรม คนไทยโดยทั่วไปเป็นพวกวัตถุธรรมดังจะเห็นได้ทั่วไป เช่น ...
ได้ถามตนเองว่า ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยในครั้งนี้นั้นคลี่คลายได้อย่างไร คำตอบก็ออกมาว่า เป็นเพราะการกำหนดรู้สึกตัวในอารมณ์ปัจจุบันอยู่ตลอดเวลา อันมีผลทำให้จิตผ่องแผ้วบริสุทธิ์ กิเลสซึ่งประกอบด้วย โลภะ โทสะ โมหะ ไม่สามารถกล้ำกรายเข้ามาได้ ความทุกข์จึงหายสิ้น แล้วก็คิดต่อไปอีกว่า การที่เรากระทำได้เช่นนี้ก็เพราะเราได้ฝึกฝนปฏิบัติการกำหนดรู้ และทำความรู้สึกตัวมาก่อน นั่นคือ ...
